Nadzieja i godziwe życie. Rozważania w nawiązaniu do Platona i Tomasza z Akwinu

• Authors: Friedo Ricken SJ
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Nadzieja jest warunkiem koniecznym dobrego życia, zaś dobre życie jest podstawą dla nadziei. Święty Tomasz z Akwinu czyni rozróżnienie miedzy nadzieją jako uczuciem oraz nadzieją jako cnotą. Uczucie nadziei jest dążnością zmysłową, której przedmiot jest określony przez cztery cechy: (a) jest dobrem; przez to nadzieja różni się od lęku, który odnosi się do jakiegoś zła; (b) jest to dobro przyszłe; przez to nadzieja różni się od radości, odnoszącej się dobra teraźniejszego; (c) jest to dobro trudno osiągalne; przez to nadzieja różni się od pożądania; (d) mimo trudności, jest to dobro osiągalne; przez to nadzieja różni się od rozpaczy. Cnota nadziei to postawa woli, tj. dążenia duchowego. Przedmiotem nadziei jest przyszłe dobro, którego osiągnięcie – jakkolwiek trudne – jest możliwe. Możliwe jest coś dla nas albo przez nas samych, albo przez innych. Jeżeli żywimy nadzieję, że coś jest dla nas możliwe dzięki boskiej pomocy, nadzieja spoczywa w Bogu.

DE

Die Hoffnung ist notwendige Bedingung des guten Lebens, und das gute Leben ist Grund zur Hoffnung. Thomas von Aquin unterscheidet zwischen dem Affekt und der Tugend der Hoffnung. Der Affekt der Hoffnung ist ein sinnliches Streben, dessen Objekt durch vier Merkmale bestimmt ist. (A) Es ist ein Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Furcht, die sich auf ein Übel bezieht. (B) Es ist ein zukünftiges Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Freude, die sich auf ein gegenwärtiges Gut bezieht. (C) Es ist ein schwer zu erlangendes Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Begierde. (D) Es ist trotz der Schwierigkeit möglich, dieses Gut zu erlangen; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Verzweiflung. Die Tugend der Hoffnung ist eine Haltung des Willens, d.h. des geistigen Strebens. Objekt der Hoffnung ist ein zukünftiges Gut, das zu erlangen zwar schwierig, aber doch möglich ist. Möglich ist für uns etwas entweder durch uns selbst oder durch andere. Insofern wir hoffen, dass uns etwas durch göttliche Hilfe möglich ist, rührt die Hoffnung an Gott.

EN

Hope is a necessary condition of a good life, and a good life provides a basis for hope. Saint Thomas Aquinas distinguishes between hope as an emotion and hope as a virtue. The emotion of hope is a sensual quest, whose object is defined by four features: (a) it is a good; hope is thus distinct from fear, which refers to an evil; (b) it is a future good; hope is thus distinct from joy, which refers to a present good; (c) it is a good difficult to obtain; hope is thus distinct from desire; (d) despite difficulty, this good is obtainable; hope is thus distinct from despair. The virtue of hope is an attitude of the will, or a spiritual quest. The object of hope is a future good, which is attainable although with difficulty. Something is attainable for ourselves, or through ourselves, or through others. If we have hope that something is attainable for us with divine help, hope rests in God.

Keywords

PL

nadzieja; Platon; Tomasz z Akwinu; dobro; cnota nadziei; uczucie nadziei

DE

Hoffnung; Platon; Thomas von Aquin; Gut; Tugend der Hoffnung; Affekt der Hoffnung

EN

hope; Plato; Thomas Aquinas; good; the virtue of hope; the emotion of hope

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
• Journal: Kultura i Wartości
• Year: 2018
• Issue: 26

Dates

published

2018

online

2019-01-22

Contributors

author

Friedo Ricken SJ

References

• Arystoteles. Etyka nikomachejska. Tłum. Daniela Gromska. Warszawa: PWN, 2007.
• Biblia Tysiąclecia Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Poznań: Pallottinum, 2000.
• Platon. Obrona Sokratesa. Tłum. Władysław Witwicki. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2005.
• Platon. Fileb. Tłum. Władysław Witwicki. Kęty: Wydawnictwo Antyk, 2002.
• Platon. Państwo. Tłum. Władysław Witwicki. Warszawa: PWN, 2010.
• Platon. Prawa. Tłum. Maria Maykowska. Warszawa: Wydawnictwo Alfa,1997.
• Św. Tomasz z Akwinu. Suma Teologiczna. T. 10 (1-2, qu. 22-48). Tłum. Jan Bardan. Reprint, oryg.: London: nakł. Katolickiego Ośrodka Wydawniczego „Veritas”, 1963.
• Św. Tomasz z Akwinu. Suma teologiczna. T. 15 (2-2, qu. 1-22). Tłum. Pius Maria Bełch. Reprint, oryg.: London: nakł. Katolickiego Ośrodka Wydawniczego „Veritas”, 1966.
• Św. Tomasz z Akwinu. Suma teologiczna. T. 16 (2-2, qu. 23-46). Tłum. Andrzej Głażewski. Reprint, oryg.: London: nakł. Katolickiego Ośrodka Wydawniczego „Veritas”, 1967.
• Św. Tomasz z Akwinu. Suma Teologiczna. T. 19 (2-2, qu. 11-100). Tłum. Feliks Wojciech Bednarski.Reprint, oryg.: London: nakł. Katolickiego Ośrodka Wydawniczego „Veritas”,1971.

Identifiers

DOI

10.17951/kw.2018.26.385-397