Should One Assume the Discount Rate to Be One of the Risk Factors?

• Authors: Jan Kaczmarzyk

Title variants

PL

Czy powinniśmy zakładać, że stopa dyskontowa jest jednym z czynników ryzyka?

Abstracts

PL

Symulacja Monte Carlo jest narzędziem umożliwiającym rozważenie „prawie wszystkich” scenariuszy w dowolnej wycenie/ocenie wykorzystującej zdyskontowane przepływy pieniężne i uwzględniającej ryzyko. Zdaniem autora stopa dyskontowa jest wyrazem bieżących żądań w zakresie rentowności. Należy ją zatem postrzegać jako parametr. Konsekwencje kwalifikacji wymaganej stopy zwrotu (dyskontowej) jako czynnika ryzyka w wycenie zobrazowano w artykule z wykorzystaniem modelu finansowego aktywa stanowiącego hipotetyczne przedsiębiorstwo notowane, wykorzystującego wolne przepływy pieniężne. Studium przypadku stanowi wycenę aktywa z uwzględnieniem ryzyka poprzez implementację symulacji Monte Carlo. W celu zobrazowania kwalifikacji stopy dyskontowej jako czynnika ryzyka rozważono różne zestawy założeń dla symulacji. Należy stwierdzić, że stopa dyskontowa stanowiąca dodatkowy czynnik ryzyka z przypisanym rozkładem prawdopodobieństwa zwiększa zmienność zmiennej ryzyka. Rozkład zmiennej ryzyka ulega spłaszczeniu. W dotychczasowych badaniach wskazywano, że stopa dyskontowa może być traktowana jako czynik ryzyka w analizie ryzyka z wykorzystaniem symulacji Monte Carlo (Damodaran, 2018; Krysiak, 2000).

EN

The Monte Carlo simulation is the ultimate solution for considering nearly all possible scenarios in presumably any discounted cash flow valuation. This paper argues that a discount rate expresses an investor's current requirement and should be respectively perceived as a parameter only. The consequences of qualifying a required rate of return (a discount rate) as a risk factor in a discounted cash flow valuation are described in the paper using a free cash flow financial model of an asset being a hypothetical publicly traded enterprise. The case study is a discounted cash flow valuation using the Monte Carlo simulation for risk analysis. The various sets of assumptions are considered to explain the consequences of qualifying a required rate of return in a discounted cash flow model as a risk factor. As indicated in the paper, the discount rate as an additional risk factor with an attributed probability distribution increases the volatility of a risk variable, then the distribution of a risk variable becomes more flattened. In previous studies, some authors indicated that a discount rate could be considered a risk factor in the Monte Carlo simulation (Krysiak 2000; Damodaran 2018).

Keywords

EN

corporate finance; valuation; DCF; risk analysis; Monte Carlo simulation

PL

finanse przedsiębiorstwa; wycena; DCF; analiza ryzyka; Monte Carlo

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
• Journal: Nauki o Finansach
• Year: 2023
• Volume: 28
• Issue: 2
• Pages: 1-10

Dates

published

2023

Contributors

author

Jan Kaczmarzyk

• University of Economics in Katowice

• https://orcid.org/0000000241398858

References

• Brealey, R., Myers, S., and Allen, F. (2014). Principles of Corporate Finance. McGraw-Hill.
• Damodaran, A. (2012). Investment Valuation. Tools and Techniques for Determining the Value of Any Asset. 3rd Edition. John Wiley & Sons.
• Damodaran A. (2018). Facing Up To Uncertainty: Using Probabilistic Approaches in Valuation. SRRN: 1-65. Retrieved September 4, 2019 from https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=3237778
• Fischer, I. (1930), The Theory of Interest. The Macmillan Company.
• Golden, C., and Golden, M. (1987). Beyond “What If”: A Risk-Oriented Capital Budgeting Model. Journal of Information Systems, 1(2), 53-64.
• Gordon M. (1955). The Payoff Period and the Rate of Profit. The Journal of Business, 4(28), 253-260.
• Gordon, M., and Shapiro, E. (1956). Capital Equipment Analysis: The Required Rate of Profit. Management Science, 1(3), 102-110.
• Hamada, R. (1972). The Effect of The Firm's Capital Structure on The Systematic Risk of Common Stocks. Journal of Finance, 2(27), 435-452.
• Hertz, D. (1964). Risk Analysis in Capital Investment. Harvard Business Review, 42(1), 95-106.
• Hull, J. (2018). Risk Management and Financial Institutions (5th edition). John Wiley & Sons.
• Kaczmarzyk, J. (2016). Reflecting Interdependencies between Risk Factors in Corporate risk Modeling using Monte Carlo Simulation. Econometrics. Ekonometria. Advances in Applied Data Analytics, 2(52), 98-107.
• Kroese, D., Brereton, T., Taimre, T., and Botev, Z. (2014). Why the Monte Carlo method is so important today. WIREs Comput Stat, 6(6), 386-392.
• Krysiak, Z. (2000). Analiza symulacyjna - narzędzie do poprawnego wyznaczania wartości firmy. Nasz Rynek Kapitałowy, 11(119), 68-71.
• Lintner, J. (1965). The Valuation of Risk Assets and The Selection of Risky Investments in Stock Portfolios and Capital Budgets. The Review of Economics and Statistics, 1(47), 13-37.
• Lorie, J. and Savage, L. (1955). Three Problems in Rationing Capital. The Journal of Business, 4(28), 229-239.
• Mossin, J. (1966). Equilibrium in a Capital Asset Market. Econometrica, 4(34), 768-783.
• Rappaport, A. (1999). Wartość dla akcjonariuszy. Poradnik menedżera i inwestora. WIG-Press.
• Rappaport, A. (2006). Ten Ways to Create Shareholder Value. Harvard Business Review, 9(84), 66-77.
• Sharpe, W. (1964). Capital Asset Prices: A Theory of Market Equilibrium under Conditions of Risk. Journal of Finance, 3(19), 425-442.
• Treynor, J. (1999). Toward a Theory of Market Value of Risky Assets. In R. Korajczyk (Ed.), Asset Pricing and Portfolio Performance. Risk Books.
• Ulam, S., Richtmyer, R., and Neumann, J. (1947). Statistical Methods in Neutron Diffusion: Los Alamos Scientific Laboratory report LAMS-551. Retrieved December, 12, 2019 from https://publishing.cdlib.org/ucpressebooks/view?docId=ft9g 50091s;chunk.id=d0e2404;doc.view=print
• Vose, D. (2008). Risk Analysis (3rd Edition). John Wiley & Sons.
• Williams, J. (1938). The Theory of Investment Value. North-Holland Publishing Company.

Identifiers

DOI

10.15611/fins.2023.2.01

Biblioteka Nauki

29777080