Edukacja międzykulturowa jako element strategii Rady Europy i Unii Europejskiej

• Authors: Paulina Pukin

Title variants

EN

Intercultural education as an element of the strategy of the Council of Europe and the European Union

Abstracts

EN

The article presents the issue of intercultural education as a necessary step for the purpose of integration and mutual understanding between residents and immigrants in Europe. The Council of Europe and the European Union support international migration. However, the majority of EU activities are focused on EU citizens. The European Union, together with the Council of Europe, are trying to increase intercultural competences by organizing events (e.g. initiating the Year of Intercultural Dialogue in 2008) and proposals for changes in legal acts. The European Union also promotes migration of an educational nature, including Erasmus, Tempus and Youth in Action. Participation in the projects proposed by the European Commission enables increasing cultural competences and the willingness to discover other cultures and intercultural understanding. On the other hand, during the meetings of the Council of Europe in 2003 and 2005, it was decided to maintain and develop unity despite the diversity of societies through active action in increasing the level of intercultural education as part of the educational policy. The Action Plan underlines the special role of education in creating a new Europe. At that time, directions of activities were defined, such as the development of several kinds of education: civic, human rights, intercultural, as well as the promotion of intercultural exchange and ensuring cultural diversity and intercultural dialogue. It is recommended that EU politicians consider solving the problem of misunderstanding between Europeans and immigrants from Asia and Africa.

PL

Artykuł ukazuje problematykę edukacji międzykulturowej jako koniecznego kroku w celu integracji i wzajemnego porozumienia pomiędzy mieszkańcami a imigrantami w Europie. Rada Europy oraz Unia Europejska popierają migracje międzynarodowe. Większość działań UE jest jednak skierowana do obywateli unijnych. Unia Europejska wraz z Radą Europy próbują zwiększyć kompetencje międzykulturowe poprzez organizowanie wydarzeń (np. zainicjowanie Roku Dialogu Międzykulturowego w 2008 roku) oraz propozycje zmian w aktach prawnych. Unia Europejska promuje również migracje o charakterze edukacyjnym, m.in. Erasmus, Tempus oraz Młodzież w działaniu. Udział w projektach zaproponowanych przez Komisję Europejską umożliwia zwiększenie kompetencji kulturowych oraz chęć odkrywania innych kultur oraz zrozumienie międzykulturowe. Natomiast podczas spotkań Rady Europy w latach 2003 i 2005 postanowiono podtrzymywać i rozwijać jedność pomimo różnorodności społeczeństw poprzez aktywne działanie w zakresie zwiększenia poziomu edukacji międzykulturowej jako elementu polityki edukacyjnej. W Planie Działań podkreślono szczególną rolę edukacji w tworzeniu nowej Europy. Wyznaczano wówczas takie kierunki działań, jak rozwój kilku edukacji: obywatelskiej, na rzecz praw człowieka, międzykulturowej, a także promocję wymiany międzykulturowej oraz zapewnienie różnorodności kulturowej i dialogu międzykulturowego. Zalecane jest, aby politycy unijni zastanowili się nad rozwiązaniem problemu niezrozumienia pomiędzy Europejczykami a imigrantami z Azji oraz Afryki.

Keywords

PL

edukacja międzykulturowa; Unia Europejska; Rada Europy; migracje międzynarodowe

EN

intercultural education; the European Union; the Council of Europe; international migration

• Publisher: Wydawnictwo Adam Marszałek
• Journal: Edukacja Międzykulturowa
• Year: 2019
• Volume: 10
• Issue: 1
• Pages: 69-80

Dates

published

2019

Contributors

author

Paulina Pukin

• Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

References

• Batsaikhan U., Darvas, Z. and Raposo, I.G. 2018. People on the move: migration and mobility in the European Union. Brusseles: Bruegel.
• Błeszyńska, K.M. 2011. Teoretyczny status edukacji międzykulturowej. Pogranicze. Studia Społeczne. 1, ss. 39–53.
• Grabowska, B. i Kania, K. 2017. Codzienne zdziwienie? Uczestnicy wymian międzynarodowych wobec szoku kulturowego. Lubelski Rocznik Pedagogiczny. 36 (6), ss. 35–46.
• Global Education Guidelines Working Group. 2012. Przewodnik po edukacji globalnej. Poradnik dla edukatorów: jak rozumieć i realizować edukację globalną. Warszawa: Grupa Zagranica.
• Huber, J. 2014. Wprowadzenie. W: Brotto, F. i in. red. Kompetencje międzykulturowe dla wszystkich. Przygotowanie do życia w różnorodnym świecie. Warszawa: Rada Europy Ośrodek Rozwoju Edukacji, ss. 5–7.
• Jaskuła, S. i Korporowicz, L. 2017. Współczesne paradygmaty dialogu międzykulturowego. Edukacja Humanistyczna. 2 (37), ss. 33–43.
• Kasprowicz, D. 2007. W kierunku edukacji międzykulturowej: propozycje dla kierunku politologia. Annales Universitatis Paedagogicae Cravoviensis. Studia Politologica. 3, ss. 170–178.
• Lewowicki, T. 2014. Edukacja międzykulturowa – od lokalnych sukcesów ku globalnym przesłaniom i oddziaływaniom. Edukacja Międzykulturowa. 3, ss. 19–37.
• Lund, H. 2006. North South Centre: contributions of local and regional authorities to promote the efficiency of the work of the Centre. Strasburg: EU.
• Nikitorowicz, J. 1995. Pogranicze. Tożsamość. Edukacja międzykulturowa. Białystok: Wydawnictwo Uniwersyteckie „Trans Humana”.
• Pearce, R. 2013. International Education and Schools. Moving Beyond the First 40 Years. International School of London. London: Bloomsbury Academic.
• Puchta, A. 2015. Podróże kształcą. Wymiana studencka w ramach programu Erasmus LLP – na przykładzie Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Zeszyty Naukowe. Turystyka i Rekreacja. 2 (16), ss. 165– –178.
• Rabczuk, W. 2011. Edukacja międzykulturowa z perspektywy Rady Europy i Unii Europejskiej. Pogranicze. Studia Społeczne. 17, ss. 54–68.
• Ratajczak, M. 2012. Dialog międzykulturowy w mediach. Przypadek Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego w 2008 roku w Polsce. Pogranicze. Studia Społeczne. 20, ss. 197–210.
• Sobecki, M. 2014. Komunikacja międzykulturowa w wymiarze religijnym jako wyzwanie edukacyjne. W: Nikitorowicz, J. red. Od wielokulturowości miejsca do międzykulturowości relacji społecznych. Współczesne strategie kreowania przestrzeni życia jednostki. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, ss. 107–118.
• Śledzińska-Simon, A. 2011. Zasada równości i zasada niedyskryminacji w prawie Unii Europejskiej. Studia BAS. 2 (26), ss. 41–86.
• Winiarska, A. i Klaus, W. 2011. Dyskryminacja i nierówne traktowanie jako zjawisko społeczno-kulturowe. Studia BAS. 2 (26), ss. 9–40.
• Wilk-Woś, Z. 2010. The role of intercultural dialogue in the EU policy. Journal of Intercultural Management. 2 (1), pp. 78–88.
• Zgliczyński, W. 2010. Polityka edukacyjna Unii Europejskiej. Studia BAS. 2 (22), ss. 65–88.
• Komisja Europejska. 1987. Jednolity akt europejski. (Dz.U. L 169 z 29.6.1987).
• Komisja Europejska. 2001. European Commission White Paper A New Impetus For European Youth. COM (2001).
• Komisja Europejska (Eurydice). 2009. Integracja dzieci-imigrantów w szkołach w Europie. Promowane działania: Komunikacja z rodzicami imigrantów. Nauczanie języka ojczystego dzieci-imigrantów. Wydawnictwo Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji. Warszawa.
• Komisja Europejska. 2018. Special Eurobarometer 469. Report. Integration of immigrants in the European Union.
• Rada Europy. 1950. Europejska Konwencja Praw Człowieka.
• Rada Europy. 2008. White Paper on Intercultural Dialogue. Living Together As Equals in Dignity.
• Rozporządzanie Rady nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty. Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 257/2.
• Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C26/47.

Identifiers

DOI

10.15804/em.2019.01.04

Biblioteka Nauki

1956075