Doręczenia bezpośrednie pism w postępowaniu przed sądami administracyjnymi

• Authors: Andrzej Paduch

Title variants

EN

Direct delivery of pleadings in administrative court proceedings

Abstracts

EN

The article addresses the problem of direct deliveries of pleadings, which professional attorneys of the parties and participants of the proceedings are obliged to perform in administrative court proceedings. The premise for conducting the research was the doubts appearing in the legal doctrine and practice as to the individual aspects of the analysed  regulation. The aim of the research was to present this institution and to answer the question of whether it constitutes a guarantee of efficient proceedings before an administrative court. The analysis was carried out using three methods: dogmatic-legal, comparative-legal and historical. The research shows, firstly, that the institution of direct delivery has undergone a significant evolution. As a result of amendments, delivery became obligatory, and the catalogue of entities obliged to make such service was expanded. The next stage in the evolution of this institution will be electronic delivery between attorneys. Secondly, the research shows that the analysed institution is imprecise with regard to many issues. The legislator has not clearly indicated the exceptions to direct service. Similarly, there may be reservations regarding the imprecise determination of the consequences of a breach of the obligations arising from direct service. Thirdly, by burdening attorneys with the necessity of direct delivery, the legislator overlooked the financial aspect of fulfilling this obligation. In multi-party cases, the cost of service may constitute a barrier to access to court protection. As it stands now, a situation may arise in which a pleading filed by an attorney will not receive a course of action – but not due to his/her objective defaults, but rather due to the court’s unfavourable interpretation of Article 66 of the Act on Administrative Court Proceedings. As a result of the legislator’s lack of precision, the right to a fair trial may therefore be violated.

PL

Artykuł porusza problem doręczeń bezpośrednich pism procesowych, do których w postępowaniu sądowoadministracyjnym obowiązani są profesjonalni pełnomocnicy stron i uczestników postępowania na ich prawach. Przesłanką przeprowadzenia badań były pojawiające się w doktrynie i praktyce obrotu prawnego wątpliwości co do poszczególnych aspektów analizowanej regulacji. Celem badań była prezentacja instytucji doręczeń bezpośrednich oraz odpowiedź na pytanie, czy stanowi ona gwarancję sprawnego postępowania przed sądem administracyjnym, przy uwzględnieniu prawa do rzetelnego procesu sądowego. Powyższą analizę przeprowadzono przy wykorzystaniu trzech metod: dogmatycznoprawnej, prawnoporównawczej oraz historycznej. Badania wskazują, po pierwsze, że instytucja doręczeń bezpośrednich przeszła w okresie obowiązywania Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi znaczącą ewolucję. W wyniku kolejnych nowelizacji doręczenia w tym trybie stały się obligatoryjne, a katalog podmiotów obowiązanych do ich realizowania uległ rozszerzeniu na innych niż adwokaci czy radcowie prawni profesjonalnych pełnomocników. Kolejnym etapem ewolucji tej instytucji będzie wprowadzenie doręczeń elektronicznych między pełnomocnikami. Po drugie, z przeprowadzonych badań wynika, że analizowana instytucja w odniesieniu do wielu kwestii jest nieprecyzyjna. Przykładowo, ustawodawca nie wskazał w sposób jednoznaczny katalogu wyjątków od doręczenia bezpośredniego. Podobnie zastrzeżenia może budzić nieprecyzyjne określenie konsekwencji naruszenia obowiązków wynikających z doręczeń bezpośrednich w zakresie np. nieprawidłowego sformułowania oświadczenia o nadaniu pisma bezpośrednio do pełnomocnika innej strony albo złożenia do sądu i do rąk pełnomocnika pisma innej treści. Po trzecie, obciążając pełnomocników koniecznością doręczeń bezpośrednich, ustawodawca pominął aspekt finansowy wywiązywania się z tego obowiązku. W przypadku spraw wielopodmiotowych koszt doręczeń może stanowić barierę w dostępie do ochrony sądowej. Poczynione ustalenia należy uznać za istotne w kontekście ewentualnych nowelizacji p.p.s.a. W aktualnym kształcie może dojść bowiem do takiej sytuacji, w której pismo złożone przez pełnomocnika nie otrzyma biegu nie ze względu na jego obiektywne uchybienia, ale w związku z przyjęciem przez sąd niekorzystnej wykładni art. 66 p.p.s.a. Wskutek braku precyzji ustawodawcy może zatem dojść do naruszenia prawa do rzetelnego procesu sądowego.

Keywords

EN

court; attorney; legal representative; delivery; direct delivery; electronisation; administration; access to court

PL

sąd; adwokat; pełnomocnik; doręczenia; doręczenia bezpośrednie; elektronizacja; administracja; dostęp do sądu

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
• Year: 2023
• Volume: 85
• Issue: 2
• Pages: 143-156

Dates

published

2023

Contributors

author

Andrzej Paduch

• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Polska

• https://orcid.org/000000020033011X

References

• Adamiak, B. (2019). Czynności procesowe w postępowaniu sądowoadministracyjnym. W: B. Adamiak, J. Borkowski, Postępowanie administracyjne i sądowoadministracyjne (s. 525–544). Warszawa.
• Baliński, K. (2022). Glosa do postanowienia NSA z dnia 30 września 2020 r., II OZ 666/20. Orzecznictwo Sądów Polskich 4: poz. 38.
• Celińska-Grzegorczyk, K. (2014). Problematyka doręczeń – uwagi na tle art. 72 § 1 p.p.s.a. w świetle bieżących prac legislacyjnych. Monitor Prawniczy 24: 1324–1329.
• Chludziński, B. (2018). O potrzebie alternatyw dla sądowego rozstrzygania sporów pomiędzy władzami administracyjnymi a podmiotami prywatnymi w świetle Zalecenia Komitetu Rady Ministrów R (2001)9. Studia Prawa Publicznego 4(24): 83–100.
• Dauter, B. (2021). Komentarz do art. 66 p.p.s.a. W: B. Dauter, A. Kabat, M. Niezgódka-Mendek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym. Komentarz. Wyd. 2. Lex/el.
• Drozdowicz, K. (2014). Doręczenie odpisu pisma procesowego zawierającego rozszerzenie powództwa bezpośrednio pełnomocnikowi strony przeciwnej. Glosa do uchwały SN z dnia 21.01.2016, III CZP 95/15. Polski Proces Cywilny 4: 722–729.
• Gee-Milan, E. (2023). Komentarz do art. 66 p.p.s.a. W: A. Skoczylas, P. Szustakiewicz, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz (s. 201–202). Warszawa.
• Jagielska, M., Wiktorowska, A., Wajda, P. (2015). Komentarz do art. 66 p.p.s.a. W: R. Hauser, M. Wierzbowski (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz (s. 402). Warszawa.
• Jagielska, M., Wiktorowska, A., Wajda, P. (2021). Komentarz do art. 66 p.p.s.a. W: M. Wierzbowski, R. Hauser (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Legalis/el.
• Knysiak-Sudyka, H. (2016). Komentarz do art. 66 p.p.s.a. W: T. Woś (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Wyd. 6. Lex/el.
• Mendrek, A (2020). Czy po nowelizacji z 4 lipca 2019 r. odpis wniosku o uzasadnienie podlega bezpośrednim doręczeniom na podstawie art. 132 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania cywilnego? Polski Proces Cywilny 1: 143–151.
• Parafianowicz, J. (2022). Komentarz do art. 132 k.p.c. W: O.M. Piaskowska (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Postępowanie procesowe. Komentarz aktualizowany. Lex/el.
• Partyk, T. (2020). Pisma procesowe objęte obowiązkiem wzajemnych doręczeń przez pełnomocników profesjonalnych na gruncie art. 132 k.p.c. Lex/el.
• Piątek, W. (2022). Reprezentacja strony przez profesjonalnego pełnomocnika w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Radca Prawny 31: 199–212.
• Radecki, G. (2013). Wynagrodzenie pełnomocnika ustanowionego w ramach prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Zeszyty Naukowe Sądownictwa Administracyjnego 2: 52–71.
• Sawczyn, W. (2014). Znaczenie instytucji doręczenia w prawie administracyjnym. W: W. Sawczyn, J. Szuma, Doręczenia w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym (s. 13–16). Wrocław.
• Sawczyn, W. (2014a). Doręczenia w postępowaniu sądowoadministracyjnym. W: W. Sawczyn, J. Szuma, Doręczenia w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym (s. 113–152). Wrocław.
• Szwed, M. (2020). Nadmierny formalizm procesowy jako naruszenie art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 82(2): 123–136.
• Tarno, J.P. (2011). Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Wyd. 5. Lex/el.
• Wolwiak, I. (2015). Doręczenia w postępowaniu cywilnym. Warszawa.

Identifiers

DOI

10.14746/rpeis.2023.85.2.11

Biblioteka Nauki

28805937