Przyczyny zróżnicowania ruchu turystycznego w polskich parkach narodowych

• Authors: Piotr Miazek
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Parki narodowe są jednymi z najczęściej odwiedzanych przez turystów miejsc w Polsce. Na ich obszarach koncentruje się blisko 30% krajowego ruchu turystycznego. Corocznie przybywają tam miliony turystów, a ich liczba stale rośnie. Jednakże frekwencja w poszczególnych parkach narodowych jest mocno zróżnicowana. Jedne parki są odwiedzane przez miliony osób, inne zaś – zaledwie przez kilkanaście tysięcy turystów. Artykuł stanowi próbę wskazania głównych przyczyn zróżnicowania liczby tu­rystów odwiedzających parki narodowe. Analizując poszczególne cechy ruchu turystycznego w konkretnych parkach narodowych, szczególnie w tych, w przypadku których różnice są najbardziej widoczne, autor starał się zidentyfikować czynniki wpływające na taki stan rzeczy.

Keywords

PL

ruch turystyczny; park narodowy; turystyka; różnice

• Publisher: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Journal: Turyzm
• Year: 2020
• Volume: 30
• Issue: 1
• Pages: 73-86

Dates

published

2020-06-01

Contributors

author

Piotr Miazek

• Uniwersytet Łódzki, Wydział Nauk Geograficznych, Instytut Gografii Miast i Turyzmu

• https://orcid.org/0000-0002-8372-122X

References

• Bałuchto, B., Chara, P., Fischbach, K., Florczak, K., Kraszewska, A. (2005). Ruch turystyczny w Parku Narodowym Ujście Warty. W: R. Machowski, M. Rzętała (red.), Z badań nad wpływem antropopresji na środowisko (s. 9–18). Sosnowiec: Uniwersytet Śląski.
• Batyk, I. (2012). Zagospodarowanie turystyczne obszarów chronionych na przykładzie Biebrzańskiego Parku Narodowego. Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich, 2 (III), 207–216.
• Biebrzański Park Narodowy (2019). Pobrane z: http://biebrza.org.pl (27.06.2019).
• Błażejczyk, K., Kunert, A. (2011). Bioklimatyczne uwarunkowania rekreacji i turystyki w Polsce. Warszawa: PAN.
• Buchwał, A., Fidelus, J. (2010). Monitoring ruchu turystycznego przy użyciu czujników ruchu na przykładzie Tatrzańskiego i Babiogórskiego Parku Narodowego. W: Z. Krzan (red.), Przyroda Tatrzańskiego Parku Narodowego a człowiek (s. 45–54). Zakopane: Wydawnictwo TPN.
• Czarnecki, K. (2009). Atrakcyjność turystyczna i ruch turystyczny w parkach narodowych województwa podlaskiego. Zeszyty naukowe SGGW, 73, 165–172.
• Dusza, E. (2013). Zmienność natężenia ruchu turystycznego na obszarze Wolińskiego Parku Narodowego. Problemy Ekologii Krajobrazu, XXXIV, 275–279.
• Dzioban, K. (2013). Wielkość ruchu turystycznego w Kampinoskim Parku Narodowym. Studia i Materiały CEPL, 15, 90–96.
• Fidelus, J. (2008). Rola ruchu turystycznego w przekształcaniu ścieżek i dróg turystycznych na obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego. Prace Geograficzne, 120, 19–29.
• Gałązka, M. (2009). Turystyka zrównoważona w parkach narodowych w opinii turystów. Studia i Materiały CEPL, 4, 123–130.
• Geoportal (2019). Pobrane z: http://geoportal.gov.pl (16.06.2019).
• Głuchowski, R., Nawrocka-Grześkowiak, U. (2013). Skutki turystyki na terenach objętych ochroną na przykładzie Drawieńskiego Parku Narodowego. Zarządzanie Ochroną Przyrody w Lasach, 7, 336–346.
• Google Maps (2019). Pobrane z: http://maps.google.pl (24.06.2019).
• Graja-Zwolińska, S., Spychała, A. (2014). Monitoring ruchu turystycznego w parkach narodowych. Barometr Regionalny, 12 (4), 171–177.
• Hibner, J. (2013). Struktura ruchu turystycznego w polskich górskich parkach narodowych należących do sieci „Człowiek i Biosfera”. W: P. Krąż, J. Hibner, J. Koj (red.), Współczesne problemy i kierunki badawcze w geografii (s. 73–88). Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ.
• Hibner, J. (2014). Monitoring ruchu turystycznego w rejonie Kasprowego Wierchu – metody i problemy badawcze. Współczesne Problemy i Kierunki Badawcze w Geografii, 2, 33–47.
• Jastrzębski, C. (2009). Ruch turystyczny w Świętokrzyskim Parku Narodowym. Studia i Materiały CEPL, 4, 199–205.
• Kajala, L. (red.) (2007). Visitor monitoring in nature areas: A manual based on experiences from the Nordic and Baltic Countries. Stockholm: Swedish Environmental Protection Agency.
• Klimska, U., Swianiewicz, P. (2005). Społeczne i polityczne zróżnicowanie aglomeracji w Polsce – waniliowe centrum, mozaika przedmieść. Prace i Studia Geograficzne, 35, 45–70.
• Koźmiński, C., Michalska, B. (2016). Sezonowość i zmienność ruchu turystycznego w Polsce. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 3, 9–23. DOI: https://doi.org/10.18276/ept.2016.3.35-01
• Krakowiak, B. (2000). Charakterystyka ruchu turystycznego w parkach narodowych Karpat Zachodnich – typy funkcjonalne parków. Turyzm, 1, 5–37.
• Kruczek, Z., Przybyło-Kisielewska, K. (2019). Ruch turystyczny w parkach narodowych i konsekwencje nadmiernej frekwencji odwiedzających. W: M. Nocoń, T. Pasierbek, J. Sobczuk, B. Walas (red.), Parki narodowe i ich otoczenie społeczno-gospodarcze. Skazani na dialog (s. 160–171). Sucha Beskidzka: WSTiE.
• Lawin, M. (2000). Ruch turystyczny w Magurskim Parku Narodowym i jego otulinie. Turyzm, 10 (2), 31–56.
• Liszewski, S. (2009). Przestrzeń turystyczna parków narodowych w Polsce. W: B. Domański, W. Kurek (red.), Gospodarka i Przestrzeń (s. 187–201). Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ.
• Mazurczak, M. (2009). Realizacja założeń ekoturystyki na obszarze Parku Narodowego Ujście Warty. Studia i Materiały CEPL, 4, 206–211.
• Ochrona Środowiska 2008 (2008). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny.
• Ochrona Środowiska 2018 (2018). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny.
• Partyka, J. (2002). Użytkowanie turystyczne parków narodowych. Ojców: Ojcowski Park Narodowy.
• Partyka, J. (2010a). Ruch turystyczny w polskich parkach narodowych. Folia Turistica, 22, 9–25.
• Partyka, J. (2010b). Udostępnianie turystyczne parków narodowych w Polsce a krajobraz. Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego, 14, 252–263.
• Parzych, K. (2014). Wybrane cechy ruchu turystycznego w Słowińskim Parku Narodowym na podstawie badań ankietowych. Journal of Education, Healt and Sport, 4 (13), 246–256.
• Prędki, R. (2015). Ruch turystyczny w Bieszczadzkim Parku Narodowym w latach 2012–2014. Roczniki Bieszczadzkie, 23, 367–385.
• Rogowski, M. (2017). System monitoringu ruchu turystycznego (SMrt) w Parku Narodowym Gór Stołowych – założenia i wybrane wyniki. Studia i Materiały CEPL, 52, 158–165.
• Rogowski, M. (2018). System Monitoringu ruchu turystycznego (SMrt) w Parku Narodowym Gór Stołowych dla potrzeb badań przestrzeni turystycznej. Prace i Studia Geograficzne, 63.3, 153–172.
• Semczuk, M. (2012). Ruch turystyczny w Gorczańskim Parku Narodowym. Ochrona Beskidów Zachodnich, 4, 98–110.
• Smoleński, M. (2006). Turystyka w parkach narodowych. W: R. Ziółkowski (red.), Praktyczne aspekty rozwoju turystyki i rekreacji na obszarach przyrodniczo cennych. Białystok: Wydawnictwo Politechniki Białostockiej.
• Stasiak, A. (1997). Turystyka w parkach narodowych – obszary konfliktów, Turyzm, 7 (2), 5–24.
• Stasiak, A., Śledzińska, J., Włodarczyk, B. (red.) (2014). Szlaki turystyczne. Od pomysłu do realizacji. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”.
• Szyda, B., Sokołowski, D. (2013). Turystyczne użytkowanie Parku Narodowego Bory Tucholskie. Studia i Materiały CEPL, 37, 305–312.
• Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. Dz.U. 2004, nr 92, poz. 880.
• Walas, B. (red.) (2019). Model optymalizacji funkcjonowania parków narodowych w Polsce w otoczeniu społeczno-gospodarczym. Sucha Beskidzka: WSTiE.
• Wieniawska-Raj, B. (2007). Dynamika ruchu turystycznego w Karkonoskim Parku Narodowym. Opera Corcontica, 44, 593–602.
• Włodarczyk, B. (1993). Funkcja turystyczna Świętokrzyskiego Parku Narodowego w świetle badań ruchu turystycznego. Turyzm, 1, 5–29.

Identifiers

DOI

10.18778/0867-5856.30.1.08