Koherentna dydaktyka dwuwymiarowa – personalistyczna i zmediatyzowana – pedagogiczną szansą i nadzieją teraźniejszości i przyszłości

• Authors: Janusz Miąso

Abstracts

EN

Introduction: Didactics is a pedagogical subdiscipline as well as the constant search for a more constructive and effective teaching process - learning in order to better and more effectively guide each other - teacher - student and at the same time student - teacher. The current popandemic situation and, at the same time, a powerful expansion of new media, including educational media, mobilize for the necessary research, how to constructively use the media in didactics to make it a constructive coexistence. We can see that the new media played a very positive role during the pandemic, because if they did not exist, teaching would probably only become self-education or a lack of education, but at the same time we felt even more the priceless value of real contacts and real education. Research Aim: For truly effective 21st century didactics, invaluable interpersonal contact is necessary, this is the most important for motivation, for the desire to learn effectively together, but this process will also be supported by the media, because mediatization is currently one of the strongest processes and the search for constructive coherence of personalism and mediatization this is the main research problem and research goal. Evidence-based Facts: Research in this area is carried out by many eminent researchers (Carr, Pinker, Spitzer, Dijk, Fukuyama, Gergen, Melosik, Baron-Polańczyk, Morbitzer), but they require constant guidance and intensification, because the times are extremely expansive and dynamic. Summary: To sum up, it should be stated that there is a need for continuous and even more expansive didactic modeling so that this personalistic-mediatized coherence would be as fruitful as possible for man and society, and here a great research and didactic effort is needed.

PL

Wprowadzenie: Dydaktyka to subdyscyplina pedagogiczna, a także ciągłe poszukiwanie konstruktywniejszego i skuteczniejszego procesu nauczania – uczenia się, aby lepiej i skuteczniej prowadzić siebie nawzajem – nauczyciel ucznia i równocześnie uczeń nauczyciela. Aktualna sytuacja popandemiczna i zarazem potężna ekspansja nowych mediów, w tym także edukacyjnych, mobilizuje do koniecznych poszukiwań, jak konstruktywnie korzystać z mediów w dydaktyce, aby to była konstruktywna koegzystencja. Widzimy, że nowe media odegrały bardzo pozytywną rolę w trakcie pandemii, bo gdyby ich nie było, to pewnie dydaktyka stałaby się tylko autoedukacją albo brakiem edukacji, ale równocześnie jeszcze bardziej poczuliśmy bezcenną wartość realnych kontaktów i realnej edukacji. Cel badań: Dla prawdziwie skutecznej dydaktyki XXI wieku konieczny jest bezcenny kontakt interpersonalny, to najważniejsze dla motywacji, dla pragnienia wspólnego skutecznego uczenia się, ale też ten proces będzie wspierany medialnie, bo mediatyzacja to aktualnie jeden z najmocniejszych procesów i poszukiwanie konstruktywnej koherencji personalizmu i mediatyzacji jest głównym problemem badawczym i celem badań. Stan wiedzy: Badania w tym obszarze prowadzone są przez wielu wybitnych badaczy (Carr, Pinker, Spitzer, Dijk, Fukuyama, Gergen, Melosik, Baron-Polańczyk, Morbitzer), ale wymagają ciągłego prowadzenie i intensyfikacji, bo czasy są niezwykle ekspansywne i dynamiczne. Podsumowanie: Konieczne jest ciągłe i ekspansywne modelowanie dydaktyczne, aby koherencja personalistyczno-zmediatyzowana była jak najowocniejsza dla człowieka i społeczeństwa, do czego potrzeba wielkiego wysiłku badawczego i dydaktycznego.

Keywords

EN

two-dimensional didactics; personalism; new media

PL

dydaktyka dwuwymiarowa; personalizm; technologia

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
• Journal: Lubelski Rocznik Pedagogiczny
• Year: 2022
• Volume: 41
• Issue: 4
• Pages: 77-89

Dates

published

2022

Contributors

author

Janusz Miąso

• Uniwersytet Rzeszowski, Instytut Pedagogiki

References

• Bartnik, C. (2000). Personalizm. „O.K.” Tomasz Wiater.
• Carr, N. (2013). Płytki umysł. HELION.
• Fukuyama, F. (2000). Wielki Wstrząs. Politeja.
• Melosik, Z. (2013). Kultura popularna i tożsamość młodzieży. Impuls.
• Miąso, J. (2021). Fenomen relacji międzyludzkich Papieża Franciszka. Bonus liber.
• Morreale, S. P, Spitzberg, B. H., Barge, J. K. (2008). Komunikacja między ludźmi. PWN.
• Nowak, M. (2008). Teorie i koncepcje wychowania. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
• Papież Franciszek, (2020). Fratelli tutti. Wydawnictwo M.
• Pinker, S. (2015). Efekt wioski. Charaktery.
• Siemieniecki, B. (Red.). (2007). Pedagogika medialna. PWN.
• Small, G., Vorgan, G. (2011). iMózg. Vesper.
• Szmyd, J. (2015). Zagrożone człowieczeństwo. Stowarzyszenie Thesaurus Silaesie – Skarb Śląski.
• Spitzer, M. (2016). Cyberchoroby. Wyd. Dobra Literatura.
• Strykowski, W. (2004). Kompetencje medialne: pojęcie, obszary, formy kształcenia. W W. Strykowski, W. Skrzydlewski (Red.), Kompetencje medialne społeczeństwa wiedzy (s. 41-46). Wyd. eMPi2.

Identifiers

DOI

10.17951/lrp.2022.41.4.77-89

Biblioteka Nauki

31803997