Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2019 | 52 | 1 | 193-212

Article title

Kiedy ucho robi oko, czyli o fonetach Stanisława Barańczaka wobec muzyki

Content

Title variants

Kiedy ucho robi oko, czyli o fonetach Stanisława Barańczaka wobec muzyki

Languages of publication

PL

Abstracts

PL
Artykuł zatytułowany Kiedy ucho robi oko czyli o fonetach Stanisława Barańczaka podejmuje problematykę związków muzyki ze słowem. Interdyscyplinarne interpretacje wybranych fonetów – gatunku zaproponowanego przez Barańczaka w książce Pegaz zdębiał – przedstawiają tłumaczenia-przeinaczenia – praktykę translatorską polegającą na słuchaniu muzyki Mozarta i libretta Da Pontego. Quasi-tłumaczenia Barańczaka często pozostając w semantycznej sprzeczności z oryginałem, zachowują dyscyplinę wymaganą od tekstów pisanych do muzyki. Uzyskany w fonetach efekt podwójnej, muzyczno-literackiej przynależności, a zarazem wszechobecny humor pozwalają zrozumieć, w jaki sposób Barańczak słuchał arcydzieł.
EN
This paper examines the question of the relations between music and the written word. Interdisciplinary interpretations of selected fonety – a literary genre proposed by Barańczak in Pegaz Zdębiał – discuss translation twists, a form of translation based on listening to the music of Mozart and the libretto of Da Ponte. Barańczak’s quasi-translations, often semantically contrary to the original, maintain the discipline required of texts written to match music. The double effect gained in fonety [translation-parodies], musical-literary provenance and at the same time ubiquitous humour, allow the reader to understand how Barańczak interpreted musical masterpieces.

Year

Volume

52

Issue

1

Pages

193-212

Physical description

Dates

published
2019-03-28

Contributors

  • Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Instytut Filologii Polskiej

References

  • Balcerzan Edward, Tłumaczenie jako „wojna światów”. W kręgu translatologii i komparatystyki, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2011.
  • Barańczak Anna, Gesty śpiewaków operowych, „Teksty” 1972, nr 1, s. 133–142.
  • Barańczak Stanisław, Pegaz zdębiał. Poezja nonsensu a życie codzienne: wprowadzenie w prywatną teorię gatunków, Prószyński i S-ka, Warszawa 2008.
  • Biedrzycki Krzysztof, Gra sensu i nonsensu. Poważna i nie-poważna poezja Barańczaka scalona, „Dekada Literacka” 2009, nr 5–6, s. 14–23.
  • Chmielecki Konrad, Estetyka intermedialności, Wydawnictwo Rabid, Kraków 2008.
  • Dziadek Adam, Anagramy Ferdynanda de Saussure’a: historia pewnej rewolucji, „Teksty Drugie” 2001, nr 6, s. 109–125.
  • Kozak Jolanta, Przekład literacki jako metafora. Między „logos” a „lexis”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009.
  • Stanisław Barańczak słucha arcydzieł, posłowie Tomasz Cyz, Wydawnictwo a5, Kraków 2016.
  • Tuwim Julian, Pegaz dęba czyli panopticum poetyckie, Czytelnik, Kraków 1950.
  • Wolf Werner, The Musicalization of Fiction: A Study in the Theory and History of Intermediality, Rodopi, Amsterdam–Atlanta 1999.
  • Ziomek Jerzy, Prace ostatnie. Literatura i nauka o literaturze, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994.

Document Type

Publication order reference

Identifiers

YADDA identifier

bwmeta1.element.ojs-doi-10_18778_1505-9057_52_12
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.