Postrzeganie siebie przez jedynaków i dzieci mające rodzeństwo

• Authors: Emilia Całczyńska
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Artykuł przedstawia wyniki badań własnych poświęconych problematyce obrazu siebie w rysunkach jedynaków i dzieci mających rodzeństwo. Podjęte badania dostarczają istotnych informacji na temat osobowości dzieci, ich samooceny, poczucia własnej wartości oraz twórczości plastycznej we wczesnej edukacji Pozwalają również odpowiedzieć na pytanie dotyczące różnic w postrzeganiu siebie między jedynakami a niejedynakami.

EN

The article presents the results of the author’s personal research concerning self-image issues in the drawings of only children and children with siblings. The research conducted provides significant information on the children’s personality, self-assessment, self-esteem and creative activity in early education. It also enables to answer questions regarding the differences in the self-perception of only and non-only children.

Keywords

PL

obraz siebie, samoocena, poczucie własnej wartości; jedynak; rysunek projekcyjny

EN

self-image, self-assessment, self-esteem, an only child, a projective drawing

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
• Journal: Lubelski Rocznik Pedagogiczny
• Year: 2017
• Volume: 36
• Issue: 1

Dates

published

2017

online

2018-01-15

Contributors

author

Emilia Całczyńska

References

• Adamczykowa Z., 2008, Literatura „czwarta” – w kręgu zagadnień teoretycznych. W: K. Heska- Kwaśniewicz (red.), Literatura dla dzieci i młodzieży (po roku 1980). Katowice, Wydawnictwo UŚ.
• Braun-Gałkowska M., Steuden S., 2003, Projekcja niepokoju w rysunku. W: M. Łaguna, B. Lachowska (red.), Rysunek projekcyjny-jako metoda badań psychologicznych. Lublin, Wydawnictwo KUL.
• Brzezińska A., Struktura własnej osoby i jej wpływ na zachowanie. „Kwartalnik Pedagogiczny” 1973, nr 3, 87–97.
• Goffman E., 2006, Rytuał interakcyjny. Tłum. A. Szulżycka. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Chermet-Carroy S., 2005, Zrozum rysunki dziecka, czyli jak interpretować rysunki małych dzieci. Kolory, kształty, postacie. Tłum. J. Kluza. Łódź, Wydawnictwo Ravi.
• Filipczuk H., 1976, Kłopoty z jedynakami. Warszawa, Wydawnictwo Nasza Księgarnia.
• Karczmarzyk M., 2008, „Puste znaczące rysunku” jako różne reprezentacje graficzne tła w twórczości plastycznej dzieci i dojrzałych artystów. W: E. Szatan, D. Bronk (red.), Gdyby Einstein współcześnie chodził do szkoły… Dziecko i twórczość w pedagogice wczesnoszkolnej. Gdańsk, Wydawnictwo UG.
• Kalbarczyk A., 2007, Najważniejsze lata, czyli jak rozumieć rysunki małych dzieci. Rozwój osobowości dziecka w wieku od 2 do 6 lat na postawie jego rysunków. Kraków, Oficyna Wydawnicza Impuls.
• Knedler A., 2011, Samoocena u dzieci. „ArteTerapia”, nr 1, 28–29.
• Kostrubiec B., Mirucka B., 2004, Rysunek projekcyjny w badaniach obrazu siebie. Lublin, Wydawnictwo KUL.
• Kulas H., 1986, Samoocena młodzieży. Warszawa, WSiP.
• Kumpel M., 2015, Jedynak. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
• Lowenfeld V., Brittain W.L., 1997, Twórczość a rozwój umysłowy dziecka. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Majkut M., 2014/2015, Twórczość plastyczna dziecka w wieku wczesnoszkolnym. „Nauczanie Początkowe” nr 4, 20–28.
• Oster G.D., Gould P., 2004, Rysunek w psychoterapii. Gdańsk, GWP.
• Popek S., 2001, Barwy i psychika. Percepcja. Ekspresja. Projekcja. Lublin, Wydawnictwo UMCS.
• Popek S., 1978, Analiza psychologiczna twórczości plastycznej dzieci i młodzieży. Warszawa, WSiP.
• Rodriguez N., 2013, Co nam mówią rysunki dzieci? Kielce, Wydawnictwo Jedność.
• Schaffer H.R., 2005, Psychologia dziecka. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Turowska L., 1987, Środowisko rodzinne jedynaka a jego przystosowanie szkolne. Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Tyszkowa M., 1985, Badania nad uspołecznieniem i osobnością dzieci jedynych i mających rodzeństwo. W: M. Tyszkowa (red.), Rozwój dziecka w rodzinie i poza nią. Poznań, Wydawnictwo UAM.

Identifiers

DOI

10.17951/lrp.2017.36.1.207