Narracyjne uczenie się człowieka dorosłego. Założenia teoretyczne

• Authors: Emilia Mazurek

Title variants

Narracyjne uczenie się człowieka dorosłego. Założenia teoretyczne

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

W tekście przedstawiono zarys teorii narracyjnego uczenia się opracowanej przez M. Carolyn Clark i Marshę Rossiter. Teoria oparta jest na założeniu, że ludzie rozumieją nie tylko siebie, ale także zmiany zachodzące w biegu ich życia w sposób narracyjny. Narracje są unikalnym sposobem nadawania znaczenia doświadczeniom życiowym. W ujęciu autorek narracyjne uczenie się stanowi ramę do rozważań w dwojakim sensie: 1) uczenie się poprzez historie (tj. słuchanie historii, opowiadanie historii i rozpoznawanie historii), 2) konceptualizacja uczenia się jako procesu narracyjnego.

EN

The paper presents the main assumptions of the narrative learning theory developed by M. Carolyn Clark and Marsha Rossiter. The theory is based on the idea that people understand themselves as well as the changes over the course of their lives narratively. Narratives are a uniquely human way of giving meaning to life experience. According to the authors, narrative learning is a twofold concept: 1) learning through stories (listening to stories, telling stories, recognizing stories), 2) conceptualizing learning as a narrative process.

Keywords

PL

narracja; narracja (auto)biograficzna; badania biograficzne; teoria narracyjnego uczenia się; narracyjne uczenie się; narracja; narracja (auto)biograficzna; badania biograficzne; teoria narracyjnego uczenia się; narracyjne uczenie się

EN

narrative; (auto)biographical narrative; biographical research; narrative learning theory; narrative learning

• Publisher: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Journal: Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
• Year: 2017
• Volume: 4
• Issue: 1
• Pages: 106-117

Dates

published

2017-06-30

Contributors

author

Emilia Mazurek

• Politechnika Wrocławska, Studium Nauk Humanistycznych i Społecznych

References

• Becker G. (1997) Disrupted Lives: How People Create Meaning in a Chaotic World, Berkeley and Los Angeles, University of California Press.
• Bruner J. (1990) Acts of meaning, London, Harvard University Press.
• Bruner J. (2004) Life as Narrative, „Social Research”, vol. 71, no 3, s. 691–710.
• Clark C. M. (2010) Narrative Learning: Its Contours and Its Possibilities, “New Directions For Adult & Continuing Education”, no 126, Special Issue “Narrative Perspectives on Adult Education”, s. 3–11.
• Clark C. M., Rossiter M. (2008) Narrative Learning in Adulthood, “New Directions for Adult & Continuing Education”, no 119, s. 61–70.
• Couser G. T. (1997) Recovering Bodies. Illness, Disability, and Life Writing, Madison, The University of Wisconsin Press.
• Czerniawska O. (2004) Od badań biograficznych do dydaktyki biograficznej, „Edukacja Dorosłych”, nr 3.
• de Medeiros K. (2014) Narrative Gerontology in Research and Practice, New York, Springer Publishing Company.
• Dryll E. (2004) Homo narrans – wprowadzenie w: Narracja. Koncepcje i badania psychologiczne, E. Dryll, A. Cierpka (red.), Warszawa, Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN, s. 7–20.
• Dryll E. (2014) Narracje rodzinne w: Psychologia rodziny, I Janicka, H. Liberska (red.), Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 76–93.
• Dryll E., Cierpka A. (2011) Zagadnienia teoretyczne nurtujące polską psychologię narracyjną. Wprowadzenie w: Psychologia narracyjna. Tożsamość, dialogowość, pogranicza, E. Dryll, A. Cierpka (red.), Warszawa, Wydawnictwo Eneteia.
• Dubas E. (2011) „Uczenie się z (własnej) biografii” – wprowadzenie w: Biografia i badanie biografii, t. 1, Uczenie się z (własnej) biografii, E. Dubas, W. Świtalski (red.), Łódź, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 5–9.
• Dubas E. (2014) Czas, biografia i badania biograficzne – różnorodność kontekstów w andragogicznej perspektywie, Edukacja Dorosłych, Nr 2 (71), s. 13–27.
• Frank A. W. (1995) The wounded storyteller. Body, illness, and ethics, Chicago–London, The University of Chicago Press.
• Garro L., Mattingly Ch. (2000) Narrative as Construct and Construction w: Narrative and the Cultural Construction of Illness and Healing, Ch. Mattingly, L. Garro (red.), Berkeley and Los Angeles, University of California Press.
• Golonka-Legut J. (2012) Indywidualne doświadczenie życiowe obszarem uczenia się człowieka dorosłego w: Kultura jako przestrzeń edukacyjna. Współczesne obszary uczenia się osób dorosłych, W. Jakubowski (red.), Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, s. 45–62.
• Hawkins A. (1999) Pathography: patient narratives of illness, “Culture and Medicine”, no 171, s. 127–129.
• Jurgiel-Aleksander A. (2015) Jaka edukacja i dla kogo? Biografie edukacyjne dorosłych i ich społeczny wymiar, „Rocznik Andragogiczny”, s. 79–100.
• Karpiak I. (2000) Writing Our Life: Adult Learning and Teaching Through Autobiography, “Canadian Journal of University Continuing Education”, vol. 26, no 1, s. 31–50.
• Knowles M. (1980) The Modern Practice of Adult Education. From Pedagogy to Andragogy, wyd. 2, Englewood Cliffs: Prentice Hall Regents/Cambridge.
• Mazurek E. (2015) Illness Narratives – Between Personal Experience, Medical Discourse, and Cultural Practice, “Croatian Review of Rehabilitation Research”, vol. 51, no 1, s. 48–58.
• Mazurek E. (2017) Biograficzne uczenie się i narracyjne uczenie się – ramy teoretyczne, „Edukacja Dorosłych”, nr 1(76), s. 51–65.
• Maruszewski T. (2005) Pamięć autobiograficzna, Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
• Nowak-Dziemianowicz M. (2014) Narracja w pedagogice – znaczenie, badania, interpretacje, „Kultura i Edukacja”, nr 2 (102), s. 7–44.
• Nowak-Dziemianowicz M. (2016) Walka o uznanie w narracjach. Jednostka i wspólnota w procesie poszukiwania tożsamości, Wrocław, Wydawnictwo Naukowe DSW.
• Polkinghorne D. E. (1988) Narrative Knowing and the Human Sciences, SUNY Press.
• Ricoeur P. (1992) Filozofia osoby, tłum. M. Frankiewicz, Kraków, Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej.
• Riessman C. K. (2002) Illness Narratives: Positioned Identities, Invited annual lecture, Health Communication Research Centre, Cardiff University, Wales.
• Riessman C. K. (2005) Narrative Analysis w: Narrative, Memory & Everyday Life, N. Kelly, Ch. Horrocks, K. Milnes, B. Roberts, D. Robinson (red.), Huddersfield, University of Huddersfield, s. 1–7.
• Riessman C. K. (2008) Narrative Methods for the Human Sciences, Thousand Oaks, California: Sage.
• Rosenthal G. (1993) Reconstruction of Life Stories: principles of selection in generating stories for narrative biographical interviews, “The Narrative Study of Lives”, no 1 (1), s. 59–91.
• Rosenthal G. (2003) The Healing Effects of Storytelling: On the Conditions of Curative Storytelling in the Context of Research and Counseling, “Qualitative Inquiry”, vol. 9, no 6, s. 915–933.
• Rossiter M. (2002) Narrative and Stories in Adult Teaching and Learning, „ERIC Digest”, No. 241.
• Skibińska E. (2009) Dydaktyka biograficzna: nowy obszar poznawczy andragogiki czy nowa utopia?, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, nr 2 (46), s. 51–70.
• Tedder M., Biesta G. (2009) Uczenie się bez nauczania? Potencjał i ograniczenia biograficznego uczenia się dorosłych, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, nr 2 (46), s. 19–35.
• Tembeck T. (2009) Performative Autopathographies: Self-Representations of Physical Illness in Contemporary Art, Montreal, McGill University.
• Trzebiński J. (2001) Narracja jako sposób rozumienia świata w: Praktyki opowiadania, B. Owczarek, Z. Mitosek, W. Grajewski (red.), Kraków, Wydawnictwo Universitas, s. 87–126.
• Urbaniak-Zając D. (2011) Biograficzna perspektywa badawcza w: Biografia i badanie biografii, t. 1, Uczenie się z (własnej) biografii, E. Dubas, W. Świtalski (red.), Łódź, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 11–27.
• van Langenhove L., Hareé R. (1993) Positioning and Autobiography. Telling Your Life w: Discourse and Lifespan Identity, N. Coupland, J. F. Nussbaum (red.), London, Sage Publications, s. 81–99.

Identifiers

DOI

10.18778/2450-4491.04.07