Działania podejmowane w procesie resocjalizacji dziewcząt niedostosowanych społecznie w ocenie ich rodziców

• Authors: Justyna Maria Siemionow
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Prezentowany artykuł podejmuje zagadnienie zmiany w funkcjonowaniu wychowanek instytucji resocjalizacyjnej z perspektywy ich rodziców. Punktem wyjścia do prezentowanych rozważań jest ujęcie procesu resocjalizacji jako aktywnej współpracy instytucji ze środowiskiem rodzinnym podopiecznych. Jest to kluczowe założenie w kontekście analizy poziomu efektywności działań wychowawczych planowanych i organizowanych w tego typu instytucjach. Artykuł przedstawia wyniki badania przeprowadzonego na grupie 45 rodziców, w którym zastosowano ankietę jako metodę zbierania danych ilościowych. Główny problem badawczy, złożony z sześciu pytań, zmierzał do wyjaśnienia: jakie zmiany w zachowaniu swoich córek są w stanie rozpoznać rodzice, jak je nazywają i co najważniejsze czy dają informację zwrotną swoim dzieciom na ten temat. Żadnych wątpliwości nie budzi stwierdzenie, że jest to ważne dla rozwoju adolescenta, dla procesu kształtowania się jego osobowości. Badani wskazywali jak wiele informacji otrzymują ze strony kadry pedagogicznej, a rozmowy z wychowawcami, psychologiem i dyrektorem, głównie telefoniczne, pomagają im zrozumieć zachowania ich córek, a co najważniejsze odpowiednio na nie zareagować. Uzyskane wyniki dają podstawy, aby stwierdzić, że rodzice wychowanek przebywających w Młodzieżowym Centrum Edukacji i Readaptacji Społecznej w Goniądzu pozytywnie oceniają funkcjonowanie tej instytucji, jak również identyfikują prospołeczne zmiany w zachowaniu swoich córek, a co najważniejsze chcą współpracować i angażować się w ten proces, tym samym wyrażając gotowość na określone zmiany także po swojej stronie.

EN

This is a report on the research which was undertaken in a corrective institution for socially maladjusted girls. A total of 45 parents of socially maladjusted girls took part in this study. The main research problem was the question: What kind of changes in the socially maladjusted girls’ behavior are their parents able to recognize? The starting point is one thesis: the cooperation with the family is essential to change the pupils behavior. Very often family is considered to be the basic and the most primary educational environment due to its significant impact on the development of a child. At times, parents cannot fulfill their fundamental duties and the child is sent to the Juvenile Education Centre by Court. The family is considered as an active participant in the process of social rehabilitation. This process is effective when all its participants cooperate to meet individual and collective needs. The institution tries to create the strong bonds between all the participants of social rehabilitation process: juveniles, their parents and the staff. The parents feel the effects of the social rehabilitation process influence the child. It is extremely important for them to discuss about that matter with the teachers and instructors working in the centre. The process of exchanging information and reacting to changes is very important and essential. This article includes the proposal of research which can be done by any institution to increase the level of effectiveness.

Keywords

PL

proces resocjalizacji, dziewczęta niedostosowane społecznie, współpraca z rodzicami, model pracy resocjalizacyjnej, pedagogika kreująca

EN

social rehabilitation process, socially maladjusted, cooperation with parents, new model of social rehabilitation work

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
• Journal: Lubelski Rocznik Pedagogiczny
• Year: 2020
• Volume: 39
• Issue: 4

Dates

published

2020

online

2020-12-23

Contributors

author

Justyna Maria Siemionow

• Uniwersytet Gdański Wydział Nauk Społecznych numer ORCID: 0000 0003 3831 3515

References

• Bandura, A. (1991). Social cognitive theory of self-regulation. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50 (2), 248–287.
• Bernasiewicz, M., Noszczyk-Bernasiewicz, M. (2018). Dobre praktyki resocjalizacyjne w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich w Polsce. Katowice: Wyd. UŚ.
• Davis, M.C., Luecken, L., Lemery-Chalfant, K. (2009). Resilience in common life, resources, mechanisms and interventions. Oxford: Wiley–Blackwell.
• Cullen, F.T., Gendreau, P. (1989). The Effectiveness of Correctional Rehabilitation. W: L. Goodstein. D.L. MacKenzie (red.). The American Prison. Law, Society and Policy (s. 23–44). Boston: Springer.
• Goffman, E. (2000). Człowiek w teatrze życia codziennego. Przekł. H. Datner-Śpiewak. P. Śpiewak. Warszawa: Wyd. KR.
• Konarzewski, K. (2000). Jak uprawiać badania oświatowe: metodologia praktyczna. Warszawa: WSiP.
• Konopczyński, M. (2006). Metody twórczej resocjalizacji. Warszawa: PWN.
• Konopczyński, M. (2014). Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę działań kreujących. Kraków: Impuls.
• Kudlińska, I., Szymczyk, J. (2012). Bezradność opiekuńczo-wychowawcza rodziców jako problem współczesnej rodziny – próba konceptualizacji zjawiska. W: M. Boczkowska. E. Tymoszuk. P. Zielińska (red.). Wychowanie, profilaktyka, terapia, szanse i zagrożenia (s. 25–36). Kraków: Impuls.
• Nowak, M. (2008). Teorie i koncepcje wychowania. Warszawa: Wyd. Akademickie i Profesjonalne.
• Opora, R. (2009). Ewolucja niedostosowania społecznego jako rezultat zmian w zakresie odporności psychicznej i zniekształceń poznawczych. Gdańsk: Wyd. UG.
• Opora, R. (2010). Resocjalizacja wychowanie i psychokorekcja nieletnich niedostosowanych społecznie. Kraków: Impuls.
• Opora, R. (2015). Efektywność oddziaływań resocjalizacyjnych. Warszawa: Żak.
• Palka, S. (1999). Pedagogika w stanie tworzenia. Kraków: Wyd. UJ.
• Palka, S. (2006). Metodologia. Badania. Praktyka pedagogiczna. Gdańsk: Wyd. GWP.
• Reykowski, J. (1980). Osobowość jako centralny system regulacji i integracji człowieka. W: T. Tomaszewski (red). Psychologia (s. 762–825). Warszawa: PWN.
• Siemionow, J. (2016). Zmiana przekonań utrudniających adaptację społeczną u wychowanków Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego. Warszawa: Diffin.
• Sobczak, S. (2007). Resocjalizacja w ujęciu pedagogicznym. W: B. Urban. J.M. Stanik (red.). Resocjalizacja tom 1 (s. 225–233). Warszawa: PWN.
• Taylor, Ch. (2017). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Poradnik dla terapeutów, opiekunów i pedagogów. Gdańsk: GWP.
• Urban, B. (2000). Zaburzenia w zachowaniu i przestępczość młodzieży. Kraków: Wyd. UJ.
• Urban, B. (2007). Ocena rezultatów resocjalizacji. W: B. Urban. J.M. Stanik (red.). Resocjalizacja tom 1 (s. 312–317). Warszawa: PWN.
• Ziółkowska, B. (2005). Okres dorastania. Jak rozpoznać ryzyko i jak pomagać? W: A. Brzezińska (red.). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa (s. 379–422). Gdańsk: GWP.
• Wysocka, E. (2019). Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka. Katowice: Wyd. UŚ.
• Źródła internetowe:
• www. mowgoniadz.pl

Identifiers

DOI

10.17951/lrp.2020.39.4.139-155