Środki językowe jako narzędzie nacechowania nieformalnych wypowiedzi kobiet we współczesnym języku chińskim

• Authors: Ewa Zajdler , Agata Naruszewicz

Title variants

EN

Linguistic Features in Mandarin Chinese as Feminine Markers in Informal Communication

Abstracts

EN

The paper deals with a correlation between the linguistic features of Mandarin Chinese and the language activities of young female participants in a television show broadcast on the Internet. The women’s sociolect and the characteristics of the sajiao style are analysed on the basis of their 1802 informal utterances recorded on the show. The paper explores the way in which lexical and phonetic features express femininity and contribute to the women’s persuasive talk. The formal markers of the language used by female native speakers communicate politeness, emotions and gentleness and at the same time acknowledge their position of subordination within society. The study begins with an introduction into the pragmatics of culture-driven language activity and moves on to outline the current knowledge of the peculiarities of the Chinese language used by Chinese women. Drawing on earlier discussions, a compilation of linguistic features is employed as an analytical tool. The particular words and expressions as well as pronunciation features are discussed. Not all linguistic features of Mandarin Chinese discussed in previous studies are confirmed in the utterances under study. Those which add significant expressive meaning and gentleness into an utterance dominate in the study over the sajiao style, the phonetic and prosodic features typical for a babyish form of persuasion. As evidenced by a quantitative and qualitative analysis, the utterances in question abound in emotions, in wavering opinions that put the speaker in a position inferior to that of the addressee, and in instances of speaking in a manner typical of children.

PL

Tematem artykułu jest korelacja między środkami językowymi w zasobach języka chińskiego a działaniami językowymi młodych kobiet realizowanymi na antenie rozrywkowego programu internetowego. Socjolekt kobiet i cechy stylu sajiao są analizowane na podstawie ich 1802 nieformalnych wypowiedzi zarejestrowanych w programie. W artykule zbadano, w jaki sposób cechy leksykalne i fonetyczne wyrażają kobiecość i jaki kształt nadają wypowiedziom kobiet pełniącym funkcję perswazyjną. Formalne środki językowe, którymi posługują się rodzime użytkowniczki języka chińskiego, komunikują grzeczność, emocje i łagodność, a jednocześnie potwierdzają ich pozycję podporządkowania w społeczeństwie. Badanie rozpoczyna się wprowadzeniem do pragmatyki kulturowej działań językowych i przechodzi do zarysowania aktualnej wiedzy na temat specyfiki języka chińskiego używanego przez Chinki. Z dotychczasowych dyskusji zostały – jako narzędzie analizy – wyprowadzone środki językowe. Omówiono poszczególne słowa i wyrażenia oraz cechy wymowy. Nie wszystkie cechy językowe języka mandaryńskiego omawiane we wcześniejszych badaniach znajdują potwierdzenie w badanych wypowiedziach. Te, które dodają wypowiedzi znacząco ekspresywnego charakteru i łagodności, dominują w studium nad stylem sajiao – cechami fonetycznymi i prozodycznymi typowymi dla dziecięcej formy perswazji. Analiza ilościowa i jakościowa wykazała wysoki stopień nacechowania wypowiedzi emocjami, niepewnością sądów (pozycjonującą nadawcę niżej od odbiorcy), a także artykulacją imitującą dziecięcą.  

Keywords

EN

Mandarin Chinese; female sociolect; women's linguistic behaviour; sajiao

PL

język chiński; socjolekt kobiet; zachowania językowe kobiet; sajiao

• Publisher: Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk
• Journal: Socjolingwistyka
• Year: 2021
• Volume: 35
• Pages: 55-76

Dates

published

2021

Contributors

author

Ewa Zajdler

• Uniwersytet Jagielloński w Krakowie

• https://orcid.org/0000000226409029

author

Agata Naruszewicz

• Uniwersytet Jagielloński w Krakowie

References

• Awdiejew, A., i G. Habrajska. 2006. Wprowadzenie do gramatyki komunikacyjnej. T. 2. Łask: Leksem. Bartwicka, H. 2007. „Gatunki mowy a język kobiet (na przykładzie języka rosyjskiego)”. Linguistica Bidgostiana 4: 15–24.
• Brown, P., i S. Levinson. 1988. Politeness: Some universals in language usage. Cambridge: Cambridge University Press.
• Cao, Y. 1986. „Běijīng huà yǔyīn zhōnglǐ de xìngbié chāyì [Gender Differences in the Pronunciation of Beijing Dialect]”. Hànyǔ xuéxí 6: 31.
• Chan, M. 1998. „Gender differences in the Chinese language: a preliminary report”. W NACCL-9. 2, red. H. Lin. GSIL Publications, University of Southern California, 35–52. https://www.semanticscholar.org/ paper/GENDER-DIFFERENCES-IN-THE-CHINESE-LANGUAGE-%3A-A-Chan/f47478715581b7f- 3f6ece548a123218e7aba74f9 (15 lutego 2021).
• Chan, M., i L. Yuhan. 2019. „Chinese language and gender research”. W The Routledge Handbook of Chinese Applied Linguistics. New York: Routledge, 165–181. https://www.routledgehandbooks.com/doi/10.4324/9781315625157-12 (15 lutego 2021).
• Chao, Y.R. 1968. A Grammar of Spoken Chinese. Pekin: The Commercial Press.
• Chen, F. i in. 1992. „Reduplication in Mandarin Chinese: Their Formation Rules, Syntactic Behavior, and ICG Representation”. W The Fifth ROC Computational Linguistics Conference at Taipei, Taiwan. Taiwan: 217–233.
• Ding, F. 2002. „Hànyǔ qǐngqiú yányǔ xíngwéi zhōng dì xìngbié chāyì [Gender Differences in the Speech Act in Chinese Requests]”. Xī’ān wàiguóyǔ xuéyuàn xuébào 10 (1): 46–50. https://wenku.baidu.com/view/c81f41ed4afe04a1b071de50.html (15 lutego 2021).
• Farris, C.S. 1988. „Gender and Grammar in Chinese: With Implications for Language Universals”. Modern China 14 (3): 27–308.
• Farris, C.S. 1991. „The Gender of Child Discourse: Same-Sex Peer Socialization Through Language Use in a Taiwanese Preschool”. Journal of Linguistic Anthropology 1 (2): 198–224. https://www.jstor.org/stable/43102129 (15 lutego 2021).
• Grabias, S. 2019. Język w zachowaniach społecznych. Podstawy socjolingwistyki i logopedii. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
• Hardeman, K. 2013. Gender and Second Language Style: American Learner Perceptions and Use of Mandarin Sajiao. Honolulu: University of Hawaiʻi at Mānoa. (PhD Thesis). http://www.ling.hawaii.edu/ graduate/Dissertations/KateHardemanFinal.pdf (15 lutego 2021).
• Hu, H.C. 1944. „The Chinese Concept of Face”. American Anthropologist 46 (1): 45–64.
• Jarosz, B. 2013. „O zasięgu słownictwa socjolektalnego w XXI wieku”. Białostockie Archiwum Językowe 13: 97–116.
• Jiang, L. 2007. „Wěiwǎn yǔ yǔ xìngbié chāyì – nánjīng bùfèn gāoxiào wěiwǎn yǔ shǐyòng qíngkuàng diàochá [Euphemisms and Gender Differences – A survey of euphemism usage in some colleges and universities in Nanjing]”. Yǔyán yìngyòng yánjiū 2: 57–58. http://www.cqvip.com/qk/87478a/2007002/23879809. html (15 lutego 2021).
• Kostro, M., i K. Wróblewska-Pawlak. 2013. „Formy adresatywne jako środek jawnej i ukrytej deprecjacji kobiet polityków w polskim dyskursie polityczno-medialnym”. Tekst i dyskurs – text und diskurs 6: 153–168. http://tekst-dyskurs.eu/images/pdf/zeszyt_6/Kostro.pdf (15 lutego 2021).
• Lakoff, R. 1973. „Language and Woman’s Place”. Language in Society 2 (1): 45–80. https://www.cambridge. org/core/journals/language-in-society/article/language-and-womans-place/F66DB3D1BB878CDD- 68B9A79A25B67DE6 (15 lutego 2021).
• Li, Ch., i S. Thompson. 1989. Mandarin Chinese. A Functional Reference Grammar. London: University of California Press.
• Lin, H.H. 2005. Contextualizing Linguistic Politeness in Chinese – a Socio-pragmatic Approach with Examples From Persuasive Sales Talk in Taiwan Mandarin. Ohio State University. (PhD Thesis). https:// www.semanticscholar.org/paper/Contextualizing-linguistic-politeness-in-Chinese-a-Lin/e3be72d1b0d- ca6b00dae3af1404536d689044068 (15 lutego 2021).
• Liu, Ch.J. 2005. Gender Differences in TV Talk Shows in Taiwan: A Sociolinguistic Study. Taipei: National Taiwan Normal University. (MA Thesis). http://rportal.lib.ntnu.edu.tw/handle/20.500.12235/97301 (15 lutego 2021). Liu, Y. i in. 1996. Shíyòng xiàndài hànyǔ yǔfǎ [Modern Chinese Grammar]. Taipei: Shī dà shū yuàn yǒuxiàn gōngsī.
• Ma, Y. 2009. „Hànyǔ gōngwéi yǔ zhòng de xìngbié yǔyán shízhèng yánjiū [An Empirical Study of Compliments in Chinese Gender Language]”. Shāngluò xuéyuàn xuébào 23 (5): 57–62. https://wap.cnki.net/touch/web/Journal/Article/SLSF200905017.html (15 lutego 2021).
• Niewdana, L. 2011. „Osobowe relacje (guānxì) w chińskim biznesie”. W Zrozumieć Chińczyków. Kulturowe kody społeczności chińskich, red. E. Zajdler. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 205–236. Pan, F. 2015. „Hànyǔ yǔyán zhōng de xìngbié qíshì xiànxiàn [Sexism in the Chinese language]”. Ānhuī wénxué 10: 78–79. https://www.cnki.com.cn/Article/CJFDTotal-AHWA201510039.htm (15 lutego 2021). Qi, S., i Z. Jinliang. 2009. „Gǎntàn cíyǔ dì xìngbié chāyì yánjiū [Study on Gender Differences in Exclamatory Words]”. Yǔyán yìngyòng yánjiū 12: 64–66. https://www.airitilibrary.com/Publication/alDetailedMesh?docid=10088024-200912-201001270023-201001270023-64-66 (15 lutego 2021).
• Shi, Y. 1984. „Cóng shèhuì yǔyán xué guāndiǎn tàntǎo zhōngwén nánnǚ liǎngxìng yǔyán de chāyì [Discus- sing the language differences in Chinese between men and women from the perspective of sociolingu- istics]”. Jiàoxué yǔ yánjiū 6: 207–228. https://www.airitilibrary.com/Publication/alDetailedMesh?DocID=10163026-198405-201307240028-201307240028-207-228 (15 lutego 2021).
• Sun, R. 2012. Xìngbié yǔ yǔyán [Gender and Language]. Pekin: Kēxué chūbǎn shè.
• Tannen, D. 1999. Ty nic nie rozumiesz! Kobieta i mężczyzna w rozmowie. Poznań: Zysk i S-ka.
• Tseng, Ch.Ch. 2008. Huáyǔ yǔyīn zīliào kù jí shùwèi xuéxí yìngyòng [Chinese Voice Database and Digital Learning Application]. Taipei: Xīn xué lín.
• Wamsley, J. 2019. „Gendered Usage of Sentence-Final Particles in Mandarin Chinese”. ULC Working Papers 1: 1–20. https://scholarworks.iu.edu/journals/index.php/iulcwp/article/view/27100 (15 lutego 2021).
• Wang, G. 2013 „Nǚxìng yǔyán de fēnggé tèdiǎn [Stylistic Features of Female Language]”. Nèiménggǔ diàn dàxué kān 3: 40–56. http://d.wanfangdata.com.cn/periodical/nmgddxk201303014 (15 lutego 2021).
• Wesołowski, Z. 2011. „Konfucjańskie podstawy porządku społecznego i zjawisko «twarzy»”. W Zrozumieć Chińczyków. Kulturowe kody społeczności chińskich, red. E. Zajdler. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 175–201.
• Wiertlewski, S. 1995. Pytania bez odpowiedzi. Pytania jako pośrednie akty mowy. Poznań: Sorus.
• Yueh, H.I. 2012. The tactic of the Weak: A critical analysis of feminine persuasion in Taiwan. Iowa: University of Iowa. (PhD Thesis). https://ir.uiowa.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=3360&context=etd (15 lutego 2021).
• Yueh, H.I. 2013. „Body Performance in Gendered Language. Deconstructing the Mandarin Term Sajiao in the Cultural Context of Taiwan”. Journal of Theories and Research in Education 8 (1): 160–182. https:// rpd.unibo.it/article/view/3777 (15 lutego 2021).
• Zeng, W. 2007. „Kǒuyǔ zhòng chéngdù fùcí shǐyòng de xìngbié chāyì [Gender Differences in the Use of Adverbs of Degree in Spoken Language]”. Xiūcí xuéxí 3: 65–70. http://www.cqvip.com/qk/81623x/2007003/24583582. html (15 lutego 2021).
• Zhao, R. 2003. Yǔyán yǔ xìngbié. Kǒuyǔ de shèhuì yǔyán xué yánjiū [Language and gender. Sociolinguistic Research on Spoken Language]. Shanghai: Shànghǎi wàiyǔ jiàoyù chūbǎn shè.
• Platforma 腾讯视频 Téngxùn shìpín (ang. Tencent Video), https://www.youtube.com/channel/UCQatgKo- A7lylp_UzvsLCgcw (15 lutego 2021).

Identifiers

DOI

10.17651/SOCJOLING.35.4

Biblioteka Nauki

1968934