Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


Journal

2021 | 51 |

Article title

Stremouchowowie. Szlachta ziemiańska i aparat rządowy Imperium Rosyjskiego XIX – początku XX wieku

Content

Title variants

Languages of publication

PL

Abstracts

PL
Na przykładzie starego rodu Stremouchowów, należącego do szlachty prowincjonalnej, autor stara się zilustrować specyfikę relacji między aparatem władzy państwowej a szlachtą. Szlachta w systemie społecznym Państwa Rosyjskiego funkcjonowała jako klasa, która zmonopolizowała prawo do rządzenia państwem. Dobrobyt ekonomiczny i społeczny całej szlachty i jej poszczególnych członków był bezpośrednio związany z przynależnością do tej klasy i zajmowana w niej pozycja, jak również stopień dobrobytu, zależały od zajmowanego stanowiska w aparacie władzy i zasług osobistych przed nim. Załamanie się dawnego systemu stosunków między państwem a szlachtą na początku XVIII w. prowadzi do przekształcenia szlachty z klasy w stan, w którym przynależność była uwarunkowana prawem urodzenia. Ziemia, która była fundamentem ekonomicznym szlachty, przekształciła się z własności tymczasowej w dziedziczną. Chociaż szlachta uniezależnia się w ten sposób od ciężaru służby państwowej, służba ta zachowuje dla szlachty znaczenie egzystencjalne, co znajduje odzwierciedlenie w rosyjskiej heraldyce szlacheckiej. Upadek szlachty jako klasy związany jest z reformami aparatu państwowego pierwszej połowy XIX w., które otworzyły drogę wykształconym przedstawicielom stanów nieuprzywilejowanych oraz z kryzysem agrarnym drugiej połowy XIX w., który podważył fundamenty gospodarcze szlachty. Arystokratyczna szlachta ziemiańska zaczyna być wypierana z aparatu rządowego przez proletaryzowaną biurokrację, utworzoną z zubożałej starej szlachty i bezrolnych raznoczyńców, która stała się nową klasą rządzącą. Historia rodu Stremouchowów na przestrzeni pięciu stuleci ukazuje, pod wieloma względami wspólne dla całej szlachty rosyjskiej, procesy przekształcania szlachty moskiewskiej w prowincjonalnych właścicieli ziemskich, a następnie w zawodową biurokrację i zdeklasowaną szlachtę.
EN
Using the example of the old Stremoukhov family, which belonged to the provincial aristocracy, the author tries to illustrate the peculiarities of the relationship between the state power apparatus and the nobility. The nobility in the social system of the Russian state existed as a class that monopolized property rights to manage the state. The economic and social well-being of the entire nobility and its individual members was directly related to the membership in this class and the position held in it, the degree of well-being depended on the position held within the apparatus of power and personal merits, which a given member achieved for it. The collapse of the old system of relations between the state and the nobility at the beginning of the 18th century leads to the transformation of the nobility from a class to an estate, membership in which was conditioned by birth rights. The land, which was the economic basis of the nobility, undergone a transformation from being a temporary property to an inheritable one. Although the nobility gained in that way independence from the burden of state service, the state service continued to have existential significance for the nobility, which is reflected in Russian noble heraldry. The decline of the nobility as a class is associated with the reforms of the state apparatus in the first half of the 19th century, which paved the way into it for the educated representatives of the unprivileged estates, and the agrarian crisis in the second half of the 19th century, which undermined the economic basis of the nobility. The aristocratic local nobility begins to be removed from the state administration apparatus by a proletarianised bureaucracy formed by impoverished old nobility and landless raznochintsy, who has become the new ruling class. The history of the Stremoukhov family, spread over five centuries, demonstrates, in many ways common to all Russian nobility, the processes of transformation of the Moscow nobles into provincial landowners, then into professional bureaucrats and declassified nobles.
RU
На примере старинного рода Стремоуховых, принадлежащего к провинциальной аристократии, автор пытается проиллюстрировать особенности взаимоотношений аппарата государственной власти и дворянства. Дворянство в социальной системе российского государства существовало как класс, монополизировавший права собственности на управление государством. Экономическое и социальное благосостояние всего дворянства и отдельных его членов было напрямую связано с членством в данном классе и занимаемое в нем положение, степень благосостояния зависела от занимаемого положения в аппарате власти и личных заслуг перед ним. Распад в начале XVIII века старой системы взаимоотношений государства и дворянства, приводит к превращению дворянства из класса в сословие, членство в котором было обусловлено правами по рождению. Земля, являвшаяся экономическим базисом дворянства, превращается из временной собственности в наследную. Хотя дворянство обретает таким образом независимость от бремени государственной службы, государственная служба сохраняет для дворянства экзистенциальное значение, что находит отражение в русской дворянской геральдике. Упадок дворянства как класса связан с реформами государственного аппарата первой половины XIX века, открывшими дорогу в него образованным представителям непривилегированных сословий и аграрным кризисом второй половины XIX века, подорвавшим экономический базис дворянства. Аристократическое поместное дворянство начинает вытесняться из аппарата управления государством пролетаризированной бюрократией, формируемой из обедневших старых дворян и безземельных разночинцев, ставшей новым правящим классом. История рода Стремоуховых на протяжении пяти веков демонстрирует, во многом общие для всего русского дворянства, процессы превращения московских дворян в провинциальных помещиков, затем в профессиональную бюрократию и деклассированных дворян.

Journal

Year

Issue

51

Physical description

Dates

published
2021
online
2021-06-30

Contributors

  • Rosyjskie Państwowe Archiwum Historyczne

References

  • Chernopyatov V.I., Nekropol' neskol'kikh mest Kavkaza. Ottisk iz t. IV Letopisi Istoriko-Rodoslovnogo Obshchestva v Moskve za 1913 g., Moskva 1913 [Чернопятов В.И., Некрополь нескольких мест Кавказа. Оттиск из т. IV Летописи Историко-Родословного Общества в Москве за 1913 г., Москва 1913].
  • Chernov S.Z., Volok Lamskiy v XIV-pervoy polovine XVI v. Struktury zemlevladeniya i formirovaniye voyenn- sluzhiloy korporatsii, Moskva 1998 [Чернов С.З., Волок Ламский в XIV-первой половине XVI в. Структуры землевладения и формирование военно-служилой корпорации, Москва 1998].
  • Gerbovnik Anisima Titovicha Knyazeva, Sankt Peterburg 1912 [Гербовник Анисима Титовича Князева, Санкт Петербург 1912].
  • Gorak A.G., Delo polkovnika S.N. Myasoyedova v vospominaniyakh P.P. Stremoukhova, w: Pervaya mirovaya voyna i rossiyskaya provintsiya. Materialy mezhdunarodnoy konferentsii, red. A.S. Minakov, Orel 2014 [Горак А.Г., Дело полковника С.Н. Мясоедова в воспоминаниях П.П. Стремоухова, w: Первая мировая война и российская провинция. Материалы международной конференции, red. А.С. Минаков, Орел 2014].
  • Górak A., The Institution of Russian Imperial Governorship in Historical Retrospective According to P. P. Stremoukhov's Memoirs, „Russian Studies in History” 2014, 53, 3.
  • Górak A., Latawiec K., Russian Governors in the Kingdom of Poland (1867–1918), Lublin 2016.
  • Górak A., Kozłowski J., Latawiec K., Słownik biograficzny gubernatorów i wicegubernatorów w Królestwie Polskim (1867–1918), Lublin 2015.
  • Murzanov N.A., Slovar' russkikh senatorov. 1711–1917 g., Sankt Peterburg 2011 [Мурзанов Н.А., Словарь русских сенаторов. 1711–1917 г., Санкт Петербург 2011].
  • Obshchiy gerbovnik dvoryanskikh rodov Rossiyskoy imperii, t. 3, Sankt Peterburg 1799 [Общий гербовник дворянских родов Российской империи, t. 3, Санкт Петербург 1799].
  • Potemkin Ye.L., Biograficheskiy slovar'. Vysshiye chiny Rossiyskoy Imperii (22.10.1721–2.03.1917), t. 3, R–Ya, Moskva 2017 [Потемкин Е.Л., Биографический словарь. Высшие чины Российской Империи (22.10.1721–2.03.1917), t. 3, Р–Я, Москва 2017].
  • Russkiy biograficheskiy slovar', Smelovskiy-Suvorina, Sankt Peterburg 1909 [Русский биографический словарь, Смеловский-Суворина, Санкт Петербург 1909].
  • Saitov V.I., Moskovskiy nekropol', t. 3, (R–Ө), Sankt Peterburg 1908 [Саитов В.И., Московский некрополь, t. 3, (Р–Ө), Санкт Петербург 1908].
  • Tsenzory Rossiyskoy Imperii. Konets XVIII – nachalo XX veka. Biobibliograficheskiy spravochnik, Sankt Peterburg 2013 [Цензоры Российской Империи. Конец XVIII – начало XX века. Биобиблиографический справочник, Санкт Петербург 2013].

Document Type

Publication order reference

Identifiers

YADDA identifier

bwmeta1.element.ojs-doi-10_17951_rh_2021_51_373-385
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.