O fenomenologicznej metodzie wywiadu narracyjnego jako sposobie poznawania i rozumienia dziecka

• Authors: Teresa Parczewska
• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

The aim of the current article is to present the advantages of the process of gathering, describing and interpreting qualitative data, collected by means of a narrative interview in a phenomenological perspective, and concerning the world of a child’s life. The idea of narration as a way of understanding this world opens a range of possibilities for supporting children’s personal development.

PL

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie zalet procesu zbierania, opisywania i interpretowania danych jakościowych za pomocą wywiadu narracyjnego w perspektywie fenomenologicznej, a dotyczących świata życia dziecka. Idea narracji jako sposobu rozumienia tego świata otwiera szereg możliwości wspierania rozwoju osobistego dzieci.

Keywords

EN

qualitative research; phenomenology; a narrative interview; a child

PL

badania jakościowe; fenomenologia; wywiad narracyjny; dziecko

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
• Journal: Prima Educatione
• Year: 2017
• Volume: 1

Dates

published

2017

online

2018-01-15

Contributors

author

Teresa Parczewska

References

• Alheit P. (2002), Wywiad narracyjny. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja 2.
• Berger P., Luckmann T. (1983), Społeczne tworzenie rzeczywistości. Warszawa: PIW.
• Bokus B. (1984), Nawiązywanie interakcji społecznych przez małe dziecko. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Bokus B. (1991), Tworzenie opowiadań przez dzieci. O linii i polu narracji. Kielce: Energeia.
• Bokus B. (2000), Światy fabuły w narracji dziecięcej. Warszawa: Energeia.
• Burzyńska A. (2008), Idee narracyjności w humanistyce. In: B. Janusz, K. Gdowska, B. de Barbaro (red.), Narracja. Teoria i praktyka. Kraków: Wydawnictwo UJ.
• Chase S.E. (2009), Wywiad narracyjny. Wielość perspektyw, podejść, głosów. In: N.K. Denzin, Y.S. Lincoln (red.), Metody badań jakościowych, t. 2. Warszawa: PWN.
• Dryll E., Cierpka A. (2011), Zagadnienia teoretyczne nurtujące polską psychologię narracyjną. Wprowadzenie. In: E. Dryll, A. Cierpka (red.), Psychologia narracyjna. Tożsamość, dialogowość, pogranicza. Warszawa: Wydawnictwo Psychologii i Kultury.
• Filar D. (2013), Narracyjne aspekty językowego obrazu świata. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
• Garfinkel H. (1984), Racjonalne cechy działalności naukowej i potocznej. In: Kryzys i schizma. Antyscjentyczne tendencje w socjologii współczesnej. Warszawa: PIW.
• Kopp I., Lippitz W. (2001), Moje nieczyste sumienie jest właściwie superwrażliwe. Badania nad dzieciństwem w Niemczech. In: D. Urbaniak-Zając, J. Piekarski (red.), Jakościowe orientacje w badaniach pedagogicznych. Łódź: Wydawnictwo UŁ.
• Kos E. (2013), Wywiad narracyjny jako metoda badań empirycznych. In: D. Urbaniak-Zając, E. Kos (red.), Badania jakościowe w pedagogice: wywiad narracyjny i obiektywna hermeneutyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Krawczyk-Bocian A. (2008), Mity o narracji. Od subiektywizmu do problemu interpretacji. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja 2.
• Kvale S. (2011), Prowadzenie wywiadów. Warszawa: PWN.
• Ligęza M. (2004), Specyfika narracji dziecięcych. In: E. Dryll, A. Cierpka (red.), Narracja. Koncepcje i badania psychologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologicznego PAN.
• Łebkowska A. (2004), Pojęcie focus w narratologii – problemy i inspiracje. In: J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, R. Nycz (red.), Punkt widzenia w tekście i w dyskursie. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
• Moustakas C. (1994), Phenomenological Research Methods. Thousand Oaks, California–London– Delhi: Sage Publications.
• Parczewska T. (2012), Doświadczanie koleżeństwa i przyjaźni przez dzieci z chorobami przewlekłymi. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
• Przetacznik-Gierowska M. (1987), Rozwojowe i środowiskowe wyznaczniki mowy narracyjnej dzieci. Zeszyty Naukowe UJ. Prace Psychologiczne 3.
• Rytel J. (2008), Monolog, dialog, polifonia – pragmatyka narracji dziecięcej. In: B. Janusz, K. Gdowska, B. de Barbaro (red.), Narracja. Teoria i praktyka. Kraków: Wydawnictwo UJ.
• Shugar G.W. (2001), U progu narracji: Rola operacji odniesienia. In: I. Kurcz, J. Bobryk (red.), Psychologiczne studia nad językiem i dyskursem. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN.
• Słownik języka polskiego (1984), Warszawa: PWN.

Identifiers

DOI

10.17951/pe.2017.1.83