Indywidualne nauczanie jako rozwiązanie edukacyjne w opiniach nauczycieli

• Authors: Beata Antoszewska

Abstracts

EN

Introduction: The Polish system of education provides some options for the organization of compulsory education and teaching adressed to pupils with health issues. Research Aim: The aim of the study was to explore and describe the elementary knowledge of teachers about one-to-one tuition, and their attitude to this form of schooling. Method: The study employed a diagnostic survey method, a questionnaire technique and a questionnaire. Statistical processing involved the Pearson chi-squared test, U Mann-Whitney test and Kruskal-Wallis test. The Pearson chi-squared test was applied to test the relationship between two qualitative variables. When obtaining statistically significant results, following the Kruskal-Wallis test, a post-hoc Duncan test was run. Results: The obtained results indicate that the majority of teachers possess basic knowledge concerning the legal aspects of in-home one-to-one tuition. They mainly identify it as a well-prepared form of schooling. When asked about possible changes, they often point to such a need, mostly emphasising the possibility of using modern technologies and allocating more hours to working with a pupil in a one-to-one tuition setting. Conclusion: It should definitely be emphasised that students whose health does not require convalescence at home should learn at school. However, pupils who undergo long-term treatment or rehabilitation would benefit from some recommendations developed for teachers to help pupils in one-to-one tuition sustain contact with their peers and to reintegrate with the classmates when returning to school.

PL

Wprowadzenie: Polski system oświaty przewiduje kilka możliwości realizowania obowiązku szkolnego i nauki dla uczniów z problemami zdrowotnymi. Jedną z nich jest indywidualne nauczanie. Cel badań: Celem badań było poznanie i opisanie elementarnej wiedzy nauczycieli o indywidualnym nauczaniu oraz ich stanowiska wobec tej formy nauki. Metoda badań: W badaniu posłużono się metodą sondażu diagnostycznego, techniką ankiety oraz kwestionariuszem ankiety. W obliczeniach statystycznych zastosowano test chi-kwadrat Pearsona, test U Manna-Whitneya oraz test Kruskala-Wallisa. Test chi-kwadrat Pearsona wykorzystano do zbadania związku pomiędzy dwiema zmiennymi jakościowymi. Wyniki: Wyniki uzyskanych badań wskazują, że w większości nauczyciele posiadają podstawową wiedzę na temat aspektów prawnych indywidualnego nauczania. W większości oceniają tę formę jako formę „dobrze przygotowaną”. Jednocześnie zapytani o możliwość jej modyfikacji, często wskazują na taką potrzebę, podkreślając przede wszystkim chęć wykorzystywania nowoczesnych technologii i zwiększenie liczby godzin pracy z uczniem. Wnioski: Zdecydowanie należy podkreślić, że uczniowie, których stan zdrowia nie wymaga regeneracji w warunkach domowych, powinni uczyć się w szkole. W odniesieniu do uczniów, którzy są długotrwale leczeni lub rehabilitowani, warto byłoby zarówno opracować wskazówki pomagające nauczycielom podtrzymywać kontakt ucznia z rówieśnikami, jak i ponownie płynnie włączyć go w zespół klasowy.

Keywords

EN

one-to-one tuition; chronic illness

PL

indywidualne nauczanie; choroba przewlekła

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
• Journal: Lubelski Rocznik Pedagogiczny
• Year: 2022
• Volume: 41
• Issue: 2
• Pages: 119-132

Dates

published

2022

Contributors

author

Beata Antoszewska

• Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Wydział Nauk Społecznych, Katedra Pedagogiki Specjalnej i Resocjalizacji

References

• Bear, D. (2014). Supporting the Learning of Children with Chronic Illness. Canadian Journal of Action Research, 15(1), 22–39. https://doi.org/10.33524/cjar.v15i1.143
• Berkowska, A., Kowalewska, A., Mazur, J. (2019). Uczestnictwo w zajęciach lekcyjnych i pozalekcyjnych w zależności od stanu zdrowia uczniów oraz wybranych czynników kontekstowych. Kwartalnik Pedagogiczny, 3(253), 207–222. https://doi.org/10.5604/01.3001.0013.5544
• Bocheńska, K. (2005). Nauczanie indywidualne – potrzeba czy wymysł? Pobrane 20, Stycznia, 2022 z: http://edukacjaidialog.pl/archiwum/2005,103/pazdziernik,212/nauczanie_indywidualne_- potrzeba_czy_wymysl,1836.html
• Charlton, A., Larcombe, L., Meller, S.T., Morris-Jones, P.H., Mott, M.G., Potton, M.W., Tranmer, M.D., Walker, J.P. (1991). Absence from School Related to Cancer and Other Chronic Conditions. Archives of Disease in Childhood, 66, 1217–1222. https://doi.org/10.1136/adc.66.10.1217
• Hawrylewicz-Kowalska, P. (2018). Nauczanie indywidualne – między tradycją a alternatywą. Poszukiwanie pola badawczego. Forum Oświatowe, 1(59), 179–191.
• Jachimczak, B. (2011). Dydaktyczne i pozadydaktyczne uwarunkowania efektów nauczania indywidualnego dzieci przewlekle chorych. Impuls.
• Kowaluk-Romanek, M. (2012). Choroba przewlekła a zachowania przystosowawcze dzieci w młodszym wieku szkolnym. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 18(4), 349–350.
• Liszka-Michałka, K., Sekuła, K. (2021). Uczniowie w nauczaniu indywidualnym w latach 2016–2021. Analizy Samorządowe, nr 15 (maj). Związek Powiatów Polskich.
• Małkowska-Szkutnik, A., Mazur, J. (2011). Funkcjonowanie w szkole uczniów z chorobą przewlekłą. Problemy Higieny i Epidemiologii, 92(2), 232–240.
• Rzędowska, A. (2007). Szkolni „indywidualiści”. Wszystko dla Szkoły, 3, 8–10.
• Shiu, S. (2001). Issues in the Education of Students with Chronic Illness. International Journal of Disability. Development, and Education, 48(3), 269–281. https://doi.org/10.1080/10349120120073412
• Stan zdrowia ludności Polski w 2014 r. (2016). Główny Urząd Statystyczny.
• Suzuki, L., Kato, P. (2003). Psychosocial Support for Patient in Pediatric Oncology: The Influences of Parents, Schools, Peers, and Technology. Journal of Pediatric Oncology Nursing, 20(4), 159–174. https://doi.org/10.1177/1043454203254039
• Thies, K.M. (1999). Identifying the Educational Implications of Children with Chronic Illness in School Children. Journal of School Health, 69(10), 392–397. https://doi.org/10.1111/j.1746-1561. 1999.tb06354.x
• Thompson, A.L., Christiansen, H.L., Elam, M., Hoag, J., Irwin, M.K., Pao, M., Voll, M., Noll, R.B., Kelly, K.P. (2015). Academic Continuity and School Reentry Support as a Standard of Care in Pediatric Oncology. Pediatric Blood Cancer, 62, 805–817. https://doi.org/10.1002/pbc.25760
• Woynarowska, B. (2000). Związki między zdrowiem a edukacją. W B. Woynarowska (Red.), Zdrowie i szkoła (s. 15–18). Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
• Woynarowska, B. (2003). Problemy zdrowotne uczniów i udział szkoły w ich rozwiązywaniu. Nowa Szkoła, 6, 4–9.
• Rozporządzenie MEN z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. poz. 1591).
• Rozporządzenie MEN z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dzieci i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz. U. poz. 1616).
• Rozporządzenie MEN z dnia 4 września 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dzieci i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz. U. 2020 r., poz. 1537).
• Rozporządzenie MEN z dnia 4 września 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz. U. 2020 r., poz. 1538).
• Rozporządzenie MEN z dnia 4 września 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych rozwiązań w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz. U. 2020 r., poz. 1539).

Identifiers

DOI

10.17951/lrp.2022.41.2.119-132

Biblioteka Nauki

31804062