Odstąpienie od rezultatów wykładni językowej w prawie karnym (na kanwie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 2009 r., I KZP 35/08)

• Authors: Krzysztof Kmąk
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Artykuł opisuje sytuacje, w których dopuszczalne jest odstąpienie od wyników wykładni językowej. Te przypadki wyliczył L. Morawski, co następnie zostało zaadaptowane przez Sąd Najwyższy na gruncie prawa karnego. Spotkało się to jednak z zarzutem, iż akceptacja takiego postępowania prowadzi do zaakceptowania wykładni prawotwórczej. Analiza powyższych przypadków prowadzi do wniosku, że wyjście poza wykładnię językową w prawie karnym jest generalnie dopuszczalne, o ile nie stanowi wykładni rozszerzającej na niekorzyść sprawcy i ma oparcie w wykładni systemowej i funkcjonalnej.

EN

The article describes situations in which it is permissible to depart from the results of a linguistic interpretation. L. Morawski enumerated these situations. Then Supreme Court adapted it in penal law. However, it has been accused that acceptance of such proceedings leads to acceptance of the law-making interpretation. The analysis of the these cases leads to the conclusion that departure from the results of the linguistic interpretation in criminal law is generally acceptable, as long as it does not constitute an interpretation that is not favorable for the perpetrator and is based on system and functional interpretation.

Keywords

PL

prawo karne; wykładnia; Sąd Najwyższy

EN

penal law; interpretation, Supreme Court

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
• Journal: Studenckie Zeszyty Naukowe
• Year: 2019
• Volume: 22
• Issue: 42

Dates

published

2019

online

2019-09-16

Contributors

author

Krzysztof Kmąk

References

• Hofmański P., Zabłocki S., Elementy metodyki pracy sędziego w sprawach karnych, Warszawa 2011.
• Janczukowicz K., Nadzwyczajne złagodzenie kary za przestępstwa o zagrożeniu wielorodzajowym, [w:] Kodeks kar-ny. Omówienie zmian wprowadzonych ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 396), LEX/el. 2015.
• Kardas P., Problem reakcji na tzw. czyny przepołowione w świetle ciągłości popełnienia przestępstwa, konstrukcji idealnego zbiegu czynów karalnych oraz zasady ne bis in idem, „Prokuratura i Prawo” 2018, nr 3.
• Kmąk K., Sankcje kumulatywne od 1 lipca 2015 r. - rozważania na tle ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, „Proku-ratura i Prawo” 2018, nr 10.
• Kodeks karny. Część ogólna, t. 1, cz. 1: Komentarz do art. 1-52, red. W. Wróbel, A. Zoll, Warszawa 2016.
• Kodeks karny. Część ogólna, t. 1, cz. 2: Komentarz do art. 53-116, red. W. Wróbel, A. Zoll, Warszawa 2016.
• Kodeks karny. Część szczególna, t. 2, cz. 2: Komentarz do art. art. 212-277d, red. W. Wróbel, A. Zoll, Warszawa 2017.
• Kodeks karny. Komentarz, red. M. Filar, Warszawa 2016.
• Leciak M., Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 2009 r., sygn. I KZP 35/08, „Prokuratura i Prawo” 2009, nr 9.
• Majewski J., Kodeks karny. Komentarz do zmian 2015, Warszawa 2015.
• Morawski L., Wstęp do prawoznawstwa, Toruń 2014.
• Postanowienie SN z dnia 20 października 1999 r., II KKN 199/99; Prokuratura i Prawo-wkł. 2000, nr 6, poz. 1.
• Postanowienie SN z dnia 6 września 2000 r., III KKN 337/00, OSNKW 2000, nr 9-10, poz. 81.
• Raglewski J., Glosa do uchwały SN z dnia 26 marca 2009 r., I KZP 35/08, LEX/el. 2009.
• Rychlewska A., O gwarancyjnym modelu wykładni prokonstytucyjnej przepisów typizujących czyny zabronione pod groźbą kary, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2016, z. 3.
• Skrzydło J., Glosa do uchwały z 26 III 2009, I KZP 35/08, „Państwo i Prawo” 2010, nr 6.
• Uchwała SN z dnia 26 marca 2009 r., I KZP 35/08, OSNKW 2009, nr 5, poz. 33.
• Wróbel W., Zoll A., Polskie prawo karne, Kraków 2013.
• Wyrembak J., Zasadnicza wykładnia znamion przestępstw. Pozycja metody językowej oraz rezultatów jej użycia, Warszawa 2009.
• Wyrok SA w Katowicach z dnia 4 kwietnia 2018 r., II AKa 97/18, LEX nr 2490247.
• Wyrok SA w Lublinie z dnia 25 stycznia 2018 r., II AKa 251/17, LEX nr 2453731.
• Wyrok TK z dnia 14 lipca 2010 r., OTK-A 2010, nr 6, poz. 59.
• Wyrok TK z dnia 30 października 2006 r., OTK-A 2006, nr 9, poz. 128.
• Wyrok TK z dnia 4 listopada 2014 r., SK 55/13, OTK-A 2014, nr 10, poz. 111.
• Zieliński M., Osiemnaście mitów w myśleniu o wykładni prawa.
• Zieliński M., Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki, Warszawa 2012.
• Zontek W., Sposoby wyznaczania zakresu treści normy sankcjonowanej. Uwagi na marginesie uchwały SN z 26 mar-ca 2009 r., sygn. akt I KZP 35/08 (cz. 1), „Palestra” 2009, nr 11-12.
• Zontek W., Sposoby wyznaczania zakresu treści normy sankcjonowanej. Uwagi na marginesie uchwały SN z 26 mar-ca 2009 r., sygn. akt I KZP 35/08 (cz. 2), „Palestra” 2010, nr 1-2.

Identifiers

DOI

10.17951/szn.2019.22.42.77-90