Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2011 | 30 | 164-178

Article title

From a Conflict to Normalization? The Politics and Government of Vladimír Mečiar and Mikulas Dzurinda in Slovakia Towards the Republic of Hungary in 1993–2002

Content

Title variants

PL
Od konfliktu do normalizacji? Polityka rządów Vladimíra Mečiara i Mikuláša Dzurindy na Słowacji wobec Republiki Węgierskiej w latach 1993–2002.

Languages of publication

Abstracts

PL
Analizując główne problemy w bilateralnych relacjach słowacko- -węgierskich w latach 1993–2002 można dojść do wniosku, że barier na drodze do porozumienia było w analizowanym okresie bardzo wiele. Wielowiekowa zależność Słowaków od Węgrów spowodowała wzrost tendencji nacjonalistycznych wśród polityków i społeczeństwa słowackiego. Kolejnymi czynnikami, które wpływały na wzajemną niechęć były postanowienia traktatu w Trianon, Dekrety Beneša , sytuacja mniejszości węgierskiej na Słowacji, spór wokół zapory wodnej na Dunaju oraz stanowisko ugrupowań nacjonalistycznych. Najgorzej sytuacja przedstawiała się w okresie rządów Vladimíra Mečiara (1993–1998). Działania tego rządu spotkały się z reakcją ze strony rządu węgierskiego a także Unii Europejskiej, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie oraz Rady Europy. Konsekwencją tej polityki był fakt, że Słowacja nie została zaproszona podczas szczytu w Luksemburgu (1997 r.) do rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych z UE. Podobnie sytuacja przedstawiała się w kontekście wejścia do Sojuszu Północnoatlantyckiego: podczas gdy Czechy, Polska i Węgry zostały zaproszone do członkowska w Madrycie w 1997 r., Słowacja pozostała na marginesie. Rządy Mečiara to również okres kryzysu Grupy Wyszehradzkiej w ramach której mogłoby dochodzić do rozwiązywania wielu problemów bilateralnych. Wydawać by się mogło, że po wyborach 1998 r. i zmianie rządów na Słowacji dojdzie do normalizacji we wzajemnych stosunkach. Ważną ku temu przesłanką był skład koalicji rządowej, gdzie znaleźli się słowaccy Węgrzy czy powołanie mieszanych komisji mających rozwiązać najbardziej palące problemy. Oba państwa zmuszone były do współdziałania w celu osiągnięcia priorytetów w polityce zagranicznej, jakimi była chęć wejścia do Unią Europejską i Sojuszem Północnoatlantyckim. W tym też celu odnowiono współpracę w ramach Grupy Wyszehradzkiej. Powstaje pytanie, czy był to ten czynnik, który spowodował normalizację wzajemnych stosunków? Wydaje się, że nie. Oba państwa osiągnęły swój najważniejszy cel i do tego niezbędna była współpraca. Nie zmienia to faktu, że również w okresie rządów Dzurindy dochodziło do wielu zadrażnień nie związanych już bezpośrednio z posunięciami rządu w Bratysławie, ale raczej obciążeniami z przeszłości. Kolejnym aspektem były rządy na Węgrzech Viktora Orbana oraz stanowisko skrajnie nacjonalistycznych partii politycznych.
EN
When analyzing the main problems in the bilateral Slovak-Hungarian relations in 1993–2002 it can be concluded that there were many barriers to an agreement in that period of time. Centuries-long Slovak dependence on Hungary increased the nationalistic tendencies among politicians and the Slovak society. Other factors that affected the mutual antipathy were provisions of the Treaty of Trianon, Benes Decrees, situation of Hungarian minority in Slovakia, the dispute over the dam on the Danube and the position of nationalist groups. The worst situation was during the rule of Vladimír Mečiar (1993–1998). This government’s actions met with a response from the Hungarian government, the European Union, the Organization for Security and Cooperation in Europe and the Council of Europe. The consequence of this policy was the fact that Slovakia was not invited to the summit in Luxembourg (1997) to start negotiations with the EU. Similar situation happened in the context of the entry into the North Atlantic Treaty Organization (NATO): while the Czech Republic, Poland and Hungary were invited to become member in Madrid in 1997, Slovakia remained as an outsider. Mečiar’s regime was also a period of crisis within the Visegrad Group which could have claimed to solve many bilateral issues. It would seem that after the elections in 1998 and the regime change in Slovakia it could come to the normalization of mutual relations. An important prerequisite for doing so was a coalition government, which included the Slovak Hungarians or with the establishment of a mixed commission to solve the most urgent problems. Both countries were forced to work together to achieve the priority in foreign policy, which was to enter the European Union and the North Atlantic Treaty Organization. For this purpose, the cooperation within the Visegrad Group was renewed. The question is whether it was this factor that caused the normalization of relations? It seems not. Both countries achieved their primary goal, and this cooperation was necessary. It does not change the fact that also during the Dzurinda government, there have been many frictions no longer directly associated with the activities of the government in Bratislava, but rather with the burden of the past. Another aspect was Viktor Orban’s former government in Hungary and the position of the extreme nationalist political parties.

Year

Volume

30

Pages

164-178

Physical description

Dates

published
2011

Contributors

References

Document Type

Publication order reference

Identifiers

Biblioteka Nauki
2167521

YADDA identifier

bwmeta1.element.ojs-doi-10_15804_athena_2011_30_10
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.