System władzy w ChRL w okresie reform: Ewolucja, wyzwania, sprzeczności. Część I: lata 1978-2002

• Authors: Józef Pawłowski

Title variants

EN

The Evolution of China’s Political System in the Reform and Opening-Up Era: Structures, Processes and Challenges. Part I: 1978-2002

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Autor artykułu analizuje główne cechy systemu politycznego Chińskiej Republiki Ludowej oraz zmiany w strukturze władzy Komunistycznej Partii Chin od czasu wprowadzenia reform i polityki otwarcia. Rozpatruje kluczowe elementy procesu decyzyjnego, instytucje, model zarządzania i przywództwo ChRL w czasach Deng Xiaopinga, Jiang Zemina, Hu Jintao i Xi Jinpinga. Od początku lat 80. chiński system polityczny przeszedł transformację od rządów jednego człowieka do „przywództwa kolektywnego”, stojąc przed różnymi wyzwaniami w zarządzaniu krajem i podtrzymywaniu procesu reform. Pogłębienie reform gospodarczych, które rozpoczęło się w latach 90., wymagało znacznego podniesienia zdolności państwa do sprawowania rządów i przyjęcia bardziej elastycznego podejścia do przewodniej ideologii partii. W rezultacie najwyższe chińskie organy decyzyjne zaczęły ewoluować w profesjonalne „rady nadzorcze”, wspierane przez wysoko wykształcone kadry, ekspertów i zespoły ekspertów. Koniec zasady „silnej ręki” Deng Xiaopinga doprowadził jednak do powstania wielu frakcji i grup interesów wewnatrz partii, z których każda ma odmienne poglądy na temat sposobu i zakresu, w jakim takie reformy należy przeprowadzić. W ciągu ostatnich dwóch dekad ta frakcja wywarła negatywny wpływ na transformację gospodarczą i społeczną Chin, a także zapoczątkowała proces wewnętrznego rozkładu partii. W obliczu rosnącej liczby wyzwań związanych z rozwojem Chin i braku politycznej jedności w Komunistycznej Partii Chin przywódcy starali się zmienić porządek struktury władzy i usprawnić proces reform. Mimo że udało mu się skonsolidować władzę polityczną i częściowo wyeliminować niektóre z najpoważniejszych problemów, takich jak korupcja, niezadowolenie wewnątrz partii przeważyło i wzrosło, co doprowadziło do widocznego spadku tempa reform w ciągu ostatnich kilku lat, a także do wzrostu liczby głosów domagających się gruntownej zmiany w systemie politycznym. Artykuł kończy się uwagami dotyczącymi dalszej ewolucji systemu politycznego w ChRL i możliwych zmian w kierownictwie partii.

EN

This paper examines the main features of the political system in the People’s Republic of China and the changes in the power structure of the Communist Party of China since the introduction of the reform and opening-up policy. The author analyses the key features of the decision-making process, institutions, model of governance and leadership of the PRC during the eras of Deng Xiaoping, Jiang Zemin, Hu Jintao and Xi Jinping. Since the beginning of the 1980s, China’s political system has undergone a transformation from one-man rule to a “collective leadership”, facing various challenges in governing the country and upholding the process of reform. The deepening of economic reforms, which began in the 1990s required a significant improvement in the state’s ability to govern and its adoption of a more flexible approach to the Party’s guiding ideology. As a result, China’s top decision-making bodies started to evolve into professional governing boards supported by highly educated cadres, experts and think-tanks. However, the end of Deng Xiaoping’s “strong-hand” rule led to the formation of a number of factions and interest groups within the Party’s establishment, each holding different views on the way, and the extent to which, such reforms should be pursued. During the last two decades, this factional struggle has exerted a negative influence on China’s economic and social transformation, as well as initiating the process of internal decay in the Party. Facing a growing number of challenges in China’s development and a lack of political unity within the CPC, the present leadership has strived to reorder the power structure and streamline the process of reform. Although it has managed to consolidate political power and partly eliminate some of the gravest problems, such as corruption, discord within the Party has prevailed and increased, leading to a visible decline in the reforms over the past few years, as well as to a growing number of voices demanding a thorough change in the political system. This paper concludes with remarks regarding the further evolution of the political system in the PRC, and possible developments in the Party’s leadership.

Keywords

PL

system polityczny Chin; era reform; polityka otwarcia; Komunistyczna Partia Chin; jedynowładztwo; przywództwo kolektywne; system polityczny Chin; era reform; polityka otwarcia; Komunistyczna Partia Chin; jedynowładztwo; przywództwo kolektywne

EN

China’s political system; reform era; opening-up policy; Communist Party of China; one-man rule; collective leadership

• Publisher: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
• Journal: Roczniki Humanistyczne
• Year: 2020
• Volume: 68
• Issue: 9
• Pages: 67-99

Dates

published

2020-10-08

Contributors

author

Józef Pawłowski

• Uniwersytet Warszawski, Wydział Orientalistyczny

• https://orcid.org/0000-0002-5968-9629

References

• Bogusz, Michał, i Jakub Jakóbowski. Komunistyczna Partia Chin i jej państwo. Konserwatywny zwrot Xi Jinpinga. Ośrodek Studiów Wschodnich im. M. Karpia, 2019.
• Burski, Ksawery. „Biuro Polityczne KPCh na ciągłym szkoleniu”. Azja–Pacyfik, vol. 18, 2015, ss. 280-284.
• Burski, Ksawery. „Rozkwit chińskich think-tanków i nowe oczekiwania wobec nich”. Azja–Pacyfik, t. 18, 2015, ss. 271-279.
• Fewsmith, Joseph. The Logic and Limits of Political Reform in China. Cambridge University Press, 2012.
• Jakóbowski, Jakub. Dryf chińskich reform. Polityka gospodarcza pierwszej kadencji Xi Jinpinga. Ośrodek Studiów Wschodnich im. M. Karpia, 2017.
• Li, Cheng. „Educational and Professional Backgrounds of Current Provincial Leaders”. China Leadership Monitor, vol. 8, no. 18, 2003, ss. 1-9, media.hoover.org/sites/default/files/ documents/clm8_lc.pdf. Dostęp 2.06.2020.
• Li, Cheng. Chinese Politics in the Xi Jinping Era: Reassessing Collective Leadership. Brookings Institution Press, 2016.
• Lieberthal, Kenneth, Cheng Li, i Yu Keping, China’s Political Development: Chinese and American Perspectives. Brookings Institution Press, 2014.
• MacFarquhar, Roderick. „Leadership Styles at the Party Center: From Mao Zedong to Xi Jinping”. China’s Core Executive. Leadership styles, structures and processes under Xi Jinping, red. Sebastian Heilmann and Matthias Stepan, Mercator Institute for China Studies, 2016, ss. 14-17.
• Shambaugh, David. „The Dynamics of Elite Politics during the Jiang Era”. China Journal, no. 45, 2001, ss. 101-111, www.brookings.edu/articles/the-dynamics-of-elite-politics-during-the-jiang-era. Dostęp 2.06.2020.
• Shambaugh, David. China’s Communist Party: Atrophy and Adaptation. Woodrow Wilson Center Press, 2008.
• Shirk, Susan. China: Fragile Superpower. Oxford University Press, 2008.
• Wo-Lap Lam, Willy. Changing of the Guard: Beijing Grooms Sixth-Generation Cadres for 2020s. The Jamestown Foundation, 2010.
• Wo-Lap Lam, Willy. Chinese Politics in the Hu Jintao Era: New Leaders, New Challenges. M.E. Sharpe, 2006.
• Wo-Lap Lam, Willy. The Era of Jiang Zemin. Prentice Hall, 1999.
• Xue, Gangling 学, 纲领. Xingzheng tizhi gaige yanjiu 行政体制改革研究. Beijing daxue chubanshe 北京大学出版社, 2006.
• Yang, Dali L. “What Holds the Giants Together? Institutions and Center-local Relations in China”. Draft paper prepared for the conference on “Rule and Reform in the Giants: China and India Compared”, Harvard University, November 3 – December 2, 2007.
• Yifu Lin, Justin. Demystifying the Chinese Economy. Cambridge University Press, 2011.
• Yu, Keping. Democracy in China: Challenge or Opportunity. World Scientific Publishing, 2016.
• Zheng, Yongnian. Globalisation and State Transformation in China. Cambridge University Press, 2004.

Identifiers

DOI

10.18290/rh20689-4