Humanistyka: jej prawa i powinności

• Authors: Izabella Bukraba-Rylska
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Współczesna humanistyka, jak zawsze, jest zagrożona przez trzy czynniki: rynek, politykę i biurokrację. Ale nauki humanistyczne w kraju takim jak Polska są w niebezpieczeństwie jeszcze z jednego powodu: braku intelektualnej autonomii. Polscy badacze zawsze interesowali się dużo bardziej nowinkami z Zachodu niż ich rodzimą tradycją. To dlatego, jak zwykle, pełnią rolę raczej komiwojażerów cudzych idei, zamiast samodzielnie tworzyć oryginalne teorie i narracje, które nadałyby znaczenie ich kulturze, społeczeństwu i krajowi. Osiągnięcie niepodległości w myśleniu jest najważniejszym wyzwaniem dla dzisiejszej polskiej humanistyki.

EN

Contemporary humanities, as always, are in danger because of three factors: market, politics and bureaucracy. But for humanities in the country like Poland there is one more risk: lack of intellectual autonomy. Polish humanities were ever interested much more in western novelties than in their own traditions. Thereby now, as usual, they take the role rather of travelling agents for foreign ideas instead of creating original theories and narrations by themselves which would make it possible for their culture, society and country to come into prominence.Achieving independence of thinking is the first purpose for Polish present-day humanities. 

Keywords

PL

humanistyka i jej wrogowie, intelektualna autonomia, narracje przydające znaczenia

EN

humanities and their enemies, intellectual autonomy, narration which rises prominence

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
• Journal: Artes Humanae
• Year: 2016
• Volume: 1

Dates

published

2016

online

2016-05-09

Contributors

author

Izabella Bukraba-Rylska

References

• 1. Amsterdamski Piotr, 1994, Tertium non datur?, Warszawa: PWN.
• 2. Bensaid Daniel, 2010, Wywłaszczani, tłum. Zbigniew Kowalewski, Warszawa: Instytut Wydawniczy Książka i Prasa.
• 3. Bourdieu Pierre, 2001, Zaproszenie do socjologii refleksyjnej, tłum. Anna Sawicz, Warszawa: Oficyna Naukowa.
• 4. Brzozowski Stanisław, 1990, Idee, Kraków: Wydawnictwo Literackie.
• 5. Bujak Franciszek, 1976, Nauki społeczne i historyczne, [w:] tegoż, Wybór pism, t. 1, Warszawa: PWN, s. 219–232.
• 6. Burawoy Michael, 2011, The Last Positivist, „Contemporary Sociology”, nr 40, s. 396–404, http://dx.doi.org/10.1177/0094306111412512a.
• 7. Bystroń Jan Stanisław, 1995, Rozwój problemu socjologicznego w nauce polskiej, [w:] Sto lat socjologii polskiej, Jerzy Szacki (red.), Warszawa: PWN, s. 538–543.
• 8. Collins Randall, 2011, Łańcuchy rytuałów interakcyjnych, tłum. Katarzyna Suwada, Kraków: Nomos.
• 9. Dmowski Roman, 1900, Wychodźstwo i osadnictwo, Lwów: Towarzystwo Wydawnicze.
• 10. Domańska Ewa, 2012, Historia egzystencjalna, Warszawa: PWN.
• 11. Furedi Frank, 2008, Gdzie się podziali wszyscy intelektualiści?, tłum. Katarzyna Makaruk, Warszawa: PIW.
• 12. Głowiński Michał, 2006, Osobliwości nauk humanistycznych, [w:] Polskie nauki humanistyczne i społeczne w nowym stuleciu, w nowej Europie, Paulina Kierzek (red.), Warszawa: IBL PAN, s. 55–57.
• 13. Goldthorpe John, 2012, O socjologii, tłum. Jerzyna Słomczyńska, Warszawa: IFiS PAN.
• 14. Ingarden Roman, 1963, Z badań nad filozofią współczesną, Warszawa: PWN.
• 15. Jadacki Jacek, 2011, Czy Kopernik zasługiwałby na tytuł profesora?, „Rzeczpospolita” 27–28 sierpnia, s. 14–15.
• 16. Janion Maria, 2006, Nowa opowieść humanistyki, [w:] Polskie nauki humanistyczne i społeczne w nowym stuleciu, w nowej Europie, Paulina Kierzek (red.), Warszawa: IBL PAN, s. 61–66.
• 17. Kaufmann Jean-Claude, 2004, Ego. Socjologia jednostki, tłum. Krzysztof Wakar, Warszawa: Oficyna Naukowa.
• 18. Kotarbiński Tadeusz, 1986, Myśli o ludziach i ludzkich sprawach, Wrocław: Ossolineum.
• 19. Krimsky Sheldon, 2006, Nauka skorumpowana, tłum. Beata Biały, Warszawa: PIW.
• 20. Kurczewski Jacek, 2012, Antropologia Ludwika Krzywickiego, [w:] Wizjoner i realista, Józefa Hrynkiewicz (red.), Warszawa: WUW.
• 21. Leszczyński Damian, 2013, Teraźniejszość i przyszłość filozofii, „Odra”, nr 5, s. 38–45.
• 22. Mach Bogdan, 1998, Transformacja ustrojowa a mentalne dziedzictwo socjalizmu, Warszawa: ISP PAN.
• 23. Mills C. Wright, 2007, Wyobraźnia socjologiczna, tłum. Marta Bucholc, Warszawa: PWN.
• 24. Nietzsche Friedrich, 1996, Niewczesne rozważania, tłum. Małgorzata Łukasiewicz, Kraków: Znak.
• 25. Popper Karl, 1993, Społeczeństwo otwarte i jego wrogowie, t. 2, tłum. Halina Krahelska, Warszawa: PWN.
• 26. Skoczyński Jan, 2002, Wstęp, [w:] Feliks Koneczny, O wielości cywilizacji, Kraków: Antyk-Marcin Dybowski.
• 27. Szacki Jerzy, 2001, Wokół etyki polskiego humanisty, „Odra”, nr 3, s. 17–26.
• 28. Sztompka Piotr, 2011, Another Sociological Utopia, „Contemporary Sociology”, nr 40, s. 388–396, http://dx.doi.org/10.1177/0094306111412512.
• 29. Tarkowska Elżbieta, 2009, Źródła i konteksty socjologii życia codziennego, [w:] Barwy codzienności, Małgorzata Bogunia-Borowska (red.), Warszawa: Scholar, s. 95–118.
• 30. Wróblewski Andrzej, 2014, Marność parametryzacji, „Forum Akademickie” styczeń, s. 9–10.
• 31. Yoshino Etsuo, 1997, Polscy chłopi w XX wieku, tłum. b.d., Warszawa: Semper.
• 32. Znaniecki Florian, 1984a, Społeczne role uczonych, Warszawa: PWN.
• 33. Znaniecki Florian, 1984b, Miasto w świadomości jego obywateli, [w:] tegoż, Janusz Ziółkowski, Czym jest dla ciebie miasto Poznań?, Warszawa–Poznań: PWN.
• 34. Życiński Józef, 1990, Trzy kultury, Poznań: W drodze.

Identifiers

DOI

10.17951/arte.2016.1.15