Uniwersytet Łódzki, Wydział Filologiczny, Instytut Filologii Polskiej i Logopedii, Zakład Literatury Pozytywizmu i Młodej Polski, 90-236 Łódź, ul. Pomorska 171/173
Uniwersytet Opolski, Wydział Filologiczny, Instytut Polonistyki i Kulturoznawstwa, Katedra Historii Literatury, Komparatystyki i Antropologii Literackiej, 45-040 Opole
Apter Emily S., Pani Bovary i Marks [Marx’s Bovary], przeł. M. Wojtyna, „Tekstualia. Palimpsesty Literackie, Artystyczne, Naukowe”, 2014, nr 1, s. 9–27.
Auerbach Erich, W Hôtel de La Mole, w: E. Auerbach, Mimesis. Rzeczywistość przedstawiona w literaturze Zachodu, przeł. i oprac. Z. Żabicki, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1968, t. 2, s. 266–329.
Barnes Julian, Papuga Flauberta, przeł. A. Szymanowski, Czytelnik, Warszawa 1992.
Baudelaire Charles, „Pani Bovary” Gustava Flauberta, w: Ch. Baudelaire, Sztuka romantyczna, przeł. i oprac. A. Kijowski, „słowo/obraz terytoria”, Gdańsk 2003, s. 95–105.
Bieniek Michał, „Pani Bovary”. Bowaryzm antytezą osobowości twórczej, „Dyskurs. Pismo Naukowo-Artystyczne Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu” 2006, nr 4, s. 33–63, www.asp.wroc.pl/dyskurs/Dyskurs4/MichalBieniek.pdf. [dostęp: 16.08.2017].
Brown Frederick, Gustaw Flaubert. W niewoli słowa i kobiet, przeł. L. Niedzielski, Wydawnictwo Książkowe „Twój Styl”, Warszawa 2008.
Cieśla-Korytowska Marta, Te książki zbójeckie…, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2011.
Drotkiewicz Agnieszka, Emma Bovary tańczy na wielu parkietach, http://książki.onet.pl/emma-bovary-tanczy-na-wielu-parkietach/7dj77 [dostęp: 6.09.2017].
Engelking Ryszard, Jak dziś czytać „Panią Bovary”, w: Gustave Flaubert, Pani Bovary. Z obyczajów prowincji, przeł. i oprac. R. Engelking, „słowo/obraz terytoria”, Gdańsk 2005, s. 341–360.
Flaubert Gustaw, Listy, przeł. W. Rogowicz, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1957.
Franczak Jerzy, Równość, wielość, obojętność. Jacques Rancière czyta „Panią Bovary”, „Ruch Literacki” 2015, z. 5, s. 441–459.
Gennep van, Arnold, O kilku przypadkach bowaryzmu zbiorowego, przeł. Z. Krasnopolska, „Pamiętnik Literacki” 2012, z. 4, s. 7–17.
Gielata Ireneusz, Paryż i Warszawa, Yonville-l’Abbaye i Iksinów: miasta i miasteczka w twórczości realistów, „Świat i Słowo” 2012, nr 2, s. 161–176.
Girard René, Pragnienie „trójkątne”, w: R. Girard, Prawda powieściowa i kłamstwo romantyczne, przeł. K. Kot, Wydawnictwo KR, Warszawa 2001, s. 7–57.
Głowiński Michał, „Cham”, czyli pani Bovary nad brzegami Niemna, w: Lalka i inne. Studia w stulecie polskiej powieści realistycznej, red. J. Bachórz i M. Głowiński, IBL PAN, Warszawa 1992, s. 129–143.
Górska Agnieszka, Z przeszłości arcydzieła (o recepcji „Pani Bovary”), „Morze Zjawisk” 1998, nr 1, s. 53–63.
Graczyk Ewa, O postaciach bowarycznych w powieściach Elizy Orzeszkowej, w: Tworczestwo Elizy Orzeszko w esteticzeskom prostranstwie sowremiennosti. Sbornik naucznych staniej, red. Ś. Musijenko, Grodnienskij Gosudarstwiennyj Uniwersitet im. Janki Kupały, Grodno 2011, s. 92–99.
Janion Maria, Kapelmistrz Kreisler i pani Bovary, w: Prace ofiarowane Henrykowi Markiewiczowi, red. T. Weiss, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1984, s. 321–334.
Janion Maria, Pani Bovary i żebrak, w: M. Janion, Projekt krytyki fantazmatycznej. Szkice o egzystencjach ludzi i duchów, Wydawnictwo PEN, Kraków 1991, s. 44–50.
Krasnopolska Zuzanna, „Pani Bovary” w tropikach: bowaryzm jako zjawisko (post) kolonialne, „Pamiętnik Literacki” 2012, z. 4, s. 19–26.
Lis Renata, Ręka Flauberta, Wydawnictwo Sic!, Warszawa, 2011.
Lubińska Aleksandra, „Pani Bovary” to ja! czyli historia pewnego cudzysłowu…, http://www.wywrota.pl/literatura/18296-pani-bovary-to-ja-czyli-historia-pewnego.html [dostęp: 16.08.2017].
Majkowski Jakub, Egoiści w powieści Gustawa Flauberta pt. „Madame Bovary”, „Ogrody Nauk i Sztuk” 2017, t. 7, s. 55–63.
Mazan Bogdan, Bowaryzm w literackich transpozycjach polskich modernistów, w: Literatura Młodej Polski. Między XIX a XX wiekiem, red. E. Paczoska, J. Sztachelska, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 1998, s. 11–27.
Mazan Bogdan, Cechy stylowe mieszczańskiej egzystencji i kultury w świetle postaw bowarystowskich z przełomu wieków, w: Mieszczaństwo i mieszczańskość w literaturze polskiej drugiej połowy XIX wieku, red. E. Ihnatowicz, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2000, s. 153–166.
Mazan Bogdan, Literackie transpozycje doświadczenia bovarystowskiego w miłości, w: Sztuka a erotyka. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Łódź, listopad 1994, red. T. Hrankowska, Arx Regia, Ośrodek Wydawniczy Zamku Królewskiego w Warszawie, Warszawa 1995, s. 35–47.
Mazan Bogdan, Maria Konopnicka, „Morze odeszło” – bowaryzm, mistycyzm, tajemnica, w: Małe prozy Orzeszkowej i Konopnickiej, red. I. Wiśniewska, B.K. Obsulewicz, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2010, s. 305–327.
Mazan Bogdan, Młodopolskie opisywanie formuły bowaryzmu, „Miscellanea Łódzkie” 1999, nr 1, s. 68–74.
Mazur Aneta, Nowelistyczny tryptyk Chłędowskiej – zagubione ogniwo polskiego „bovaryzmu”?, „Pamiętnik Literacki” 2012, nr 4, s. 27–43.
Nabokov Vladimir, „Pani Bovary” (1856), przeł. Z. Batko, w: V. Nabokov, Wykłady o literaturze, Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, Warszawa 2001, s. 184–244.
Nowicki Wojciech, Chłopskie, pańskie: pani Bovary i kwestia smaku, „Tygodnik Powszechny” 2010, nr 14, s. 44–45.
Parandowski Jan, Przedmowa, w: Gustave Flaubert, Pani Bovary, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1957, s. 5–25.
Pietkiewicz Natalia, Franka i Wirydeja. Madame Bovary inspiracją portretów kobiecych w literaturze wybranych epok, „Acta Polono-Ruthenica” 2008, nr 13, s. 349–365.
Piwkowska Anna, Anna Karenina to ja, „Charaktery. Magazyn Psychologiczny” 2017, nr 8, s. 87.
Przepiórka Grzegorz, Bovaryzm. Teoria zjawiska w nowym świetle, „Ogród” 2010, nr 1–2, s. 89–116.
Rancière Jacques, Dlaczego należało zabić Emmę Bovary? Literatura, demokracja i medycyna, przeł. Jerzy Franczak, „Teksty Drugie” 2012, nr 4, s. 143–159.
Rapak Wacław, „Pani Bovary” Gustawa Flauberta czyli paradoksy arcydzieł(a), w: Lektury polonistyczne. Pozytywizm, Młoda Polska, t. 2: Od realizmu do preekspresjonizmu, red. G. Matuszek, Universitas, Kraków 2001, s. 261–288.
Reizow Borys, Flaubert, przeł. J. Jędrzejewicz, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1961.
Richard Jean-Pierre, Flaubert, przeł. M. Bieńczyk, „Ogród”, 1994 nr 2, s. 268–311.
Sagata Maciej, Pani Bovary jako symbol melancholii w opowiadaniu Zygmunta Haupta „To ja sam jestem Emmą Bovary”, w: Światy melancholii. W 500-lecie „Melencolii” Albrechta Dürera (1514–2014), red. M. Dybizbański, A. Mazur, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2016, s. 421–427.
Sagata Maciej, W poszukiwaniu straconej tożsamości. Bowaryzm i melancholia w Postrzyżynach Bohumila Hrabala, „Acta Philologica” 2014, nr 45, s. 228–234.
Sartre Jean-Paul, Aneks. Notatki na temat „Pani Bovary”, w: J.-P. Sartre, Idiota w rodzinie. Wybór tekstów z nieukończonej monografii, oprac. W. Sadkowski, przeł. J. Waczków, „słowo/obraz terytoria”, Gdańsk 2000, s. 285–324.
Skibińska Elżbieta, Przyjazd do Yonville: fragment z „Pani Bovary” Gustawa Flauberta, „Orbis Linguarum. Legnickie Rozprawy Filologiczne” 1995, vol. 2, s. 105–110.
Sobolewski Tomasz, Pani Bovary to ja, „Kino” 2005, nr 9, s. 94.
Sygietyński Adolf, Współczesna powieść we Francji. I. Gustaw Flaubert (1881), w: A. Sygietyński, Pisma krytycznoliterackie, oprac. T. Weiss, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1971, t. 1, s. 37–134.
Szczuka Kazimiera, Nuda buduaru, w: Nuda w kulturze, red. P. Czapliński, P. Śliwiński, Wydawnictwo Rebis, Poznań 1999, s. 83–100.
Szlachcikowska Żaneta, Elementy bowaryzmu w „Grze o tron” i „Starciu królów” George’a R.R. Martina na przykładzie Sansy Stark, „Conversatoria Linguistica” 2016 (X), s. 191–210.
Thibaudet Albert, Pani Bovary, przeł. J. Falicki, w: Sztuka interpretacji, wybór i oprac. H. Markiewicz, t. 1, Ossolineum, Wrocław 1971, s. 583–606.
Tomkowski Jan, Woalka pani Bovary, w: J. Tomkowski Dom chińskiego mędrca. Eseje o samotności, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2000, s. 302–321.
Zalewski Cezary, Monotonia odwiecznej namiętności: mityczne konteksty „Pani Bovary” Flauberta, „Ruch Literacki” 2004, z. 4–5, s. 421–436.
Żurowski Maciej, „Pani Bovary” i rozwój powieści nowoczesnej, „Przegląd Humanistyczny” 1958, nr 4, s. 17–44.