What do we call the children? Familial terms of address in Polish and English

• Authors: Katarzyna Dziwirek

Title variants

Jak mówimy do dzieci? Familijne formuły adresatywne w języku polskim i angielskim

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

The paper addresses cultural differences between Polish and English as they pertain to familial terms of address. Using corpus data, I demonstrate that Polish parents frequently address their children using hypocoristic forms of the terms syn ‘son’, córka ‘daughter’ and dziecko ‘child’. These forms convey affection and emphasize familial ties. English parents, on the other hand, use children’s names, nicknames, or terms of endearment. I argue that these differences follow from underlying contrasts in cultural scripts: English individualism and Polish warmth.

PL

Przekaz kulturowy w glottodydaktyce przejawia się nie tylko w transmisji wiedzy o tradycjach, zwyczajach czy historii danego kraju, ale również w uwrażliwieniu studentów na podstawowe idee i zachowania obcej kultury. Obecny artykuł przedstawia zasadnicze kontrasty między polską i angielskojęzyczną kulturą i ich wpływ na język używany w gronie rodziny. Polscy rodzice często używają zdrobnień familijnych terminów syn, córka czy dziecko, co nigdy nie zdarza się w angielskojęzycznych rodzinach. Artykuł pokazuje, że te różnice wypływają z różnic kulturowych. Kultura polska jest kulturą kolektywistyczną i jedną z jej podstawowych wartości jest serdeczność. Kultura anglojęzyczna jest kulturą indywidualistyczną, w której niezależność jej naczelną wartością.

Keywords

EN

terms of address; children; cultural scripts; individualism; collectivism; teaching Polish as a foreign language

PL

formuły adresatywne; dzieci; kulturowe scenariusze; kolektywizm; indywidualizm; nauczanie języka polskiego jako obcego; formuły adresatywne; dzieci; kulturowe scenariusze; kolektywizm; indywidualizm; nauczanie języka polskiego jako obcego

• Publisher: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Journal: Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
• Year: 2019
• Volume: 26
• Pages: 471-485

Dates

published

2019-12-20

Contributors

author

Katarzyna Dziwirek

References

• Anstatt T., 2003, Der polnische Vokativ: Aussterbende Kasusform oder produktiv verwendetes Wortbildungsmittel?, “Zeitschrift für Slawistik” 50, pp. 328–347.
• Fernald A., 1985, Four-month-old infants prefer to listen to motherese, “Infant Behavior and Development”, no. 8(2), pp. 181–195.
• Gleitman L. R., Newport E. L. and Gleitman H., 1984, The current status of the motherese hypothesis, “Journal of Child Language”, no. 11, pp. 43–79.
• Hall E. T., 1976, Beyond culture, New York.
• Hock H. H., Joseph B. D., 1996, Language History, Language Change and Language Relationship: An Introduction to Historical and Comparative Linguistics, Berlin.
• Markus H. R., Kitayama S., 1994, The Cultural Construction of Self and Emotion: Implications for Social Behavior, in: S. Kitayama, H. R. Markus (eds.), Emotion and Culture: Empirical Studies of Mutual Influence, Washington D.C., pp. 89–130.
• Matychuk P., 2005, The role of child-directed speech in language acquisition: a case study, “Language Sciences”, no. 27, pp. 301–379.
• Nisbett R. E., 2003, The Geography of Thought: How Asians and Westerners Think Differently... and Why, New York.
• Parrott L. A., 2010, Vocatives and Other Direct Address Forms: A Contrastive Study, in: A. Grønn, I. Marijanovic (eds.), Russian in Contrast, “Oslo Studies in Language”, no. 2, pp. 211–229.
• Pyzik J., 2000, Przygoda z gramatyką: Fleksja i słowotwórstwo imion, Kraków.
• Sun L., 2013, Culture teaching in foreign language teaching, “Theory and Practice in Language Studies”, no. 3(2), pp. 371–375.
• Szymczak M., 1966, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa rodzinnego w historii i dialektach języka polskiego, Warszawa.
• Wierzbicka A., 1992, Semantics, Culture and Cognition: Universal Human Concepts in Culture- Specific Configurations, Oxford.
• Wierzbicka A., 1999, Emotions Across Languages and Cultures: Diversity and Universals, Cambridge.
• Yokoyama O., 1994, Iconic manifestations of interlocutor distance in Russian, “Journal of Pragmatics”, no. 22, pp. 83–102.
• Zaleski J., 1963, Rozwój form wołacza żeńskich rzeczowników osobowych typu Marysia, Anulka, paniusia,“Onomastica”, no. 8, pp. 261–291.
• British National Corpus (BNC) http://www.natcorp.ox.ac.uk/
• The Corpus of Contemporary American English (COCA) http://corpus.byu.edu/coca/ [28.08.2019].
• Narodowy Korpus Języka Polskiego (NKJP) http://nkjp.uni.lodz.pl/index.jsp [28.08.2019].

Identifiers

DOI

10.18778/0860-6587.26.31