Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2015 | 34 | 1 |

Article title

Barbara z Duninów Sanguszkowa jako mecenas w schyłkowej epoce polskiego baroku

Content

Title variants

Languages of publication

PL

Abstracts

PL
Barbara z Duninów Sanguszkowa była jedną z najzamożniejszych dam polskich w XVIII wieku. Zarządzając po śmierci męża ogromnym majątkiem, wiele czasu poświęcała na działalność kulturalną. Była twórczynią popularnego w epoce stanisławowskiej salonu towarzyskiego, a także chlebodawczynią dobrze zapowiadających się literatów. Nie szczędziła pieniędzy na edycję co celniejszych dzieł, włączając się do ich tłumaczenia. Można nazwać ją mecenasem, gdyż jej opieka artystyczna była sekretna i przejawiała się w autentycznej bezinteresowności.
EN
Barbara Sanguszko née Dunin was one of the richest ladies in Poland in the 18th century. She managed a huge estate after her husband’s death. She also devoted a lot of her time to cultural activities. Many promising writers and artists were sponsored by the generous lady. What is more, she contributed to publishing and translations of remarkable works. It is right to call her a Meacenas as her help was anonymous.

Year

Volume

34

Issue

1

Physical description

Dates

published
2015
online
2015-09-07

Contributors

References

  • Źródła
  • Bona J. (1744). Przewodnia do nieba prowadząca, drogą nieomylną przez skuteczny sposób dojścia zbawienia… Lublin.
  • Curtius F. (1783). Opis chorob prędkiego ratunku potrzebujących, których poprzedzają dwa roztrząśnienia… Warszawa.
  • Czapski J. (1750). Nieodżałowana dla oyczyzny szkoda w powszechnej życia ustawie śmierci… Lublin.
  • Estreicher K. (1894). Bibliografia Polska, t. 13. Kraków, s. 247.
  • Estreicher K. (1896). Bibliografia Polska, t. 14. Kraków, s. 143, 472, s. 514.
  • Estreicher K. (1899). Bibliografia Polska, t. 17. Kraków, s. 154.
  • Estreicher K. (1903). Bibliografia Polska, t. 19. Kraków, s. 289.
  • Estreicher K. (1912). Bibliografia Polska, t. 24. Kraków, s. 405.
  • Estreicher K. (1929). Bibliografia Polska, t. 27. Kraków, s. 73–74.
  • Estreicher K. (1933). Bibliografia Polska, t. 29. Kraków, s. 3.
  • Estreicher K. (1939). Bibliografia Polska, t. 33. Kraków, s. 292.
  • Gabriel od Opieki św. Józefa [G. Jakubowski]. (1790). Kazanie o obyawioney religii… Warszawa.
  • Giżycki P. (1751). Bieg życia chwalebny w herbownym Pogoni… Lublin.
  • Kazania podczas solenney beatyfikacji błogosławioney Joanny Franciszki Fremiot de Chantal…, Lublin 1753.
  • Melodyine Echo Ewangelicznego głosu Niebieskiego Łabędzia…, Lublin 1747.
  • Nagrobek wspaniałym prochom JW. Książęcia Pawła… Lubartowicza Sanguszka…, Lublin 1751.
  • Podhorodeński J. K., Kazanie na Uroczystość Swiętey Barbary, Zamość 1758.
  • Sanguszkowa B. (1788). Chrabia de Valmont czyli obłęd rozumu. Listy wybrane y wydane… Przez Zacną Weterankę, t. 1–2. Warszawa.
  • Sokolnicki B. (1750). Odgłos Smierci Jaśnie Wielmożnego Imci Pana Alexego Hrabi na Skrzynnie Dunina…. Warszawa.
  • Wolski F. A. (1777). Kazanie o Ś. Barbarze w dzień uroczy… miane w Lubartowie… Lublin.
  • Opracowania
  • Buchwald-Pelc P. (1999). Mecenat nad piśmiennictwem i książką w dawnej Polsce. W: Z dziejów mecenatu kulturalnego w Polsce. Warszawa, s. 33–90.
  • Butkiewicz M. (2011). Najokazalszy pogrzeb na Lubelszczyźnie w okresie staropolskim, „Rocznik Lubelski” t. 37, s. 33–46.
  • Butkiewicz M. (2011). Barokowe panegiryki związane z pogrzebem Pawła Karola Sanguszki i ich wartość jako źródła do badań genealogicznych. „Bibliotekarz Lubelski”, s. 71–81.
  • Czekajewska A. (1962). O listach dedykacyjnych w polskiej książce XVI wieku. „Roczniki Bibliotekoznawcze” 6, s. 21–56.
  • Dmitruk K. (1999). Wokół teorii i historii mecenatu. W: Z dziejów mecenatu kulturalnego w Polsce. Warszawa, s. 11–32.
  • Filipczyk W. (2007). Archiwalia sanguszkowskie w zasobach Archiwum Państwowego w Krakowie. Historia i stan obecny. W: Wokół Sanguszków. Dzieje–sztuka–kultura. Tarnów, s. 15–28.
  • Ilczuk D., Wieczorek A. (1996). Rzecz o sponsorowaniu, czyli prywatne finansowanie kultury na przykładzie muzyki. Warszawa.
  • Jakuboszczak A. (2008). Sarmacka dama. Barbara Sanguszkowa (1718–1791) i jej salon towarzyski. Poznań.
  • Karkucińska W. (2000). Anna z Sanguszków Radziwiłłowa (1676–1746). Działalność gospodarcza i mecenat. Warszawa.
  • Kreatywny krąg Literat-Mecenas. Majowe spotkania literackie 8–10 maja 2008 r. w Żarach, Żary 2008.
  • Rolska-Boruch I. (2007). Fundacje Sanguszków w Lubelskiem w 2 połowie XVIII wieku. W: Wokół Sanguszków. Dzieje–sztuka–kultura. Tarnów, s. 163–178.
  • Roszak S. (1997). Środowisko intelektualne i artystyczne Warszawy w połowie XVIII wieku. Między kulturą sarmatyzmu i oświecenia. Toruń.
  • Roszak S. (2004). Archiwa sarmackiej pamięci. Funkcje i znaczenie rękopiśmiennych ksiąg silva rerum w kulturze Rzeczpospolitej XVIII wieku. Toruń.
  • Skrabski J. (2007). Działalność artystyczna Barbary z Duninów Sanguszkowej. W: Studia nad sztuką renesansu i baroku, t. 8. Lublin, s. 233–242.
  • Skrabski J. (2007). Fundacje artystyczne Barbary z Duninów Sanguszkowej. Przyczynek do roli kobiet w wieku XVIII w Polsce. W: Wokół Sanguszków. Dzieje–sztuka–kultura. Tarnów, s. 153–162.
  • Skrabski J. (2007). Organizacja prac budowlanych na dworze Pawła Karola i Barbary Sanguszków. W: Wokół Sanguszków. Dzieje–sztuka–kultura. Tarnów, s. 147–152.
  • Skwarczyńska S. (1937). Teoria listu. Lwów.
  • Sołtys A. Z. (2007). Archiwalia sanguszkowskie w zbiorach Archiwum Diecezjalnego w Tarnowie. W: Wokół Sanguszków. Dzieje–sztuka–kultura. Tarnów, s. 9–14.
  • Stasiewicz K. (2001). Zmysłowa i elokwentna prowincjuszka na staropolskim Parnasie. Rzecz o Elżbiecie Drużbackiej i nie tylko… Olsztyn.
  • Stasiewicz K. (2005). Aktywność kulturowa dworu księżnej Barbary z Duninów Sanguszkowej. W: Dwory magnackie w XVIII wieku. Warszawa, s. 171–190.
  • Tatarkiewicz W. (1919). Rządy artystyczne Stanisława Augusta. Warszawa.
  • Winniczuk L. (1952). Epistolografia. Łacińskie podręczniki epistolograficzne w Polsce w XV i XVI wieku. Warszawa.
  • Wołoszyński K. (1986). Pyrrhys de Varille. W: Polski Słownik Biograficzny, t. 29. Wrocław, s. 515–517.

Document Type

Publication order reference

Identifiers

YADDA identifier

bwmeta1.element.ojs-doi-10_17951_lrp_2015_34_1_105
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.