Komunikowanie o zdrowiu i medycynie – rzeczywistość a przekazy medialne

• Authors: Olga Białek-Szwed
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Artykuł omawia problemy pojawiające się w komunikacji pomiędzy pracownikiem służby zdrowia (lekarzem, pielęgniarką/pielęgniarzem, ratownikiem medycznym, stomatologiem, rehabilitantem, farmaceutą) a pacjentem. Wskazuje na asymetrię owych relacji, pokazuje różnicę pomiędzy dwoma sposobami komunikacji – autorytarnym i partnerskim. Próbuje zdiagnozować i opisać przeszkody, które utrudniają relację pacjent–lekarz. Na pojedynczych przykładach starano się pokazać, w jaki sposób współczesne media, przede wszystkim prasa, podejmują i realizują niniejszą tematykę.

EN

The article discusses problems arising in communication between a health care professional (doctor, nurse, medical rescuer, dentist, physiotherapist, pharmacist) and the patient. The author indicates the asymmetry of these relations, shows the difference between the two ways of communication – authoritarian and partner, and tries to study and describe the obstacles that hinder the patient–doctor relationship. Based on individual examples, she tries to show how contemporary media, especially the press, undertake and implement this topic.

Keywords

PL

komunikowanie o zdrowiu i medycynie, przekazy medialne na temat zdrowia i medycyny, komunikacja partnerska, komunikacja autorytarna, komunikacja werbalna i niewerbalna, bariery komunikacyjne

EN

communication on health and medicine, media coverage on health and medicine, partner communication, authoritarian communication, verbal and non-verbal communication, communication barriers

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
• Journal: Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
• Year: 2019
• Volume: 14
• Issue: 1

Dates

published

2019

online

2020-03-17

Contributors

author

Olga Białek-Szwed

References

• 1. Barański J., Steciwko A., 2013, Rola gabinetu lekarskiego w budowaniu relacji lekarz–pacjent, [w:] Relacja lekarz–pacjent, red. J. Barański, A. Steciwko, Wyd. Elsevier Urban & Partner, Wrocław.
• 2. Barański J., Waszyński E., Steciwko A., 2017, Komunikowanie się lekarza z pacjentem, Wyd. Astrum, Wrocław.
• 3. Boczek K., Porozmawiaj z pacjentem, www.medexpress.pl/lekarz/porozmawiaj-z-pacjentem/7992/.
• 4. Christy N., 1979, Medspeak, „The New England Journal of Medicine”, no 9, p. 508.
• 5. Cieśla J., 2018, Kto pójdzie pod parawan?, „Polityka”, nr 25, s. 30–32.
• 6. Emanuel E.J., Emanuel L.L., 1992, For models of the physician – patient relationship, “The Journal of the American Medical Association” April 22/29, vol. 267, no 16, p. 2221–2226.
• DOI: https://doi.org/10.1001/jama.1992.03490110048022.
• 7. Goban-Klas T., 1999, Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Wyd. PWN, Warszawa–Kraków.
• 8. Hartman J., 2012, Władza i medycyna, „Polityka”, nr 5, s. 36.
• 9. Hebanowski M., Kliszcz J., Trzeciak B., 1995, Poradnik komunikowania się lekarza z pacjentem, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa.
• 10. Hołdys A., 2003, Poczucie humoru, czyli dlaczego warto się śmiać. Chichot neuronów, „Gazeta Wyborcza”, dodatek „Nauka”.
• 11. Jarosz M.J., Kawczyńska-Butrym Z., Włoszczak-Szubzda A., 2012, Modele komunikacyjne relacji lekarz–pacjent–rodzina, „Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu”, t. 18, nr 3, s. 212–218.
• 12. Kowalska A.J., Włoszczak-Szubzda A., Jarosz M.J., 2011, Problemy komunikowania się pracowników medycznych z pacjentami głuchymi i głuchoniemymi, „Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu”, t. 17, nr 2, s. 96–99.
• 13. Lux Med.: komunikacja „Lekarz – Pacjent” oceniana po każdej wizycie, www.medycynaprywatna.pl/lux-med-komunikacja-lekarze-pacjenci [dostęp: 2.10.2013].
• 14. Motyka H., 2013, Komunikacja interpersonalna w opiece medycznej, „Medycyna Rodzinna” nr 4, s. 124–128.
• 15. Nowina-Konopka M., 2016, Komunikacja lekarz–pacjent. Teoria i praktyka, Wyd. Instytut Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej UJ, Kraków.
• 16. Ostrowska A., 2001, Elementy kultury zdrowotnej społeczeństwa polskiego. Relacja pacjent–lekarz: nowa jakość?, „Promocja Zdrowia. Nauki Społeczne i Medycyna”, nr 21, s. 109–122.
• 17. Ostrowska A., 2011, Paternalizm i partnerstwo. Społeczny kontekst relacji pacjent–lekarz, [w:] Etyczne aspekty decyzji medycznych, red. J. Hartman, M. Waligóra, Wyd. Lex a Wolters Kluwer business, Warszawa.
• 18. Pisarek W., 2008, Wstęp do nauki o komunikowaniu, Wyd. Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
• 19. Rakowska A., 2003, Język komunikacja niepełnosprawność, Wyd. Naukowe Akademii Pedagogicznej w Krakowie, Kraków.
• 20. Salmon P., 2002, Psychologia w medycynie wspomaga współpracę z pacjentem i proces leczenia, Gdańskie Wydawnictwa Psychologiczne, Gdańsk.
• 21. Stangierska I., Horst-Sikorska W., 2007, Ogólne zasady komunikacji między pacjentem i lekarzem, „Forum Medycyny Rodzinnej”, nr 1, s. 58–68.
• 22. Szewczyk K., 2009, O bezsensie i potrzebie konstruowania modeli relacji lekarz pacjent, „Krytyka Lekarska”, nr 2–3, s. 17–38.
• 23. Walewski P., 2015, Twarze chorób, „Polityka”, nr 19, s. 94–96.
• 24. Walewski P., 2017, Słowo też leczy, „Polityka”, nr 51/52, s. 96–98.
• 25. Woźnicka A., O medycynie z uśmiechem, „Lekarski Poradnik Językowy”, www.lpj.pl.
• 26. Zembala A., 2015, Modele komunikacyjne w relacjach lekarz–pacjent, „Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów UJ Nauki Ścisłe”, nr 11, s. 35–50.

Identifiers

DOI

10.17951/teka.2019.14.1.61-71