W ogrodzie popiołów. Symbolika wody życia i jałowej ziemi w "Drodze" Cormaca McCarthy’ego

• Authors: Szymon Wnuk
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Artykuł ma na celu zanalizowanie motywów biblijnej wody życia oraz występującej w legendach arturiańskich jałowej ziemi w kontekście powieści Cormaca McCarthy’ego Droga. Bohaterowie utworu, umiejscowieni w postapokaliptycznym, zmierzającym ku zagładzie świecie, starają się przetrwać nie tylko biologicznie, ale również moralnie i duchowo. Przez odwołanie do wyżej wymienionych motywów, jak się wydaje, możliwe staje się głębsze zrozumienie systemu wartości, jakimi kierują się bohaterowie Drogi. Woda życia zatem, jeden z głównych symboli biblijnych, kojarzona jest z odrodzeniem i urodzajem; i chociaż w świecie McCarthy’ego czytelnik spotyka raczej przykłady wody śmierci, demonicznego odpowiednika wody życia, bohaterowie powieści przez akty przypominające chrzest starają się przywrócić symboliczne znaczenie rytuałów związanych z wodą, w ten sposób przynajmniej po części przywracając dawny porządek rzeczy. Z drugiej strony motyw jałowej ziemi przywołuje rytuał mający na celu podtrzymać żywotność natury, który jest niejako zalążkiem arturiańskich legend o Percevalu i jałowej krainie. Odwołanie do tychże legend tworzy również istotne dla rozumienia całej powieści paralele między postaciami legendarnymi i bohaterami Drogi. Wreszcie, wspomniany motyw pozwala powiązać dzieło McCarthy’ego z poematem Ziemia jałowa T. S. Eliota. Jak się wydaje, oba te utwory podnoszą kwestię podtrzymywania pamięci o dawnym, nieistniejącym już świecie w celu ocalenia moralności i duchowości w zniszczonym świecie. Owo przesłanie, jak się wydaje, może zawierać się w ostatnim, enigmatycznym akapicie Drogi.

EN

The aim of this paper is to analyse the motifs of the biblical water of life and the Arthurian waste land in the context of Cormac McCarthy’s novel The Road. The novel’s characters, living in a post-apocalyptic world heading towards annihilation, struggle to survive not only biologically, but also morally, spiritually. As it seems, through a reference to the aforementioned motifs it becomes possible to better understand the value system which The Road’s characters observe. Thus, the water of life, one of the major biblical symbols, is connected to rebirth and fertility; and although McCarthy’s world is permeated by instances of the water of death, the demonic counterpart of the water of life, the novel’s protagonists through their acts resembling baptism attempt to evoke the symbolic meaning of water rites, in this sense partially bringing harmony back to the world. On the other hand, the waste land motif echoes the ritual meant to sustain nature’s vitality, and from which the legends of Perceval and the waste land originate. The reference to these legends creates also certain parallels between both legendary and the novel’s characters, which might be important for the understanding of McCarthy’s piece. Finally, the waste land motif makes it possible to compare The Road to T. S. Eliot’s The Waste Land. As it seems, both these texts raise the issue of sustaining the memory of the old, non-existent worlds in order to save morality and spirituality in another world – the one which is destroyed. Arguably, such a message might be enigmatically stated in the last paragraph of The Road.

Keywords

PL

McCarthy Cormac; Droga; woda życia; jałowa ziemia; postapokalipsa

EN

Cormac McCarthy; The Road; the water of life; the waste land; post-apocalypse

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
• Journal: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
• Year: 2016
• Volume: 34
• Issue: 2

Dates

published

2016

online

2016-12-22

Contributors

author

Szymon Wnuk

References

• Ariarajah W., The Water of Life, „Ecumenical Review” 1982, R. 34, nr 3, [na:] http://dx.doi.org/10.1111/j.1758-6623.1982.tb03368.x [data dostępu: 10.04.2016].
• Bartczak K., Realizm jako zawierzenie, [w:] Cormac McCarthy, red. M. Paryż, Warszawa 2014.
• Cooper L., Cormac McCarthy’s The Road as apocalyptic grail narrative, „Studies in the Novel”
• 2011, R. 43, nr 2, [na:] http://dx.doi.org/10.1353/sdn.2011.0032 [data dostępu: 10.04.2016].
• De Bruyn B., Borrowed Time, Borrowed World and Borrowed Eyes: Care, Ruin and Vision in
• McCarthy’s The Road and Harrison’s Ecocriticism, „English Studies” 2010, R. 91, nr 7, [na:]
• http://dx.doi.org/10.1080/0013838X.2010.518045 [data dostępu: 10.04.2016].
• Eliot T. S., Ziemia jałowa, wyd. 1, przeł. C. Miłosz, Kraków 2004.
• Frye N., Macpherson J., Biblical and Classical Myths. The Mythological Framework of Western
• Culture, Toronto, Buffalo, Londyn 2004.
• Grindley J., The Setting of McCarthy’s The Road, „The Explicator” 2008, R. 67, nr 1, [na:] http://
• dx.doi.org/10.3200/EXPL.67.1.11-13 [data dostępu: 10.04.2016].
• Lange T., W pieczarze Lewiatana. „Droga” Cormaca McCarthy’ego, [na:] http://bit.ly/20VtQaQ
• [data dostępu: 19.03.2016].
• McCarthy C., Droga, wyd. 2, przeł. R. Sudół, Kraków 2008.
• Miłosz C., Wstęp, [w:] T. S. Eliot, Ziemia jałowa, wyd. 1, przeł. C. Miłosz, Kraków 2004.
• Thoreau H. D., Walden, wyd. 3, przeł. H. Cieplińska, Poznań 2014.
• Weston J. L., Graal. Od starożytnego obrzędu do romansu średniowiecznego, wyd. 1, przeł. A. H. Bogucka-
• Eisler, Wrocław 1998.

Identifiers

DOI

10.17951/ff.2016.34.2.113