Problem antycznej ekfrazy teatralnej. Część I: Postać

• Authors: Jadwiga Czerwińska

Title variants

Problem antycznej ekfrazy teatralnej. Część I: Postać

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

Ekphrasis is one of the forms that the Greek tragic dramatists used in their plays. From a dramaturgical point of view it was a very important element of play strictly connected with the conventions of the ancient theater. The examples taken from the Euripidean tragedy will be used to demonstrate the ways the ancient Greek tragedians applied ekphrasis in their works. Their review will start with descriptions, which can be conventionally called the ekphrasis of the theatrical “mask”. The term mask is understood here not sensu stricto as a part of actor’s costume, but as having a reference to what it hides. This type of ekphrasis may be found in visually inaccessible to the public of the Greek theater face of dramatis personae that is hidden behind the mask. It concealed facial expressions, so important to understand the action of the drama itself, as well as the role played by the actor. It is impossible to overestimate the importance of this dramaturgical element as a non-verbal means of communication which harmonizes with the text of play and its action and is crucial to perceive the intended meaning of the actors’ words.

Keywords

EN

ekphrasis; dramatis persona; ancient Greek tragedy; Euripides

• Publisher: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Journal: Collectanea Philologica
• Year: 2018
• Issue: 21
• Pages: 39-57

Dates

published

2018-12-30

Contributors

author

Jadwiga Czerwińska

• Uniwersytet Łódzki, Instytut Romanistyki, ul. Pomorska 171/173, 90-236 Łódź

References

• Chodkowski, R.R. (2007). „Na granicy obrazu scenicznego i słowa, czyli audioskrypcja supletywna w teatrze Sofoklesa”, [w:] From Antiquity to Modern Times. Classical Poetry and Its Modern Recep­tion. Essays in Honour of Stanisław Stabryła. Jerzy Styka (ed.). Kraków: Księgarnia Akademicka.
• Claus, D. (1972). „Phaedra and the Socratic Paradox”. YCS 22. 223–238.
• Craik, E.M. (1987). „Euripides’ First Hippolytus”. Mnemosyne 40, 137–139.
• Czerwińska, J. (1999). Człowiek Eurypidesa wobec zagrożenia życia, namiętnej miłości i ekstazy religijnej. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
• Czerwińska, J. (2005). “Dramaturgiczny wymiar aktu ‘hiketei’ w ‘Hiketides’ Eurypidesa (L’aspect dramatique du rite de ‘hiketeia’ dans ‘Le Suppliantes’ d’Euripide), [w:] Euterpe, Terpsichore, Erato. Liryka grecka i jej recepcja, Classica Wratislaviensia 24, 113–123.
• Czerwińska, J. (2013). Innowacje mitologiczne i dramaturgiczne Eurypidesa. Tragedia. Tragikome­dia. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
• Czerwińska, J. (2015). “The Myth of Helen of Troy and Its Transformations in the Dramas by Euripides”, [w:] Ancient Myths in the Making of Culture, M. Budzowska, J. Czerwińska (eds.). Frankfurt am Mein: Peter Lang. 43–56.
• Devereux G. (1970). “The Psychotherapy Scene in Euripides’ Bacchae”. Journal of Hellenic Studies 90, 35–48.
• Diller, H. (1966). „ΘΥMOΣ ΔE KPEIΣΣΩN TΩN EMΩN BOYΛEYMATΩN”. Hermes 94, 267–275.
• Dodds E.R. (1940). “Maenadism in the Bacchae”, Harvard Theological Review 33, 155–176.
• Dodds E.R. (1988). Euripides, Bacchae, edited with introduction and commentary by E.R. Dodds, Oxford: Oxford University Press.
• Euripides (1937). Euripidis Fabulae, vol. 2, ed. G. Murray. Oxonii: Oxford University Press.
• Euripides (1947). Euripidis Fabulae, vol. 1, ed. G. Murray. Oxonii: Oxford University Press.
• Euripides (1978). Euripidis Fabulae, vol. 3, ed. G. Murray. Oxonii: Oxford University Press.
• Eurypides (1967). Tragedie, t. 1, przeł. i oprac. J. Łanowski. Warszawa: PIW.
• Eurypides (1972). Tragedie, t. 2, przeł. i oprac. J. Łanowski. Warszawa: PIW.
• Eurypides (1980). Tragedie, t. 3, przeł. i oprac. J. Łanowski. Warszawa: PIW.
• Filostrat Starszy (2004). Obrazy, przeł. R. Popowski. Warszawa: Prószyński i S-ka.
• Hammer, S. (1921). O wpływie tragedii Eurypidesa ‘Hippolytos’ na tragedię hellenistyczną. Po­znań: Gebethner i Wolff.
• Hesiodus. (1970). Hesiodi Scutum. W: Hesiodi. Opera, F. Solmsen ed. Oxford: Clarendon Press. 88–107.
• Homer. (1999). Iliada, przekł. K. Jeżewska. Warszawa: Prószyński i S-ka.
• Homer (2000). Odyseja, przekł. L. Siemieński. Warszawa: KWE Sp. z o.o.
• Homerus (1931). Homeri Ilias, vol. 2–3. T.W. Allen (ed.). Oxford: Clarendon Press.
• Homerus (1962). Homeri Odyssea. P. von der Mühll (ed.). Basel: Helbing & Lichtenhahn.
• Horacy (1988). Sztuka poetycka (De arte poetica) O. Jurewicz (ed.), [w:] Horacy, Dzieła wszystkie, t. II: Gawędy. Listy. Sztuka poetycka. Wrocław: Ossolineum.
• Irvin, T.H. (1983). “Euripides and Socrates”. CPh 78, 183–197.
• JESI F. (1966). L’Egitto infero nell’Elena di Euripide, “Aegyptus”. 56–69.
• JESI F. (1974). La vera terra. La vera terra. Antologia di storici e prosatori sul mito e sulla storia, Turín: Paravia.
• Kovacs, D. (1986). „On Medea`s Great Monologue (1021-8)”, CQ 36, 343–352.
• Łanowski, J. (1967). Słowo wstępne, [w:] Eurypides, Tragedie. t. 1, przeł. i oprac. J. Łanowski, Warszawa: PIW.
• Łanowski, J. (1980). Słowo wstępne, [w:] Eurypides, Tragedie. t. 3, przeł. i oprac. J. Łanowski. Warszawa: PIW.
• Lesky, A. (1958). „Psychologie bei Euripides“. Entretiens sur l’Antiquieté Classique, 6, 125–180.
• Lesky, A. (2006). Tragedia grecka, przeł. M. Weiner, Kraków: Homini.
• Moline, S.P. (1973). „Euripides, Socrates and Virtue“. Hermes 103, 45–67.
• Müller, G. (1951). “Interpretationen in der Medeia des Euripides”. Studi Italiani di filologia classica 25, 65–82.
• Pavis, P. (2002). Słownik terminów teatralnych, wstęp. A. Ubersfeld, przekł. S. Świontek. Wrocław: Ossolineum.
• Philostratus (1893). Philostrati maioris Imagines. O. Benndorf and K. Schenkl (edd.). Leipzig: Te­ubner.
• Popowski, R. (2004). „Starożytny przewodnik po neapolitańskiej pinakotece”, [w:] Filostrat Star­szy, Obrazy, przeł. R. Popowski. Warszawa: Prószyński i S-ka. 13–87.
• Reeve, M.D. (1972). “Euripides, Medea 1021–1080”. CQ 22, 51–61.
• Romilly, J. de (1988). „La belle Hélène et l’évolution de la tragédie grecque”. EC 56, 129–143.
• Schlesinger, E. (1966), „Zu Euripides’ Medea“. Hermes 94, 26–53.
• Voigtländer, H.D. (1957). „Spätere Überarbeitungen im großen Medea-Monolog?“. Philologus 101, 217–237.
• Winnington-Ingram R. (1948). Euripides and Dionysus. An Interprtation of the Bacchae. Cambridge: Cambridge University Press.

Identifiers

DOI

10.18778/1733-0319.21.03