Three Lives of a Cemetery: the History of a Military Cemetery in the Village of Marcinowa Wola in Masuria

• Authors: Magdalena Bernat

Title variants

PL

Trzy życia cmentarza – losy cmentarza wojennego w miejscowości Marcinowa Wola na Mazurach

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

Marcinowa Wola is a typical locality in Masuria (northern Poland), where a nearly total exchange of citizens took place after WW2. Polish and Ukrainian people coming here after the war had to deal with the sense of strangeness connected with the German presence in the near past. One of the ways of overcoming that impression was appropriation of their surroundings – an act of adapting the cultural landscape to their needs. A very vivid example of this process is the cemetery from the Great War located in Marcinowa Wola. The perception of this place among the local inhabitants changed dramatically over the years. Although it is located in the centre of the village, the cemetery was out of the social life during the first years after the war. As it was not treated as a sacred place any more, it was eroding and overgrowing for years. Everything changed in the 1970s, when the next generation became adolescent. Young people started to use the cemetery as their meeting place and in this way they adapted it to a new, completely different role. However, when the youth grew up, the place was once again forgotten for some time, and only recently did the inhabitants see its value as a cemetery, however, not in sacred but historical terms. It can be assumed that it was assimilated as an element of their own heritage, which means that the process of appropriation has been completed.

PL

Marcinowa Wola to typowa mazurska wieś, w której po wojnie nastąpiła niemal całkowita wymiana mieszkańców. Przybywająca tu polska i ukraińska ludność, dotknięta doświadczeniami wojny, musiała przezwyciężyć wszechobecne poczucie obcości poniemieckiego miejsca. Jednym ze sposobów zmagania się z nim był postępujący akt zawłaszczania –przejmowania zastanych elementów krajobrazu kulturowego i adaptowania ich na swoje własne potrzeby. Celem niniejszego artykułu stało się zrekonstruowanie tego procesu na przykładzie cmentarza z I wojny światowej, na którym spoczęli żołnierze niemieccy i rosyjscy. Miejsce, jakie zajmował on w świadomości mieszkańców, ulegało na przestrzeni lat radykalnym zmianom. Mimo że zlokalizowany w centrum wsi, cmentarz w pierwszych latach powojennych pozostawał zupełnie wyłączony z życia społecznego. Zanegowany jako miejsce przynależące do wspólnoty, odarty z sacrum, przez długi okres niszczał i zarastał. Gdy dojrzewać zaczęło kolejne pokolenie mieszkańców, cmentarz, nietraktowany już od dawna jako miejsce święte, otrzymał nową funkcję – centrum spotkań towarzyskich. Jednak gdy młodzież dorosła, o miejscu znowu na pewien czas zapomniano. Dopiero niedawno mieszkańcy zaczęli dostrzegać jego wartość jako cmentarza – nie tyle jednak sakralną, co historyczną. Można mniemać, że został on przyswojony jako element własnego dziedzictwa, a zatem proces zawłaszczenia osiągnął ostateczną fazę.

Keywords

EN

cemetery; cultural landscape; appropriation of landscape; Masuria

PL

cmentarz; krajobraz kulturowy; zawłaszczanie krajobrazu; Mazury

• Publisher: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Journal: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
• Year: 2019
• Issue: 34
• Pages: 97-105

Dates

published

2019-12-30

Contributors

author

Magdalena Bernat

Identifiers

DOI

10.18778/0208-6034.34.06