El humor polaco en la realidad española: los juegos de palabras en ,, Ostatnie życzenie " de Andrzej Sapkowski y su traducción por José María Faraldo

• Authors: Maja Koszarska
• Languages of publication: FR

Abstracts

EN

The translation of humour is a challenge. It requires the accurate decoding of a humorous speech in its original context, the transfer of that speech in a different linguistic and cultural environment and its reformulation in a new expression, which recaptures the intention of the original message. The actual work attempts to present the nature of puns, which constitute one of the manifestations of humour in the literature, in its linguistic and cultural dimension. The study is based on a comparative analysis of examples of puns from Ostatnie życzenie of Andrzej Sapkowski and its Spanish translation. The results are compared in terms of equivalence in linguistic, stylistic and cultural properties to show a risk of loss of the transtextual and transcultural elements and the way of recompensing these elements by substitution, amplification and other rhetorical techniques.

Keywords

EN

Humour in the literature; Ostatnie życzenie; Sapkowski Andrzej; Spanish translation; Translation

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Studia Romanica Posnaniensia
• Year: 2007
• Volume: 34
• Pages: 217-230

Dates

published

2007-03-01

Contributors

author

Maja Koszarska

• Universidad Adam Mickiewicz, Poznań

References

• Bednarczyk A. (2002), Kulturowe aspekty przekładu literackiego. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk”.
• Dąmbska-Prokop U. (ed.) (2000), Mala encyklopediaprzekladoznawstwa. Częstochowa: Edukator.
• Dobrogow ska E. (2005), Idiomy jako problem przekładu, en : K. Hejwowski (ed.), Kulturowej i językowe źródła nieprzekladalności. Olecko, págs. 157-164.
• Kaczor K. (2006), Geralt, czarownice i wampir. Recykling kulturowy Andrzeja Sapkowskiego. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.
• Kozodój A. (2005), Problem tłumaczeń gier słownych u Harolda Pintera na podstawie wybranych sztuk teatralnych, en: K. Hejwowski (ed.), Kulturowe i językowe źrodla nieprzekladalności. Olecko, págs. 207-215.
• Krzysztofiak M. (1996), Przekład literacki we współczesnej transłatoryce. Poznań: Wydawnictwo Naukowe LAM.
• MatersKa D.. Popiołek E. (1994), Trzy gry Sapkowskiego Nowa Fantastyka 8(143).
• Perek M. (1995), Zabawy z humorem, czyli o tlumuczeniu komizmu, en : J. Konieczna-Twardzikowa (ed.), Między oryginałem a przekładem I. Cracovia: Universitas, págs. 193-198.
• Santiago J.M. (2003), Los limites de los factores limitativos: «El ultimo deseo» y «La espada del destino» de Andrzej Sapkowski. Gigamesh (Barcelona) n° 35, págs. 40-41.
• Sapkow ski A. (1993), Ostatnie życzenie. Varsovia. superNOWA.
• Sapkow ski A. (2004), El último deseo. Madrid: Bibliopolis fantástica, Tercera edición, traducción: José María Faraldo.
• Szczepaniak G. (2002), Podróże w krainie wyobraźni, czyli świat wiedźmina Geralta, Studium (Cracovia) núm. l,págs. 182-187.
• Szelewsk i M. (2003), Nazewnictwo literackie w utworach Andrzeja Sapkowskiego i Nika Pierumowa. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
• Tomaszkiewicz T. (ed.) (2004), Terminologia tłumaczenia. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Wojtasiewicz O. (1992), Wstęp do teorii tłumaczenia. Varsovia: Tespis.
• Wowro I. (2005), „Salto Verbale"? - na drodze do przetłumaczałności niemieckiej gry słownej na język polski, en: K. Hejwowski (ed.), Kulturowe i językowe źródła nieprzekladalności. Olecko, págs. 193-205.

Identifiers

DOI

10.14746/strop.2007.34.016