Astrologia, chiromancja i metoposkopia jako uzupełnienie fizjonomicznego obrazu duszy w filozofii Marin Cureau de la Chambre’a

• Authors: Tomasz Stegliński

Title variants

EN

Astrology, palmistry and metoposcopy as a complement to the physiognomic image of the soul in the philosophy of Marin Cureau de La Chambre

Abstracts

EN

The article entitled: Astrology, Palmistry and Metoposcopy as a Complement to the Physiognomic Image of the Soul in the Philosophy of Marin Cureau de La Chambre aims to present the views of a little-known French doctor and philosopher in Poland. Living and creating in seventeenth century, de La Chambre is a representative of post-Cartesian philosophy. His studies concern the physiognomic image of the human psyche. The article briefly presents the content of the main works of this author, which include Les Characteres des passions, vols. 1–4, Paris1662 and L'art de connoistre les hommes, Amsterdam 1660. It is in these books that the scholar presents the principles of getting to know people, resulting from the combination of medical knowledge and the analysis of emotions in a person. In the second part, the article presents the content of two letters that de La Chambre attached to L'art de connoistre les hommes. These are: Discours sur les principes de la chiromance (Dissertation on the principles of palmistry) and Discours sur les principes de la metoposcopie (Dissertation on the principles of metoposcopy). The scientist studies the utility of these pseudo-sciences for the purposes of medicine so that, together with physiognomy, they can replenish the necessary knowledge not only about the behavior of people, but about the traits of their character, as well as the fate with reference to the incidence of various diseases. The article presents a less popular and familiar part of the knowledge in the field of the development of post-Cartesian medical philosophy in France in the seventeenth century. 

PL

Artykuł zatytułowany Astrologia, chiromancja i metoposkopia jako uzupełnienie fizjonomicznego obrazu duszy w filozofii Marin Cureau de La Chambre’a, ma na celu zaprezentowanie poglądów mało znanego w Polsce lekarza i filozofa francuskiego. Żyjący i tworzący w wieku siedemnastym de La Chambre jest przedstawicielem filozofii  pokartezjańskiej. Jego opracowania dotyczą fizjonomicznego obrazu psychiki ludzkiej. Artykuł ukazuje skrótowo treść głównych dzieł tego autora, do których zalicza się Les Characteres des passions, t. 1–4, Paris 1662 oraz L'art de connoistre les hommes, Amsterdam 1660. To w tych książkach uczony prezentuje zasady poznania ludzi, wynikłe z połączenia wiedzy lekarskiej oraz analizy emocji w człowieku. W drugiej części artykuł przybliża treść dwóch utworów o charakterze listów, które de La Chambre dołączył do L'art de connoistre les hommes. Są nimi: Discours sur les principes de la chiromance (Rozprawa o zasadach chiromancji oraz Discours sur les principes de la metoposcopie (Rozprawa o zasadach metoposkopii). Uczony bada przydatność tych pseudo-nauk dla celów medycyny tak, aby wraz z fizjonomiką, mogły zasilić niezbędną wiedzę nie tylko o zachowaniu ludzi, ale o cechach ich charakteru, jak również przeznaczeniu w odniesieniu do zapadalności na różne choroby. Artykuł przedstawia mniej popularną i mniej znaną część wiedzy z zakresu rozwoju pokartezjańskiej filozofii medycznej we Francji wieku siedemnastego.

Keywords

PL

dusza; ciało; medycyna; astronomia; fizjonomia; metoposkopia; chiromancja

EN

medicine; body; soul; astronomy; physiognomy; metoposcopy; palmistry

• Publisher: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Journal: Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
• Year: 2022
• Volume: 58
• Issue: 3
• Pages: 65-94

Dates

published

2022

Contributors

author

Tomasz Stegliński

• University of Łódź

• https://orcid.org/0000000334070173

References

• Arystoteles. (1978). Fizjognomika. W: Arystoteles, Pisma różne. (67–94). Warszawa: PWN.
• Arystoteles. (1982). Historia animalium, Warszawa: PWN.
• Aucante, V. (2006). La philosophie médicale de Descartes, Paris: PUF. https://doi.org/10.3917/puf.aucan.2006.01
• Courtine, J.J., Haroche, C. (2007). Historia twarzy. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria.
• De La Chambre, M. C. (1662). Les Charactères des passions, vol. 1–4. Paris: Jacques D’Allin.
• De La Chambre, M. C. (1647, 1989). Traité de la connoissance des animaux, où tout ce qui a esté dict pour et contre le raisonnement des bestes est examiné par le sieur de La Chambre. Paris: Jacques D’Allin; reprint: Paris: Fayard.
• De La Chambre, M. C. (1660). L'Art de connoistre les hommes. Amsterdam: Jacques Le Jeune.
• De La Chambre, M. C. (1664, 2004). Le Système de l'âme. Paris: Jacques D’Allin; reprint: Paris: Fayard.
• De La Chambre, M. C. (1667, 2016). Discours de l'amitié et de la haine qui se trouvent entre les animaux. Paris: Jacques D’Allin; reprint: Hachette Livre BNF.
• Descartes, R. (1986). Namiętności duszy. Warszawa: PWN.
• Desjardins, L. (2001). Le Corps parlant. Savoirs et représentations des passions au XVIIe siècle. Paris: L’Harmattan.
• Doranlo, R. (1939). La médecine au XVIIe siècle; Marin Cureau de La Chambre, médecin et philosophe, 1594-1669. Paris: Jouve et Cie.
• Darmon, A. (1985). Les corps immatériels : esprits et images dans l'œuvre de Marin Cureau de La Chambre, 1594-1669. Paris: J. Vrin.
• Eckhert, M. E. (1995). Astrology and humors in the theory of man : the works of Marin Cureau de La Chambre and their importance in the cultural evolution of the seventeenth century. Arizona: The University of Arizona Press.
• Foerster, I. (1936). Marin Cureau de La Chambre (1594-1675) : ein Beitag zur Geschichte der psychomoralischen Literatur in Frankreich. Breslau:: Priebatsch.
• Hipokrates. (2008). Wybór pism. Warszawa: Prószyński i S-ka.
• Hołda, R. (2011). Ciało a "usposobienie duchowe": o fizjognomice antropologicznie, [w:] Kulturowe emanacje ciała, red. Monika Banaś, Katarzyna Warmińska, seria: Varia Culturalia, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 47–57.
• Konarska-Zimnicka S. (2019). Jatromatematyka w optyce twórczości krakowskich uczonych późnego średniowiecza. Przyczynek do badań. W: Medicina antiqua, mediaevalis et moderna. Historia – Filozofia – Religia (165 –183). Kielce: Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.
• Levi, A. (1964). French Moralists. The Theory of the Passions, 1585 to 1649. Oxford: Clarendon Press.
• Pack, R. A. (1978). Aristotle's Chiromantic Principle and Its Influence, Transactions of the American Philological Association, Vol. 108, 121–130. https://doi.org/10.2307/284242
• Percival M. (1999). The Appearance of Character: Physiognomy and Facial Expression in Eighteenth Century France. Leeds: W. S. Maney and Son.
• Peruchia, Sieur de. (2010). La chiromance, la physionomie et la geomance (1657). Whitefish: Kessnger Publishing.
• Pocard du Cosquer de Kerviler, R. (1877). Marin et Pierre Cureau de La Chambre (1596-1693); étude sur leur vie et leurs écrits. Le Mans: Pellechat.
• Pichot, A. (2008). Histoire de la notion de vie. Paris: Gallimard.
• Riese, W. (1965). La Théorie des passions à la lumière de la pensée médicale du XVIIe siècle. New York: Karger.
• Abhandlung der Physiognomie, Metoposcopie und Chiromantie. (2012) ed. by Peuschel, C. A. Ulan Press.
• Ysabeau, A. (1883). Lavater. Carus. Gall. Zasady fizjognomiki i frenologii. Wykład popularny o poznawaniu charakteru z rysów twarzy i kształtu głowy. Warszawa: Księgarnia Ungra i Banarskiego.

Identifiers

DOI

10.18778/1689-4286.58.03

Biblioteka Nauki

18105140