(Nie)zdolność do reformowania szkolnictwa wyższego i nauki w Polsce, czyli zaniedbania w zakresie wiedzy

• Authors: Agnieszka Dziedziczak-Foltyn

Abstracts

EN

The paper focuses of the role of scientific knowledge in the processes of conducting reforms and public policy. The case of higher education and science reforms in Poland carried out over the period of 25 years of new political, social and economic conditions shows primary knowledge negligence of the reformers which undoubtedly affected the nature of the current higher education and science system, reformed several times already. It also furnishes some recommendations on how these processes may be improved. In the empirical dimension, the starting point was the concept of metaknowledge (i.e knowledge about knowledge), encompassing three aspects connected with generating and using knowledge in the context of higher education and science reforms, which are ringfenced basing on different methodologies: (1) knowledge about reforming – theoretical literature query; (2) knowledge in reforming – analysis of experts’ reports; (3) knowledge of reformers – results of studies on the processes of learning and knowledge management in public administration. The postulate of a broader use of scientific knowledge in reform processes is an attempt to indicate one of the key directions to follow when repairing the higher education and science system. For that reason, the role of social sciences has been highlighted, including, in particular, the role of sociologists in reform processes (as theoreticians and experts in the area of higher education and science). Furthermore, the need for sociologists to go back to the role of social expertsengineers has been signalled.

Keywords

EN

higher education and science; reforming; sociology of knowledge; public policy

• Publisher: Wydawnictwo Adam Marszałek
• Journal: Kultura i Edukacja
• Year: 2016
• Issue: 3(113)
• Pages: 258-273

Dates

published

2016

Contributors

author

Agnieszka Dziedziczak-Foltyn

References

• Antonowicz, D. (2015). Między siłą globalnych procesów a lokalną tradycją. Polskie szkolnictwo wyższe w dobie przemian. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
• Boguski, J. (2013). Zarządzanie wiedzą w uczelni wyższej. Nauka i Szkolnictwo Wyższe 2 (42), s. 10 31.
• Czyżewski, M. (2012). Wiedza specjalistyczna i praktyka społeczna przemiany i pułapki. W: A. Jabłoński, J. Szymczyk, M. Zemło (red.), Kontrowersje dyskursywne. Między wiedzą specjalistyczną a praktyką społeczną (s. 71 93). Lublin: Wydawnictwo KUL.
• Dziemianowicz, W., Szmigiel-Rawska, K., Nowicka, P., Dąbrowska, A. (2012). Planowanie strategiczne. Poradnik dla pracowników administracji publicznej. Warszawa: Ministerstwo Rozwoju Regionalnego.
• Goćkowski, J., Łoś M., Mikułowski-Pomorski J. (1981). Modele socjologii w Polsce. Studia Socjologiczne, 1, s. 49 72.
• Goćkowski, J. (1978). „Klerkowie” i „eksperci”. Teksty: teoria literatury, krytyka, interpretacja, 2 (38), s. 63 80.
• Goćkowski, J., Machowska K.M. (2005). Status i funkcje eksperta w urządzaniu życia naukowego. Nauka i Szkolnictwo Wyższe, 2 (26), s. 50 70.
• Goćkowski, J. (2007). Prawo potrzebne nauce. Nauka 3, s. 113 129.
• Goćkowski, J. (2009). Traktat o inżynierii polityki. Studium historycznej socjologii wiedzy o technologii społecznej. Pułtusk: Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora.
• Hausner, J. (2012). Tworzenie i rodzaje wiedzy społecznej. Zarządzanie Publiczne, 1 (19), s. 9 17.
• Leja, K. (2013). Zarządzanie uczelnią. Koncepcje i współczesne wyzwania. Warszawa: Wolters Kluwer Polska SA.
• Możdżeń, M., Olejniczak, K., Śliwowski, P., Widła, Ł. (2014). Jak uczą się polskie ministerstwa? Wyniki diagnozy mechanizmu uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. Pobrane z: http://www.euroreg.uw.edu.pl/dane/web_euroreg_publications_files/4737/mus_3_internet.pdf.
• Niżnik, J. (1989). Socjologia wiedzy. Zarys historii i problematyki. Warszawa: Książka i Wiedza.
• Pieniążek, A., Stefaniuk, M. (2014). Socjologia prawa. Zarys wykładu. Warszawa: Wolters Kluwer SA, Warszawa.
• Ratajczak, M. (2011). Polityka państwa w Polsce wobec szkolnictwa wyższego po 1989 roku i jej implikacje społeczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, 173, s. 130 148.
• Ravetz, J. (2002). Doradztwo naukowe w gospodarce opartej na wiedzy. Nauka i Szkolnictwo Wyższe, 1 (19), s. 43 50.
• Szczepański, J. (1976). Szkice o szkolnictwie wyższym. Warszawa: Wiedza Powszechna.
• Szczepański, J. (1995). Ludzie i instytucje. Powstanie Polski Ludowej i przekształcenia społeczeństwa polskiego. W: A. Sułek, J. Styk, I. Machaj (red.), Ludzie i instytucje: stawanie się ładu społecznego: pamię tnik IX Ogó lnopolskiego Zjazdu Socjologicznego. Lublin, 27 30 VI 1994. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
• Szczepański J. (1999). Reformy, rewolucje, transformacje. Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
• Thieme, J.K. (2009). Szkolnictwo wyższe. Wyzwania XXI wieku. Polska, Europa, USA, Warszawa: Difin SA.
• Turska, A. (2000), Socjologiczna refleksja nad prawem jako czynnikiem organizacji życia zbiorowego. Studia Iuridica XXXVIII, s. 19 32.
• Wilkin, J. (2012). Komu potrzebne są nauki społeczne? Nauki społeczne w polskiej i europejskiej przestrzeni badawczej oraz w rozwiązywaniu problemów rozwoju. Nauka, 4, s. 17 32.
• Woźnicki, J. (2000). Dylematy modelowe w kształtowaniu systemu szkolnictwa wyższego u progu XXI wieku. Nauka, 4, s. 55 63.
• Znaniecki, F. (1984). Społeczne role uczonych, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
• Zybała A. (2013). Państwo i społeczeństwo w działaniu. Polityki publiczne wobec potrzeb modernizacji państwa i społeczeństwa. Warszawa: Wydawnictwo Difin.
• Zybała, A. (2014). Kultura analizy w polityce publicznej. Jej źródła i teraźniejszość. Studia z Polityki Publicznej, 3 (3), s. 51 70.

Identifiers

DOI

10.15804/kie.2016.03.15

Biblioteka Nauki

2007848