Formowanie się sieci cerkiewnej na przestrzeni dziejów w granicach współczesnego województwa podlaskiego

• Authors: Witold Kołbuk
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Od czasów średniowiecza na terenie współczesnego województwa podlaskiego obecne było wschodnie chrześcijaństwo. Zmienny bieg dziejów politycznych Podlasia oddziaływał w kolejnych stuleciach na możliwość tworzenia się wschodniochrześcijańskiej sieci cerkiewnej. W oparciu o rozproszone materiały źródłowe (archiwalne i biblioteczne) można odtworzyć proces formowania się tej sieci. Między połową XV a końcem XVI w. powstało na terenie współczesnego województwa podlaskiego co najmniej 67 cerkwi prawosławnych. Po unii brzeskiej (1596 r.) większość świątyń przeszła w ręce Cerkwi greckokatolickiej, wybudowano także nowe i w momencie III rozbioru Rzeczypospolitej (1795 r.) na wspomnianym obszarze znajdowało się 109 obiektów cerkiewnych. W okresie przynależności Podlasia do imperium rosyjskiego (do 1915 r.) Cerkiew greckokatolicka została zlikwidowana, a jej świątynie przekazano Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu. W tym czasie wzniesiono jeszcze około 100 sakralnych obiektów cerkiewnych. Dramatyczne wydarzenia obu wojen światowych i derusyfikacja ziem wschodnich w Polsce w okresie międzywojennym skutkowały likwidowaniem świątyń na Podlasiu – w 1945 r. było już tylko 149 cerkwi. Niewielki wzrost liczby sakralnych obiektów wschodniego chrześcijaństwa nastąpił w czasie rządów komunistów (1944–1989) – ich liczba sięgnęła 169. Dopiero po upadku systemu komunistycznego na terenie współczesnego województwa podlaskiego liczba tych świątyń znacznie wzrosła (205 w 2015 r., kilka znajduje się ciągle w budowie). Większość omawianych obiektów stanowi unikatowe przykłady architektury sakralnej (głównie drewnianej).

EN

Eastern Christianity has been present in the territory of the present Podlaskie Voivodeship since the Middle Ages. The changing course of political history of the Podlasie region affected the creation of an Eastern Orthodox Christian church network in the following centuries. Based on the scattered source materials (from archives and libraries) it is possible to recreate the process of formation of this network. From mid-15th to late 16th century at least 67 Orthodox churches have been established in the territories of the contemporary Podlaskie Voivodeship. Following the Union of Brest (1596), the majority of temples has been transferred to the Greek Catholic Church, and new ones were also built, so that by the time of the Third Partition of Poland (1795) there were 109 Orthodox buildings in the region. Under the rule of the Russian Empire (until 1915), the Greek Catholic Church has been abolished, and its temples were handed over to the Russian Orthodox Church. About one hundred new sacral buildings were erected during that time. The dramatic events of both world wars and the derussification of the eastern territories of Poland during the interwar period resulted in a drop in the overall density of the Eastern Orthodox church network in Podlasie: in 1945, there were only 149 churches there. A slight increase occurred during the communist rule (1944–1989) with their number reaching 169. Only after the fall of communism did that number noticeably increase (205 in 2015, a few more being under construction). The majority of these buildings are unique examples of sacral architecture (mainly wooden).

RU

Усходняе хрысціянства існуе на тэрыторыі сучаснага Падляшскага ваяводства з часоў сярэднявечча. Гістарычна-палітычныя перамены, характэрныя для Падляшша на працягу гісторыі, паўплывалі на магчымасць утварэння ўсходнехрысціянскай сеткі цэркваў. На падставе рознага тыпу крыніцаў, якія знаходзяцца ў аддаленых ад сябе месцах (архівах і бібліятэках), можна рэканструяваць працэс фарміравання гэтай сеткі. У перыяд паміж паловай XV і канцом XVI стагоддзя на тэрыторыі сучаснага Падляшскага ваяводства ўзнікла па меншай меры 67 праваслаўных цэркваў. Пасля Берасцейскай уніі (1596 г.) большасць гэтых храмаў перайшла да грэка-каталіцкай царквы, былі пабудаваны таксама новыя і на час трэцяга падзелу Рэчы (1795 г.) на гэтай тэрыторыі налічвалася 109 царкоўных аб’ектаў. У перыяд прыналежнасці земляў да Расійскай імперыі (да 1915 г.) грэка-каталіцкая царква была тут скасаваная, а яе храмы перададзены Рускай Праваслаўнай Царкве. У гэты час было пабудавана каля ста сакральных аб’ектаў і ў іншых месцах. Драматычныя падзеі абедзвюх сусветных войнаў і дэрусіфікацыя ўсходніх зямель Польшчы ў міжваенны перыяд выклікалі памяншэнне шчыльнасці сеткі цэркваў на Падляшшы – у 1945 г. налічвалася ўсяго 149 царквы. Нязначнае павелічэнне колькасці сакральных аб’ектаў усходняга хрысціянства на дадзеным абшары назіраецца ў часы камуністычнай улады ў Польшчы (1944–1989) – тады налічвалася 169 храмаў. Толькі пасля краху камуністычнай сістэмы на тэрыторыі сучаснага Падляшскага ваяводства колькасць гэтых святынь значна павялічылася (205 у 2015 г., некалькі будуецца). Большасць з гэтых аб’ектаў з’яўляецца ўнікальным прыкладам рэлігійнай архітэктуры (пераважна – драўлянай).

Keywords

PL

Cerkiew prawosławna, Cerkiew greckokatolicka, Podlasie, pogranicze, województwo

EN

Orthodox Church, Greek Catholic Church, Podlasie, borderland, Podlaskie Voivodeship

RU

праваслаўная царква, грэка-каталіцкая царква, пагранічча, Падляшша, Падляшскае ваяводства

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
• Journal: Studia Białorutenistyczne
• Year: 2018
• Volume: 12

Dates

published

2018

online

2019-03-27

Contributors

author

Witold Kołbuk

References

• źródła/sources/источники
• Archiwum Państwowe w Lublinie, Chełmski Konsystorz Greckokatolicki, 101, 147, 151.
• opracowania/literature/литература
• Baczkowski, Krzysztof. (1999). Wielka Historia Polski. T. 3. Dzieje Polski późnośredniowiecznej (1370–1506). Kraków: Fogra Oficyna Wydawnicza.
• Bieńkowski, Ludomir. (1969). Organizacja Kościoła wschodniego w Polsce. W: Jerzy Kłoczowski (red.). Kościół w Polsce. T. 2. Wieki XVI–XVIII (s. 781–1050). Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”.
• Bieńkowski, Ludomir. (1989) Mozaika religijno-kulturalna Rzeczypospolitej w XVII i XVIII wieku. W: Jerzy Kłoczowski (red.). Uniwersalizm i swoistość kultury polskiej. T. 1 (s. 241–270). Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.
• Kalendarz Prawosławny. (2015). Białystok: Warszawska Metropolia Prawosławna.
• Kołbuk, Witold. (2010). Cerkiew prawosławna pod kontrolą władz PRL. W: Joanna Czaplińska, Anna Modelska-Kwaśniowska (red.). Kultura bez cenzury (?) (s. 21–31). Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
• Kołbuk, Witold. (2013). Zarządzanie procesami ochrony rusko-prawosławnych cerkwi w Polsce jako dziedzictwem kulturalnym. W: Marek Pawlak (red.). Nowe tendencje w zarządzaniu – uwarunkowania społeczne. T. 4 (s. 149–161). Lublin: Wydawnictwo KUL.
• Lencyk, Vasyl. (1966). The Eastern Catholic Church and czar Nicholas I. Romae-New York: Ukrainian Catholic University Press.
• Maroszek, Józef. (1998). Dziedzictwo unii kościelnej w krajobrazie kulturowym Podlasia 1596–1996. W: Stanisław Alexandrowicz, Tomasz Kempa (red.). Czterechsetlecie zawarcia unii brzeskiej 1596–1596: materiały sesji naukowej zorganizowanej w Toruniu w dniach 28-29 listopada 1996 r. (s. 57–93). Toruń: Towarzystwo Naukowe w Toruniu.
• Matus, Irena. (2013). Schyłek unii i proces restytucji prawosławia w obwodzie białostockim w latach 30. XIX wieku. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
• Miłowidow, Aleksandr. (1913). Cerkowno-stroitielnoje dieło w Siewiero-Zapadnom Kraje pri gr. M. N. Murawiewie. Wilna: Tipografija eparchialnaia. [Миловидов, Александр. (1913). Церковно-строительное дело в Северо-Западном Крае при гр. М. Н. Муравьеве. Вильна: Типография eпархиальнaя].
• Mironowicz, Antoni, Chomik, Piotr. (1998). Katalog świątyń i duchowieństwa prawosławnej diecezji białostocko-gdańskiej. Białystok: Prawosławna Diecezja Białostocko-Gdańska.
• Mironowicz, Antoni. (2005). Kościół prawosławny na ziemiach polskich w XIX i XX wieku. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.
• Mydel, Rajmund, Balon, Jarosław (red.). (2002). Atlas Polski. T. 2. Województwa. Kraków: Fogra Oficyna Wydawnicza.
• Orłowskij, Jewstafij. (1903). Sudby prawosławija w swiazi s istorijej łatinstwa i unii w Grodnienskoj gubiernii w XIX stoletii (1794–1900). Grodna: Tipografija eparchialnaja. [Орловский, Евстафий. (1903). Судьбы православия в связи с историей латинства и унии в Гродненской губернии в XIX столетии (1794–1900). Гродна: Типография eпархиальнaя].
• Rzemieniuk, Florentyna. (1999). Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-słowiańskiego (neounia). Lublin: TN KUL.
• Sahanowicz, Hienadz. (2001). Historia Białorusi. Od czasów najdawniejszych do końca XVIII wieku. Lublin: Instytut Europy Środkowo-Wschodniej.
• Sosna, Aleksander, Danieluk, Elżbieta, Danieluk, Andrzej. (2013). Cerkwie Białegostoku i okolic. Białystok: Fundacja Sąsiedzi.
• Sosna, Grzegorz, Troc-Sosna, Antonina. (2002). Zapomniane dziedzictwo. Nie istniejące już cerkwie w dorzeczu Biebrzy i Narwi. Białystok: Orthdruk.
• Sosna, Grzegorz. (2000). Katalog świątyń i duchowieństwa prawosławnej diecezji warszawsko-bielskiej. Elpis, 3, s. 7–431.
• Szawielskij, Gieorgij. (1910). Poslednieje wozsojedinienije s prawosławnoju Cerkowju uniatow biełorusskoj jeparchii (1833–1839 gg.). S. Pietierburg: Tipografija „Sielskogo wiestnika”. [Шавельский, Георгий. (1910). Последнее возсоединение с православною Церковью униатов белорусской епархии (1833–1839 гг.). С. Петербург: Типография „Сельского вестника”].
• Urban, Kazimierz. (1996). Kościół prawosławny w Polsce 1945–1970. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos.
• Wyrozumski, Jerzy. (1999). Wielka Historia Polski. T. 2. Dzieje Polski piastowskiej (VIII wiek –1370). Kraków: Fogra Oficyna Wydawnicza.
• Ziółkowski, Marek. (1985). Szkice o kościołach obrządków wschodnich w Polsce północno-wschodniej. Warszawa: Oddział Uniwersytecki PTTK.

Identifiers

DOI

10.17951/sb.2018.12.9