Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2016 | 35 | 3 |

Article title

Dialog i monolog wewnętrzny u osób z zespołem Aspergera

Content

Title variants

Languages of publication

PL

Abstracts

PL
Dialogi wewnętrzne jeszcze do niedawna kojarzone były przede wszystkim z patologią. W publikacjach dotyczących koncepcji dialogowego „Ja” temat ten jest systematycznie rozwijany oraz pogłębiany. Celem badań było przeprowadzenie dokładnej analizy dialogów oraz monologów wewnętrznych u osób z zespołem Aspergera (ZA) oraz określenie, czy w grupie tej istnieje preferencja używania formy dialogu lub monologu. Badanie miało na celu również rozstrzygnięcie, czy monologi oraz dialogi wewnętrzne są kierowane przez osoby z ZA częściej do pozycji „Ja” czy do reprezentacji innych osób. Badania objęły 23 osoby w wieku od 12 do 19 lat ze zdiagnozowanym ZA. Zastosowano zmodyfikowaną wersję ankiety eksperymentalnej Puchalskiej-Wasyl, którą dostosowano do możliwości osób z ZA. Okazało się, że osoby z ZA częściej prowadziły dialog  jak i monolog w odniesieniu do zewnętrznych niż do wewnętrznych pozycji „Ja”. W odniesieniu do wewnętrznych pozycji „Ja” wystąpiła przewaga monologu wewnętrznego nad dialogiem. Autobiografie osób z ZA mogą stanowić cenne źródło uzupełniające analizy narracyjne.
EN
The internal dialogues were mostly related in various studies with the pathological aspects. For many years, problems of dialogical ego has been systematically described and analyzed by many researchers. The aim of the study is to evaluate the preference expressed by the persons with Asperger syndrome (AS) toward dialogues and monologues. Another purpose of the study was connected with eventual prevalence of ego in the internal dialogues which can be directed to one’s own ego or to the representations of others. This study comprised 22 young persons within the age range 12–19. There was applied modified version of inventory constructed by Puchalska-Wasyl. This method was adapted to the possibilities of subjects with AS. In conclusion, young people with AS more often are ready to realize the dialogues and monologues concerning external relations of their ego. In the case of internal engagement of ego, there was declared more often prevalence of internal monologues in opposite to dialogues. Autobiographies of people with AS can be a very helpful supplement for the analysis of narrations presented by persons with AS.

Year

Volume

35

Issue

3

Physical description

Dates

published
2016
online
2017-06-07

Contributors

References

  • American Psychiatric Association, 1994, Diagnostic and statistical manual of mental disorders, Fourth Edition (DSM-IV). Waszyngton DC.
  • American Psychiatric Association, 2013, Diagnostic and statistical manual of mental disorders, Fifth Edition (DMS-V). Waszyngton DC.
  • Asperger H., 1944/2005, Psychopatia autystyczna okresu dzieciństwa. W: U. Frith (red.), Autyzm i zespół Aspergera. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 84–113.
  • Attwood T., 2006, Zespół Aspergera. Poznań, Wydawnictwo Zysk i s-ka.
  • Babiarz I., 2006, Siła woli a samoocena w środowisku pracowników medycznych. Niepublikowana praca magisterska obroniona na Wydziale Psychologii Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej. Warszawa.
  • Gałkowski T., 1980, Usprawnianie dziecka autystycznego w rodzinie. Warszawa, Polskie Towarzystwo Walki z Kalectwem.
  • Gałkowski T., 1995, Dziecko autystyczne w środowisku rodzinnym i szkolnym. Warszawa, WSiP.
  • Hermans H. J. M., 2008, Polifonia umysłu: wielogłosowe i dialogowe Ja. W: Jekyll i Hyde. Wielorakie Ja we współczesnym świecie. Gdańsk, GWP.
  • Jacobsen P., 2003, Asperger’s Syndrome & Psychotherapy. Understanding Asperger Perspectives. Londyn i Nowy Jork, Jessica Kingsley Publishers.
  • James W., 1892/2002, Psychologia. Kurs skrócony. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  • Kanner L., 1943, Autistic disturbances of affective contact. “Nervous Child”, 2, 217–250.
  • Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10, 1998, S. Pużyński, J. Wciórka (red.). Kraków–Warszawa, Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne Vesalius.
  • Kliś M., 2004, Rozumienie tekstu opowiadania a wiedza społeczna czytelnika. W: E. Dryll,, A. Cierpka (red.),. Narracja. Koncepcje i badania psychologiczne. Warszawa, Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN.
  • Loveland K., McEvoy R., Tunali B., Kelley M. L., 1990, Narrative story-telling in autism and Down syndrome. „British Journal of Developmental Psychology”, 8, 9–23.
  • Marková I., 1987, On the interaction of opposites in psychological processes. “Journal of the Theory of Social Behavior”, 17, 279–299.
  • Oleś P. K., 2011, Dialogowe Ja: zarys teorii, inspiracje badawcze, ciekawsze wyniki. W: P. K.Oleś, M. Puchalska-Wasyl (red.), Dialog z samym sobą. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  • Picci G., Scherf S., 2015, A two-hit model of autism. Adolescence as the second hit. “Clinical Psychological Science”, 3 (3), 349–371.
  • Puchalska-Wasyl M., 2006, Nasze wewnętrzne dialogi. Wrocław, Fundacja na rzecz Nauki Polskiej.
  • Puchalska-Wasyl M., 2010, Dialogue, monologue, and change of perspective – three forms of dialogicality. “International Journal for Dialogical Science”, 4 (1), 67–79.
  • Puchalska-Wasyl M., Chmielnicka-Kuter E., Jankowski T., Bąk W., 2008, Wyobraźnia jako przestrzeń dla wewnętrznego dialogu. „Przegląd Psychologiczny”, 51 (2), 197–214.
  • Shore S., 2008, Za ścianą. Osobiste doświadczenia z autyzmem i zespołem Aspergera. Warszawa, Krajowe Towarzystwo Autyzmu.
  • Vermeulen P., 2001, I am special. Londyn–Filadelfia, Jessica Kingsley Publisher.
  • Waligórska A., Siedler A., Waligórski M., 2011, Narracje osób z zespołem Aspergera z perspektywy terapeutycznej. W: E. Cierpka, A. Cierpka (red.), Psychologia narracyjna: tożsamość, dialogowość, pogranicza. Warszawa, Wydawnictwo Eneteia.
  • Wing L., 1986, Asperger syndrome: a clinical account. “Psychological Medicine”, 11, 115–129.
  • Wing L., 2005, Związek między zespołem Aspergera i autyzmem Kannera. W: U. Frith (red.), Autyzm i zespół Aspergera. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
  • Wing L., Gould J., 1979, Severe Impairments of Social Interaction and Associated Abnormalities in Children: Epidemiology and Classification. “Journal of Autism and Developmental Disorders”, 9, 11–29.

Document Type

Publication order reference

Identifiers

YADDA identifier

bwmeta1.element.ojs-doi-10_17951_lrp_2016_35_3_107
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.