Religiousness in the Context of End of Life

• Authors: Andrzej Zwoliński

Title variants

EN

Religiousness in the Context of End of Life

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Religijność w kontekście końca życia Oczekiwanie na spotkanie z Bogiem łączy się z osobistą wiarą. Jest to wiara – w ścisłym tego słowa znaczeniu – w życie pozagrobowe, życie w „przyszłym świecie”. Taka egzystencja, nie będąc jedynie przedłużeniem tego co znamy na ziemi, jest trudna do wyobrażenia, bo jej istota jest inna. Życie na ziemi to niekończący się ciąg następujących po sobie chwil, natomiast wieczność jest nowym wymiarem istnienia, nową jakością, ciągłym „teraz”. W każdorazowym kontakcie z Bogiem, odbywającym się w sakramentach, modlitwie i medytacji, uczymy się właściwego spojrzenia na Niego. Jest to życie wieczne, które ma miejsce już „teraz”. Teraźniejszość i wieczność nie stoją w sprzeczności, nie są od siebie odrębne, ale przeplatają się. Życie wieczne umacnia się w czasie, który został nam dany. Ogół wsparcia religijnego udzielanego osobie umierającej jest równie ważny. Każda chora osoba ma prawo do takiej opieki, która jest sposobem ewangelizowania choroby, odkrywaniem odkupieńczego znaczenia cierpienia i bólu przemijania. Wsparcie religijne polega na dawaniu świadectwa miłości poprzez diakonię (służenie) i kanonię (tworzenie wspólnoty).

EN

Awaiting the meeting with God is connected with the person’s faith. This is faith, in the strict sense of the word, in life “after” the earthly life, life in the “future world.” Such life, which is not merely an extension of the familiar existence, is hard to imagine. This existence is different in its essence. Life on earth continues as an endless sequence of successive moments. Eternity is a new dimension of existence, a new quality, continuous “now.” In all contacts with God – in the sacraments, prayer, and meditation – we learn to see Him properly. It is a way of life in eternity already “now,” today. Present and eternity do not oppose each other, they do not separate from each other, but they are entangled with each other. Eternal life grows in strength within the time that is given to us. Entire religious care over the dying person is of equally important significance. Every sick person has a right to receive this care, which is also a way of evangelizing illness, a discovery of the redeeming significance of the suffering and pain of passing away. It involves giving a testimony of love through diaconia (service) and canonia (community formation).

Keywords

PL

śmierć; przynależność do Chrystusa; przygotowanie; spotkanie; śmierć; przynależność do Chrystusa; przygotowanie; spotkanie

EN

death; belonging to Christ;; preparation; meeting

• Publisher: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
• Journal: Roczniki Teologiczne
• Year: 2020
• Volume: 67
• Issue: 1
• Pages: 111-127

Dates

published

2020-01-30

Contributors

author

Andrzej Zwoliński

• Pontifical University of John Paul II in Krakow

References

• Balter, L. “Nadzieja życia wiecznego.” Communio (1984), 4: 74–94.
• Boros, L. Istnienie wyzwolone – rozważania teologiczne. Mysterium mortis – człowiek w obliczu ostatecznej decyzji, 90–128. Trans. B. Białecki. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1985.
• Chabanis, Ch. Śmierć, kres czy początek? Trans. A.D. Tuaszyńska. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1987.
• Frankl, V. Bóg ukryty. W poszukiwaniu ostatecznego sensu, 171–192. Trans. A. Wolnicka. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2012.
• Grzegorz z Nyssy. “Homilia I in Steph.” In: PG, vol. 46, p. 708 b.
• Guardini, R. O rzeczach ostatecznych. Trans. T. Grodecki. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2004.
• Hołownia, Sz., Kalb, C. “Wiara i medycyna.” Newsweek Polska (2003), 49: 72–82.
• Jakimowicz, M. “Nie mogę się doczekać.” Gość Niedzielny (2015), 44: 18–21.
• Jugie, M. Teologia dogmatica christianorum orientalium, vol. 5. Roma, 1935.
• Kasper, W. “Nadzieja na ostateczne przyjście w chwale.” Communio (1987), 2: 32–46.
• Konik-Korn, A. “Na progu życia wiecznego.” Niedziela (2016), 16: 28–29.
• Kożuchowski, J. “Śmierć i umieranie w ujęciu Roberta Spaemanna.” Studia Elbląskie (2012), 13: 381–393.
• Liszka, P. “Struktura czasowa wydarzenia śmierci.” Horyzonty Wiary (1993), 16: 31–43.
• Makselon, J. “Optymalny model poradnictwa psychologiczno-religijnego?” In: Poradnictwo psychologiczno-religijne. Teoria i praktyka. Ed. J. Makselon, 59–69. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PAT, 2001.
• Pawliszyn, M. “Leszka Kołakowskiego kilka uwag na temat śmierci.” Studia Elbląskie (2012), 13: 395–404.
• Pytlik, A. Cierpienia współczesnych Hiobów. Kraków: Wydawnictwo Salwator, 2008.
• Rahner, K., Vorgrimler, V. Mały słownik teologiczny. Warszawa, 1987.
• Ratzinger, J. “Aby Bóg był wszystkim we wszystkich.” Trans. J. Jarco. Znaki Czasu (1992), 28: 3–16.
• Rode, O. “O śmierci – medycznie, filozoficznie i teologicznie.” Posłannictwo (1977), 3: 25–58.
• Sacred Congregation for the Doctrine of the Faith: Letter on Certain Questions Concerning Eschatology, http://www.vatican.va/roman_curia/congregations/cfaith/documents/rc_con_cfaith_doc_19790517_escatologia_en.html (July 15, 2017).
• Schweitzer, A. “Poszanowanie życia.” In: idem. Życie. Trans. J. Piechowski. Warszawa, 1971; after: Ethos (1989), 5: 135–136.
• Sikorski, T. “Wolność ludzka wobec śmierci.” Collectanea Theologica (1987), 3.
• Śpidlik, T. Życie po śmierci. Maranatha, 91–95. Trans. P. Mikulska. Kraków: Wydawnictwo Salwator, 2009.
• Sporken, P. “Postępowanie z umierającymi.” In: Z pomocą umierającym. Przyczynki do rozmowy na temat umierania i śmierci, 84–85. Trans. S. Szczyrbowski. Warszawa: PAX, 1989.
• St. Augustine, The City of God (Book XIII), 6: http://www.newadvent.org/fathers/120113.htm (July 18, 2017).
• Stinissen, W. “Czas i wieczność.” Trans. J. Iwaszkiewicz. W drodze (1992), 12 (232): 6–14.
• Vasiliadis, N. Misterium śmierci. Trans. A. Bień. Białystok: Wydawnictwo Bratczyk, 2005.
• Wróbel, J. Człowiek i medycyna. Teologicznomoralne podstawy ingerencji medycznych. Kraków, 1999.

Identifiers

DOI

10.18290/rt20671-7