INSTAGRAM W AUTOPREZENTACJI POLITYCZNEJ. ANALIZA WIZUALNA POSTÓW POLSKICH KANDYDATÓW DO EUROPARLAMENTU W 2019 ROKU

• Authors: Agnieszka Kampka , Katarzyna Molek-Kozakowska

Title variants

EN

INSTAGRAM IN POLITICAL SELF-PRESENTATION: A VISUAL ANALYSIS OF CANDIDATES’ POSTS IN THE 2019 EUROPEAN PARLIAMENT ELECTION CAMPAIGN IN POLAND

Abstracts

EN

This article reviews currently available literature on the role of Instagram in political communication and reports on the results of the analysis of 1976 Instagram posts of the most active politicians during the 2019 European parliamentary election campaign in Poland. With the aid of quantitative thematic analysis and qualitative visual rhetorical analysis, we identify the main patterns of self-representation of candidates and compare the forms of visualization and typical strategies of building ethos and mobilizing the voters across parties. We prove that traditional representations of candidates (delivering speeches, canvassing, shaking hands) and national (rather than European) symbols tend to dominate. We conclude with observations on the increase in personalization of politics, professionalization of political campaigning, and strong communitarian identification.

Keywords

EN

visual rhetoric; parliamentary campaign; self-presentation; Instagram; political communication

• Publisher: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
• Journal: Polityka i Społeczeństwo
• Year: 2020
• Volume: 18
• Issue: 1

Dates

published

2020

Contributors

author

Agnieszka Kampka

• Instytut Nauk Socjologicznych i Pedagogiki, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, ul. Nowoursynowska 166, e-mail: [e-mail], ORCID ID: 0000-0002-9732-6482

author

Katarzyna Molek-Kozakowska

• Instytut Językoznawstwa, Uniwersytet Opolski, pl. Kopernika 11, 45-040 Opole, e-mail: [e-mail], ORCID ID: 0000-0001-9455-7384

References

• Abidin, C. (2017). Vote for My Selfie: Politician Selfies as Charismatic Engagement. W: A. Kuntsman (red.), Selfie Citizenship (s. 75–87). Cham: Palgrave Macmillan.
• Adamik-Szysiak, M. (2018). Strategie komunikowania podmiotów politycznych w Polsce w mediach społecznościowych. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
• Anderson, B. (1997), Wspólnoty wyobrażone. Rozważania o źródłach i rozprzestrzenianiu się nacjonalizmu. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak.
• Annusewicz, O. (2017). Twitter jako przestrzeń autoprezentacji politycznej. Zarządzanie wizerunkiem polityka w mediach społecznościowych. Studia Politologiczne, 45, 91–112.
• Avedissian, K. (2016). Clerics, Weightlifters, and Politicians: Ramzan Kadyrov's Instagram as an Official Project of Chechen Memory and Identity Production, Caucasus Survey, 4(1), 20–43. DOI 10.1080/23761199.2015.1119998.
• Badora, B. i Herrmann, M. (2016), Młodzież o polityce, demokracji i gospodarce. W: Młodzież 2016. Raport z badania sfinansowanego przez Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii (s. 78–113). Warszawa: CBOS.
• Barthes, R. (2006). Retoryka obrazu. W: M. Skwara i S. Wysłouch (red.), Ut pictura poesis (s. 139–158). Gdańsk: Słowo/Obraz Terytoria.
• Billig, M. (2008). Banalny nacjonalizm. Kraków: Wydawnictwo Znak.
• Bitzer, L.F. (1999). The Rhetorical Situation. W: J. L. Lucaites, C. M. Condit i S. Caudill (Ed.), Contemporary Rhetorical Theory (s. 217–225). London: Guilford Press.
• Bodys, M. (2016). Rola mediów społecznościowych w komunikacji partii politycznych i podejmowaniu decyzji wyborczych przez ich wyborców, Political Preferences, (12), 165–179.
• Bodys, M. (2017). Fani i followersi partii politycznych w mediach społecznościowych a wyborcy oddający na nie głos – analiza na przykładzie wyborów parlamentarnych w 2015 roku. W: D. Skrzypiński (red.), Wybrane społeczne i polityczne aspekty wyborów w Polsce w latach 2014–2015 (s. 113–125 ). Wrocław: Towarzystwo Edukacji Obywatelskiej.
• Bossetta, M. (2018). The digital architectures of social media: Comparing political campaigning on Facebook, Twitter, Instagram, and Snapchat in the 2016 U.S. Election. Journalism & Mass Communication Quarterly, 95(2), 471–496.
• CBOS. (2019). Które zawody poważamy. Warszawa.
• Czyżowski, D. i Porębski, L. (2017). Media społecznościowe w kampanii wyborczej. Wykorzystanie Twittera w polskich wyborach parlamentarnych w roku 2015. Studia Politologiczne, (45), 165–179.
• Eldin, A.K. (2016). Instagram Roles in Influencing Youth Opinion in 2015 Election Campaign in Bahrain, European Scientific Journal, 12(2), 245–257.
• Filimonov, K., Russmann, U. i Svensson, J. (2016). Picturing the Party: Instagram and Party Campaigning in the 2014 Swedish Elections. Social Media + Society, 2(3), 1–11. DOI: 10.1177/2056305116662179.
• Foss, S.K. (2009). Rhetorical Criticism. Exploration and Practice, Long Grove: Waveland Press.
• Gerodimos, R. (2019), The Interdisciplinary Roots and Digital Branches of Visual Political Communication Research. W: A. Veneti, D. Jackson i D.G. Lilleker (Ed.), Visual Political Communication (s. 53–73). Cham: Palgrave Macmillan.
• Hu, Y., Manikonda, L., Kambhampati, S. (2014). What We Instagram: A First Analysis of Instagram Photo Content and User Types. W: Proceedings of the Eighth International AAAI Conference on Weblogs and Social Media. Pobrane z: https://www.aaai.org/ocs/index.php/ICWSM/ICWSM14/paper/viewFile/8118/8087
• Jenkins, H., Ford, S., Green, J. (2018). Rozprzestrzenialne media. Jak powstają wartości i znaczenia w usieciowionej kulturze. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
• Kampka, A. (2019). Bliżej ludzi czy bliżej gwiazd – prezydenci na Instagramie. Kultura Popularna, (2), 36–48.
• Kłosińska, K. i Rusinek, M. (2019). Dobra zmiana. Czyli jak się rządzi za pomocą słów, Kraków: Wydawnictwo Znak.
• Konecki, K.T. (2012). Wizualna teoria ugruntowana: podstawowe zasady i procedury. Przegląd Socjologii Jakościowej, 8(1), 12–45.
• Krypczyk, A. i Sikorska, K. (2016). Problemy wizerunkowe Bronisława Komorowskiego. W: A. Robak i W. Wojtasik (red.), Wybory prezydenckie 2015. Analiza wizerunkowa (s. 75–84). Jaworzno: Wydawnictwo Dyskurs.
• Lalancette, M. i Raynauld, V. (2017). The Power of Political Image: Justin Trudeau, Instagram, and Celebrity Politics. American Behavioral Scientist, 63(7), 888–924. DOI: 10.1177/0002764217744838.
• Larsson, A.O. (2017). Top Users and Long Tails: Twitter and Instagram Use During the 2015 Norwegian Elections. Social Media + Society, 3(2), 1–12. DOI: 10.1177/2056305117713776
• Łódzki, B. (2017). Analiza aktywności aktorów politycznych i mediów tradycyjnych w mediach społecznościowych w trakcie kampanii prezydenckiej 2015 w Polsce – studium przypadku. W: M. Kolczyński (red.), Polskie wybory 2014–2015: kontekst krajowy i międzynarodowy, przebieg rywalizacji, konsekwencje polityczne (s. 168–185). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
• Matuszewski, P. i Grzybowska-Walecka, K. (2015). Co się podoba internautom w polityce? Facebook w kampanii prezydenckiej w Polsce w 2015 roku. e-Politikon, 16, 33–56. Pobrane z: http://oapuw.pl/wpcontent/uploads/2015/12/ePolitikon-16-2015.pdf
• Mazurek, K. (2015). @PrezydentKukiz – kampania prezydencka Pawła Kukiza na Twitterze. e-Politikon, (16), 86–104. Pobrane z: http://oapuw.pl/wp-content/uploads/2015/12/ePolitikon-16-2015.pdf
• Messaris, P. (2019). The Digital Transformation of Visual Politics. W: A. Veneti, D. Jackson i D.G. Lilleker (Ed.), Visual Political Communication (s. 17–36). Cham: Palgrave Macmillan.
• Modrzejewska, E. (2017). Exposé na Twitterze, czyli o zmianie politycznych praktyk perswazyjnych. W: J. Partyka (red.), Normy komunikacji: między retoryką a językiem (s. 163–181). Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN. Wydawnictwo Pro Rhetorica.
• Nowina Konopka, M. (2015). Czy Andrzej Duda wygrał dzięki internetowi? Przegląd Politologiczny, 2, 87–100.
• O’Connell, D. (2018). #Selfie: Instagram and the United States Congress. Social Media + Society, 4, 1–17. DOI: 10.1177/2056305118813373
• Olczyk, T. (2015). Facebook w kampanii prezydenckiej w 2015 roku – analiza zawartości profili Andrzeja Dudy i Bronisława Komorowskiego. e-Politikon, (16), 57–85. Pobrane z: http://oapuw.pl/wp-content/uploads/2015/12/ePolitikon-16-2015.pdf
• Paliwoda, M. i Mazur, A. (2016). Wizerunek Andrzeja Dudy. W: A. Robak i W. Wojtasik (red.), Wybory prezydenckie 2015. Analiza wizerunkowa (s. 41–51). Jaworzno: Wydawnictwo Dyskurs.
• Parmelee, J.H. i Roman, N. (2019), Insta-Politicos: Motivations for Following Political Leaders on Instagram. Social Media + Society, 5(2), 1–12. DOI: 10.1177/2056305119837662
• Petre, C., Duffy, B.E. i Hund, E. (2019). „Gaming the System”: Platform Paternalism and the Politics of Algorithmic Visibility. Social Media + Society, 5(4), 1–12. DOI: 10.1177/2056305119879995
• Porębski, L., Żurek, M. (2017). Serwisy społecznościowe jako narzędzie komunikowania wyborczego. Kandydaci w wyborach parlamentarnych w roku 2015 na Facebooku.Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne, 53, 154–168.
• Russmann, U., Svensson, J. i Larsson, A.O. (2019). Political Parties and Their Pictures: Visual Communication on Instagram in Swedish and Norwegian Election Campaigns. W: A. Veneti, D. Jackson i D.G. Lilleker (Ed.), Visual Political Communication (s. 119–144). Cham: Palgrave Macmillan.
• Statista. (2019). Instagram Users in Poland as of May 2019, by Age of Users. Pobrane z: https://www.statista.com/statistics/805469/instagram-users-poland/
• Towner, T.L. i Munõz, K.L. (2018). Picture Perfect? The Role of Instagram in Issue Agenda Setting During the 2016 Presidential Primary Campaign. Social Science Computer Review, 36(4), 484–499. DOI: 10.1177/0894439317728222
• Turnbull-Dugarte, S.J. (2019). Selfies, Policies, or Votes? Political Party Use of Instagram in the 2015 and 2016 Spanish General Elections. Social Media + Society, 5(2), 1–15. DOI: 10.1177/2056305119826129
• Veneti, A., Jackson, D. i Lilleker D.G. (Ed.). (2019). Visual Political Communication. Cham: Palgrave Macmillan.

Identifiers

DOI

10.15584/polispol.2020.1.3

Biblioteka Nauki

513024