Neuinterpretation der Bußpraxis des frühen Christentums in Bezug auf die gegenwärtige Beichtpraxis

• Authors: Tadeusz Kuźmicki

Title variants

PL

Nowa interpretacja praktyki pokuty we wczesnym chrześcijaństwie w odniesieniu do współczesnej praktyki spowiedzi

EN

New Interpretation of the Practice of Repentance in Early Christianity in Reference to the Contemporary Practice of Confession

Abstracts

EN

At the beginning of the 20th century, a return to the sources of Christianity took place. Its fruition was, among others, the new research on the practice of repentance in the original Church, for which the theology of holy baptism played an essential role. The original Christianity repentance is frequently identified with the first stage of the formation of today’s repeatable sacramental confession. The initial believers posed a question regarding the possibility of repentance and forgiveness of sins committed after holy baptism. The concept of the second penance (poenitentia secunda), introduced by Tertullian, particularly demonstrated the fact that the first Christians could, anew, take advantage of forgiveness and admission to the Church community. Simultaneously, the new interpretation of repentance poignantly manifested the openness of the original Church to the readmission of the repentant sinner. The possibility of renewed forgiveness made repentance a process extended to the whole Christian existence. The interpretation of life from the perspective of holy baptism led to the continued penitential attitude embracing the entire life of a Christian. The believers who sinned after holy baptism could, again, take advance of forgiveness and admission to the community of believers. The readmission consisted of three stages: excommunication, confession of sins, and reconciliation. At every single stage, the Church community played an essential role. The very bishop participated in reconciliation. Excommunication and reconciliation reveal the fact that repentance in original Church was a particular event embracing the entire life of a believer. This exceptional, initially once-in-a-lifetime, reconciliation practice seems to have had a different nature than that of the present confession. Contemporarily, in this repeatable “event of reconciliation,” the realization of spiritual life care is more observable than a one-time event in a life of a Christian.

PL

Nowa interpretacja praktyki pokuty we wczesnym chrześcijaństwie w odniesieniu do współczesnej praktyki spowiedzi Na początku XX wieku powrócono do źródeł chrześcijaństwa. Zaowocowało to m.in. nowymi badaniami nad praktyką pokuty w  pierwotnym Kościele, dla którego teologia chrztu świętego odgrywała istotną rolę. Pokuta pierwotnego chrześcijaństwa jest często utożsamiana z pierwszym etapem kształtowania się dzisiejszej powtarzalnej spowiedzi sakramentalnej. Pierwsi wierzący stawiali sobie pytanie o możliwość pokuty i przebaczenia grzechów popełnionych po chrzcie świętym. Wprowadzone przez Tertuliana pojęcie drugiej pokuty (poenitentia secunda) w sposób szczególny ukazało, że pierwsi chrześcijanie mieli możliwość ponownego skorzystania z przebaczenia i przyjęcia do wspólnoty Kościoła. Tym samym nowa interpretacja pokuty pokazała dobitnie, że pierwotny Kościół był otwarty na ponowne przyjęcie pokutujących grzeszników. Ta możliwość ponownego przebaczenia sprawiała, że pokuta stała się procesem rozciagniętym na całą chrześcijańską egzystencję. Interpertacja życia z  perspektywy chrztu świętego prowadziła do wzbudzenia stałej postawy pokutnej obejmującej całe życia chrześcijanina. Ci wierzący, którzy po chrzcie świętym popełnili grzech, mogli ponownie skorzystać z przebaczenia oraz przyjęcia do wspólnoty wierzących. Ponowne przyjęcie składało się z  trzech etapów: ekskomuniki, wyznania grzechów oraz rekoncyliacji (pojednania). Na każdym z tych etapów wspólnota Kościoła odgrywałą istotną rolę. W trakcie rekoncyliacji sam biskup brał czynny udział. Ekskomunika i rekoncyliacja ukazują, że pokuta pierwotnego Kościoła była szczególnym wydarzeniem, obejmującym całe życie człowieka wierzącego. Ta wyjątkowa, pierwotnie jednorazowa praktyka pojednania wydaje się mieć inny charakter niż obecna spowiedź. Współcześnie w tym powtarzalnym „wydarzeniu pojednania” bardziej dostrzegalna jest realizacja troski o życie duchowe niż jednorazowe wydarzenie w całym życiu chrześcijanina. pierwotny Kościół, pierwotne chrześcijaństwo, pokuta, poenitentia secunda, ekskomunika, rekoncyliacja, spowiedź

Keywords

PL

pierwotny Kościół; pierwotne chrześcijaństwo; pokuta; poenitentia secunda; ekskomunika; rekoncyliacja; spowiedź

EN

original Church; original Christianity; repentance; poenitentia secunda; excommunication; reconciliation; confession

• Publisher: Wyższe Seminarium Duchowne w Gościkowie-Paradyżu
• Journal: Studia Paradyskie
• Year: 2022
• Issue: 32
• Pages: 75-86

Dates

published

2022

Contributors

author

Tadeusz Kuźmicki

• Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu

• https://orcid.org/0000000246382396

References

• Frank I.W., Beichte. Mittelalter, [in:] Theologische Realenzyklopädie, Hg. G. Müller u. a., Bd. 5, Berlin u. a. 1980, S. 414-421.
• Jungmann J.A., Die lateinischen Bußriten, Innsbruck 1932.
• Meßner R., Feier der Umkehr und Versöhnung. Sakramentliche Feier I/2, Regensburg 1992.
• 51 Vgl. das Buch der Hirte des Hermas, nach B. Poschmann, Paenitentia secunda…, S. 168ff, 204.
• Ohst M., Buße. Kirchengeschichtlich, [in:] Religion in Geschichte und Gegenwart, Hg. H.D. Betz u. a., Auf l. 4, Bd. 1, S. 1910-1918.
• Poschmann B., Der Ablass im Licht der Bußgeschichte, Bonn 1948.
• Poschmann B., Die abendländische Kirchenbuße im Ausgang des christlichen Altertums, München 1928.
• Poschmann B., Die abendländische Kirchenbuße im frühen Mittelalter, Breslau 1930.
• Poschmann B., Die Sündenvergebung bei Origenes, Braunsberg 1912.
• Poschmann B., Hat Augustinus die Privatbuße eingeführt?, Braunsberg 1920.
• Poschmann B., Kirchenbuße und correptio secreta bei Augustinus, Teil 1, Braunsberg 1923.
• Poschmann B., Kirchenbuße und correptio secreta bei Augustinus, Teil 2, Braunsberg 1923.
• Poschmann B., Paenitentia secunda. Die kirchliche Buße im ältesten Christentum bis Cyprian und Origenes. Eine dogmengeschichtliche Untersuchung, Bonn 1940.
• Rahner K., Bußlehre und Bußpraxis nach der Didascalia Apostolorum (1950), [in:] Ders., Sämtliche Werke, Bd. 11,Mensch und Sünde. Schriften zur Geschichte und Theologie der Buße, Freiburg im Br. 2005, S. 53-79.
• Rahner K., Die Bußlehre Cyprians von Karthago (1952), [in:] Ders., Sämtliche Werke, Bd. 11,Mensch und Sünde. Schriften zur Geschichte und Theologie der Buße, Freiburg im Br. 2005, S. 220-298.
• Rahner K., Die Bußlehre des Origenes (1950), [in:] Ders., Sämtliche Werke, Bd. 11, Mensch und Sünde. Schriften zur Geschichte und Theologie der Buße, Freiburg im Br. 2005, S. 80-190.
• Rahner K., Die Bußlehre nach dem Hirten des Hermas (1955), [in:] Ders., Sämtliche Werke, Bd. 11,Mensch und Sünde. Schriften zur Geschichte und Theologie der Buße, Freiburg im Br. 2005, S. 298-357.
• Rahner K., Sämtliche Werke, Bd. 11,Mensch und Sünde. Schriften zur Geschichte und Theologie der Buße, Freiburg im Br. 2005.
• Rahner K., Stichwort „Bußgeschichte“ (1973), [in:] Ders., Sämtliche Werke, Bd. 11, Mensch und Sünde. Schriften zur Geschichte und Theologie der Buße, Freiburg im Br. 2005, S. 375-396.
• Rahner K., Sünde als Gnadenverlust in der frühkirchlichen Literatur (1936), [in:] Ders., Sämtliche Werke, Bd.  11, Mensch und Sünde. Schriften zur Geschichte und Theologie der Buße, Freiburg im Br. 2005, S. 3-42.
• Rahner K., Sündenvergebung nach der Taufe in der „Regula fidei“ des Irenäus (1948), [in:] Ders., Sämtliche Werke, Bd. 11, Mensch und Sünde. Schriften zur Geschichte und Theologie der Buße, Freiburg im Br. 2005, S. 43-52.
• Rahner K., Zur Theologie der Buße bei Tertullian (1952), [in:] Ders., Sämtliche Werke, Bd. 11,Mensch und Sünde. Schriften zur Geschichte und Theologie der Buße, Freiburg im Br. 2005, S. 191-219.
• Sattler D., Beichte. III. Dogmatisch, 1. Katholisch, [in:] Religion in Geschichte und Gegenwart, Hg. H.D. Betz u. a., Auf l. 4, Bd. 1, Tübingen 2007, Sp. 1222-1223.
• Sattler D., Beichte. III. Systematisch-theologisch, [in:] Lexikon für Theologie und Kirche, Hg. W. Kasper u. a., Auf l. 3, Bd. 2, Freiburg im Br. 2006, Sp. 157f.
• Sattler D., Bußsakrament. II. Historisch-theologisch, [in:] Lexikon für Theologie und Kirche, Hg. W. Kasper u. a., Auf l. 3, Bd. 2, Freiburg im Br. 2006, Sp. 846-851.
• Vorgrimler H., Buße und Krankensalbung, Freiburg im Br. 1978.
• Vorgrimler H., Der Kampf des Christen mit der Sünde, [in:] Mysterium Salutis. Grundriss heilsgeschichtlicher Dogmatik, Hg. J. Feiner, M. Löhrer, Bd. 5: Zwischenzeit und Vollendung der Heilsgeschichte, Zü- rich u. a., 1976, S. 349-461.
• Werbick J., Buße. Dogmatik, katholisch, [in:] Religion in Geschichte und Gegenwart, Hg. H.D. Betz u. a., Auf l. 4, Bd. 1, Sp. 1918f.
• Werbick J., Buße. III. Historisch-theologisch und IV. Systematisch-theologisch, [in:] Lexikon für Theologie und Kirche, Hg. W. Kasper u. a., Auf l. 3, Bd. 2, Freiburg im Br. 2006, Sp. 828-830.
• Adam K., Die geheime Kirchenbuße nach dem hl. Augustin. Eine Auseinandersetzung mit B. Poschmann, Kempten 1921.
• Adam K., Die kirchliche Sündenvergebung nach dem hl. Augustin, Paderborn 1917.

Identifiers

DOI

10.18276/sp.2022.32-04

Biblioteka Nauki

2179200