Kompetencje do odbioru filmów dokumentalnych. Na przykładzie analizy narracji studentów pedagogiki

• Authors: Ewelina Konieczna

Abstracts

EN

This paper highlights the main issues concerned with competences necessary for the documentary film reception. The main purpose of this article is to investigate pedagogy students’ (specialization: social-cultural animation) understanding of documentary films on the basis of their narration and to define the basic competences in film understanding. According to the thesis, competences for proper film reception require general knowledge which enables individuals to make choices, understanding conventions, contexts and interdependences. Research focuses on the reception of Polish documentary films created before the political changes in 1989. The analysis of results and final conclusions are based on Umberto Eco’s and Francesco Casetti’s theoretical concept of the text assumptions. The study has confirmed assumptions presented above and justified the following conclusion: documentary film is a text based on the specific competence of the spectator but also contributes to the formation of certain competence. The film text makes the spectator capable of actualizing the various meaning-contents and the role of the spectator is to update his knowledge while receiving documentary film. The textual cooperation gives the spectator an essential role in the process of creating meaning.

Keywords

EN

film reception; competences; documentary film; text

• Publisher: Wydawnictwo Adam Marszałek
• Journal: Kultura i Edukacja
• Year: 2015
• Issue: 3(109)
• Pages: 176-191

Dates

published

2015

Contributors

author

Ewelina Konieczna

• Uniwersytet Śląski w Katowicach

References

• Barthes, R. (1997). Przyjemność tekstu. Warszawa: Wydawnictwo KR.
• Bordwell, D. (1989). Making Meaning. Inference and Rhetoric in the Interpretation of Cinema. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.
• Casetti, F. (1992). W poszukiwaniu widza. W: A. Helman (red.), Panorama współczesnej myśli filmowej. Kraków: Uniwersitas, s. 171 – 184.
• Eco, U. (1994). Lector in fabula. Współdziałanie w interpretacji tekstów narracyjnych. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
• Gadamer, H.G. (1993a). Aktualność piękna. Sztuka jako gra, symbol i święto. Warszawa: Oficyna Naukowa.
• Gadamer, H.G. (1993b). Prawda i metoda. Kraków: Inter Esse.
• Gwóźdź, A. (1992). Kultura, komunikacja, film: o tekście filmowym. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
• Gwóźdź, A. (1980). Wokół teorii tekstu filmowego. W: A. Helman, A. Gwóźdź (red.), Z badań porównawczych nad filmem. Warszawa, Katowice, Kraków; Uniwersytet Śląski: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 65 – 89.
• Helman, A. (1992). Co to jest kino? Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Helman, A., Pitrus, A. (2008). Podstawy wiedzy o filmie. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.
• Jenkins, H. (2007). Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
• Morin, E. (1975). Kino i wyobraźnia. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
• Münsterberg, H. (1989). Dramat kinowy. Studium psychologiczne. Łódź: ŁDK.
• Ogonowska, A. (2004). Tekst filmowy we współczesnym pejzażu kulturowym. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej.
• Ostaszewski, J. (1999). Rozumienie opowiadania filmowego. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Ostaszewski, J. (2007). Pragmatyka. W: A. Helman, J. Ostaszewski (red.), Historia myśli filmowej. Podręcznik. Gdańsk: słowo/obraz terytoria, s. 293 – 309.
• Przylipiak, M. (2004). Poetyka kina dokumentalnego. Gdańsk–Słupsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Wydawnictwo Pomorskiej Akademii Pedagogicznej w Słupsku.
• Skowronek, B. (2007). Konceptualizacje filmu i jego oglądania w języku młodzieży. Studium kognitywnokulturowe. Kraków: Wydawnictwo AP.

Identifiers

DOI

10.15804/kie.2015.03.09

Biblioteka Nauki

2041589