Przygotowanie legendy do pracy z dzieckiem polonijnym

• Authors: Mateusz Gaze

Title variants

Przygotowanie legendy do pracy z dzieckiem polonijnym

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Artykuł podejmuje problem obecności legend w procesie nauczania dzieci polonijnych w tzw. szkołach sobotnich. Edukacja polonistyczna dzieci mieszkających poza Polską nie jest łatwa. Zwykle uczęszczają one na lekcje w szkołach sobotnich, które przez kilka godzin w tygodniu mają za zadanie podtrzymać „polskość” dziecka poprzez rozwój biegłości językowej i zapoznanie z polską kulturą. Nauczyciele szkół sobotnich często nie mają odpowiedniego przygotowania i wsparcia, a spoczywa na nich bardzo duża odpowiedzialność. Autor zwrócił uwagę na korzyści płynące z wykorzystania polskich legend, które stanowią (jako jedne z nielicznych tekstów literackich) wspólną przestrzeń kulturową dziecka polonijnego, rodzica, rodziny i kolegów w Polsce. Zaprezentowano zasady adaptacji tekstów legend polskich do poziomu biegłości językowej dziecka oraz przedstawiono najczęstsze błędy popełniane przy przygotowaniu tekstów adaptowanych.

EN

The article presents the problem of using legends in the process of teaching children form the Polish diaspora in Polish Staurday School. Polish education for children living outside Poland is not easy. Children usually go to Saturday Schools, which build a Polish identity for several hours a week by teaching Polish and Polish culture. Saturday school teachers often do not have the proper preparation and support, and they have a very high responsibility. The article presents the benefits of using Polish legends, which constitute (as one of the few literary texts) a common cultural space for the Polish diaspora child, parents, family and friends in Poland. Author presented how to adapt the texts of Polish legends to the language level of a child and the most common mistakes made during apatation.

Keywords

PL

legenda; dziecko polonijne; Polonia; język polski jako odziedziczony; adaptacja tekstu; legenda; dziecko polonijne; Polonia; język polski jako odziedziczony; adaptacja tekstu

EN

legend; children from Polish diaspora; heritage language; text adaptation

• Publisher: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Journal: Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
• Year: 2020
• Volume: 27
• Pages: 495-504

Dates

published

2020-12-23

Contributors

author

Mateusz Gaze

References

• Achtelik A., Niesporek-Szamburska B., 2016, Bawimy się w polski 1. Podręcznik do nauki języka polskiego dla dzieci, Katowice.
• Baldick Ch., 2001, Legend, w: The Concise Oxford Dictionary of Literary Terms, Londyn–Nowy Jork.
• Chotomska W., 2001, Legendy polskie, Warszawa.
• Cieszyńska J., 2006, Dwujęzyczność, dwukulturowość – przekleństwo czy bogactwo?: o poszukiwaniu tożsamości Polaków w Austrii, Kraków.
• Czerkies T., 2012, Tekst literacki w nauczaniu języka obcego (z elementami pedagogiki dyskursywnej), Kraków.
• Czetwertyńska G., 2015, Problemy współczesnych nauczycieli polonijnych w Wielkiej Brytanii w kontekście propozycji programowych MEN, „Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie. Zeszyty Naukowe”, t. 3, s. 83–94.
• Czetwertyńska G., Krasuska M., Mochól S., Petri K., Poradnik dla animatorów szkolnictwa polonijnego, nauczycieli i rodziców, http://www.polska-szkola.pl/images/moodledata/1/poradniki/poradnik_animatorzy_web.pdf [10.06.2020].
• Dębski R., 2009, Dwujęzyczność angielsko-polska w Australii. Języki mniejszościowe w dobie globalizacji i informatyzacji, Kraków.
• Dunin-Dudkowska A., Trębska-Kerntopf A., 1998, Teksty prymarne, adaptowane i sekundarne w nauczaniu języka polskiego jako obcego na poziomie średnim – problemy i postulaty, „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców”, t. 10, B. Ostromęcka-Frączak (red.), s. 35–41.
• Gaze M., Góralczyk-Mowczan P., 2015, Błędy w adaptacjach tekstów literackich (na podstawie prac studentów specjalizacji Nauczanie Języka Polskiego Jako Obcego), „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców”, t. 22, G. Zarzycka (red.), s. 238–249.
• Gaze M., Archman M., Hrycak-Krzyżanowska D., Synowiec M. (red.), 2019, Legendy polskie na A2. Podręcznik dla dzieci polonijnych i nie tylko, Londyn.
• Głowiński M., Kostkiewiczowa T., Okopień-Sławiński A., Sławiński J., 2008, Słownik terminów literackich, Wrocław.
• Hajduk-Gawron W., 2019, O budowaniu zaplecza teoretycznego glottodydaktyki polonistycznej. Uwagi na marginesie „Podstaw dydaktyki języka polskiego jako drugiego. Podejście integracyjno-inkluzyjne” Przemysława Gębala, „Postscriptum Polonistyczne, t. 1 (23), s. 291–298, http://www.postscriptum.us.edu.pl/wp-content/uploads/2019/09/Postscriptum-2019-23-TEXT.pdf
• http://polska-szkola.pl/db/web/database/baza-danych-szkol [10.06.2020].
• Jędryka B., 2012, Język polski w polonijnej szkole. Na przykładzie badań przeprowadzonych w Clark-New Jersey, USA, Warszawa.
• Kozłowski A., 1991, Literatura piękna w nauczaniu języków obcych, Warszawa.
• Lipińska E., Seretny A., 2019, E|I|Ree|migracyjny język polski, „Języki Obce w Szkole”, t. 4, s. 5–10.
• Lipińska E., 2003, Język ojczysty, język obcy, język drugi: wstęp do badań dwujęzyczności, Kraków.
• Michułka D., 2008, Baśń jako tekst w nauczaniu obcokrajowców – „Waligóra i Wyrwidąb” Kazimierza Władysława Wójcickiego, „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców”, t. 16, M. Witkowska-Gutkowska, B. Grochala (red.), s. 199–205.
• Rabiej A., 2009, Lubię polski! 1 (seria: podręcznik, zeszyt ćwiczeń, poradnik dla nauczyciela), Kraków.
• Rabiej A., 2010, Lubię polski! 2 (seria: podręcznik, zeszyt ćwiczeń, poradnik dla nauczyciela), Kraków.
• Seretny A., Lipińska E., 2012, Miedzy językiem ojczystym a obcym. Nauczanie i uczenie się języka odziedziczonego w chicagowskiej diasporze polonijnej, Kraków.
• Seretny A., Lipińska E., 2013, Nie swój lecz i nie obcy – język odziedziczony w perspektywie glottodydaktycznej, w: Młoda polska emigracja w UE jako przedmiot badań psychologicznych, socjologicznych i kulturowych, http://www.euroemigranci.pl/dokumenty/pokonferencyjna/Seretny_Lipinska.pdf [10.06.2020].
• Standardy wymagań odnoszących się do poszczególnych poziomów biegłości językowej w zakresie znajomości języka polskiego jako obcego, zał. 1 do rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 lutego 2016 r. (poz. 405).
• Strzelecka A., 2008, Legendy o Łodzi jako teksty pomocnicze w nauczaniu języka polskiego jako obcego, „Acta Univeritatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców”, t. 16, M. Witkowska-Gutkowska, B. Grochala (red.), s. 233–239.
• Szelc-Mays M., 2014, Moje litery. Piszę na A. Podręcznik dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym, Kraków.
• Tsai N., 2010, Tekst literacki a metody nauczania języków obcych, „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców”, t. 17, G. Zarzycka, G. Rudziński (red.), s. 395–404.
• Zarzycka G., 2004, Linguakultura – czym jest, jak ją badać i „otwierać”?, w: A. Dąbrowska (red.), Wrocławska dyskusja o języku polskim jako obcym, Wrocław, s. 435–444.
• Zarzycka G., 2008, Kultura, lingwakultura, socjokultura w nauczaniu języka polskiego jako obcego, w: A. Seretny, E. Lipińska (red.), Rozwijanie i testowanie biegłości w języku polskim jako obcym, Kraków, s. 143–160.
• Zarzycka G., 2019, Kulturemy polskie – punkty widzenia, techniki ich wydobywania i negocjowania. Stosowanie perspektywy etnolingwistycznej w glottodydaktyce polonistycznej, „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców”, t. 26, G. Zarzycka, B. Grochala, I. Dembowska-Wosik (red.), s. 425–441. http://dx.doi.org/10.18778/0860-6587.26.29

Identifiers

DOI

10.18778/0860-6587.27.29