Człowiek i natura. Kilka uwag o Pokoju saren Lecha Majewskiego (1997)

• Authors: Iwona Grodź

Title variants

Human and nature. A few remarks made about Deer Room by Lech Majewski (1997)

Abstracts

EN

The subject of the text is the analysis of the relationship: human - nature, understood both in the literal and metaphorical sense, and their representation on the example of the film Deer Room. Autobiographical opera (dir. Lech Majewski, 1997).The main purpose of the discussion is to identify synergies: human with nature, in semiotic or cultural aspects.

PL

Tematem tekstu jest analiza relacji: człowiek – natura, ujmowana zarówno w znaczeniu dosłownym, jak i metaforycznym oraz ich reprezentacja na przykładzie filmu Pokój saren. Opera autobiograficzna (reż. Lech Majewski, 1997). Osobami „wchodzącymi” w owe związki są bohaterowie „zamieszkujący” filmowane mieszkanie w starej kamienicy, a więc z jednej strony bohaterowie filmu, m.in. Matka, Ojciec, Syna oraz tytułowe sarny. Z drugiej, niejako pośrednio, także twórca filmu – reżyser Lech Majewski (ur. 1953).Głównym celem rozważań jest wskazanie synergii człowieka z naturą, mw aspekcie semiotycznym czy kulturowym, która pozwala lepiej zrozumiećtwórczość wskazanego artysty.

Keywords

PL

człowiek; natura; film polski; Lech Majewski; Pokój saren. Opera autobiograficzna

EN

human; nature; film; Lech Majewski; Deer Room. Autobiographical opera

• Publisher: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
• Journal: Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
• Year: 2020
• Volume: 12
• Pages: 89-111

Dates

published

2020

Contributors

author

Iwona Grodź

• https://orcid.org/0000000301516909

References

• Pokój saren (1997), zdjęcia: Adam Sikora, muzyka: Lech Majewski, Józef Skrzek, instrumentacja muzyki: Andrzej Marko, wykonanie muzyki: Wielka Orkiestra Symfoniczna PRiTV Katowice, Chór Opery Śląskiej Katowice (pod kierunkiem Krystyny Świder): Zdzisław Szostak (dyrygent), Artur Stefanowicz (arie Syna), Elżbieta Towarnicka (arie Matki), Mieczysław Czepulonis (arie Ojca), Izabella Kłosińska (arie Dziewczyny), scenografia: Lech Majewski. Produkcja: Lech Majewski, Elżbieta Piętak. Akotrzy: Rafał Olbrychski (Syn), Elżbieta Mazur (Matka), Mieczysław Czepulonis (Ojciec), Agnieszka Wróblewska (Dziewczyna).
• Barcz Anna. 2016. Realizm ekologiczny. Od ekokrytyki do zookrytyki w literaturze polskiej. Katowice: Wydawnictwo Śląsk.
• Barcz Anna. 2020. Przyroda – bliska czy daleka? Ekokrytyka i nowe sposoby poetyki odpowiedzialności za przyrodę w literaturze – tekst dostępny on-line na stronie http://www.anthropos.us.edu.pl/anthropos10/texty/barcz.htm (Dostęp: 06.11.2020).
• Barthes Roland. 1996. Światło obrazu. Uwagi o fotografii, tłum. Jacek Trznadel. Warszawa: Wydawnictwo „Aletheia”.
• Bogusławski Marcin Maria. 2020. Wariacje (post)humanistyczne. Łódź: Wydawnictwo UŁ.
• Braidotti Rosi. 2019. Po człowieku, tłum. Joanna Bednarek, Agnieszka Kowalczyk. Warszawa: Wydawnictwo PWN.
• Böhme Gernot. 2002. Filozofia i estetyka przyrody w dobie kryzysu środowiska naturalnego, tłum. Jarosław Merecki. Warszawa: Wydawnictwo „Oficyna Naukowa”.
• Brückner Aleksander. 1927. Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków 1927 (https://pl.wikisource.org/wiki/S%C5%82ownik_etymologiczny_j%C4%99zyka_ polskiego/pokój (Dostęp: 6.11.2020).
• Czapliński Przemysław, Bednarek Joanna, Gostyński Dawid. 2017. Literatura i jej natury. Przewodnik ekokrytyczny dla nauczycieli i uczniów szkół średnich. Poznań: Wydawnictwo „Rys”.
• Domańska Ewa, Olsen Bjørnar. 2008. Wszyscy jesteśmy konstruktywistami. W: Rzeczy i ludzie. Humanistyka wobec materialności, red. Jacek Kowalewski, Wojciech Piasek. Olsztyn: Wydawnictwo UWM.
• Fiedorczuk Julia. 2015. Cyborg w ogrodzie. Wprowadzenie do ekokrytyki. Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe „Katedra”, https://www.ibuk.pl/fiszka/155372/cyborgw-ogrodzie.html?utm_source=swiatczytnikow.pl&utm_me-dium=por&utm_campaign= por, tekst dostępny on-line na stronie (Dostęp: 20.1.2021).
• Gifford Terry. 1999. Pastoral. The New Critical Idiom. London-New York: Routledge.
• Gleick James. 1996. Chaos. Narodziny nowej nauki. tłum. Piotr Jaśkowski. Poznań: Wyd. Zysk i S-ka.
• Heidegger Martin. 1977. Budować, mieszkać, myśleć. Eseje wybrane, oprac. Krzysztof Michalski i inni. Warszawa: Wydawnictwo „Czytelnik”.
• Lachman Magdalena. 2011. Gdzie jest przyroda, jak jej… nie ma? Rzut oka na przypadek literacki. „Kultura Współczesna” nr 1(67).
• Majewski Lech. 2017. Pejzaż intymny. Rozmowy autobiograficzne o świecie i o sztuce. Poznań: Wydawnictwo „Rebis”.
• Maron Marcin. 2019. Romantyzm i kino. Idee i wyobrażenia romantyczne w filmach polskich reżyserów z lat 1947-1990. Lublin: Wydawnictwo UMSC.
• Nowakowski Jacek. 2012. W stronę raju. O literackiej i filmowej twórczości Lecha Majewskiego. Poznań: Wydawnictwo UAM.
• Nycz Ryszard. 2001. Literatura jako trop rzeczywistości. Poetyka epifanii w nowoczesnej literaturze polskiej. Kraków: Wydawnictwo „Universitas”.
• Pabiś-Orzeszyna Michał. 2020. Zwrot historyczny w badaniach filmoznawczych. Łódź: Wydawnictwo UŁ.
• Podsiadło Magdalena. 2019. Ekokrytyczny trójgłos w kinie polskich reżyserek filmowych. „Pleograf. Kwartalnik Akademii Polskiego Filmu” nr 3 – tekst dostępny on-line http://akademiapolskiegofilmu.pl/pl/historia-polskiego-filmu/pleograf/polskie-kino-kobiet/18/ekokrytyczny-trojglos-w-kinie-polskich-rezyserek-filmowych/691 (Dostęp:6.11.2020).
• Tabaszewska Justyna. 2011. Zagrożenia czy możliwości? Ekokrytyka – rekonesans. „TekstyDrugie” nr 3.
• Tabaszewska Justyna. 2018. Realizm ekologiczny vs. polska literatura. „Teksty Drugie”nr 2.
• Trajektorie obrazów. Strategie wizualne w sztuce współczesnej. 2015. Red. Ryszard Kluszczyński, Dagmara Rode. Łódź: Wydawnictwo UŁ.

Identifiers

DOI

10.19251/rtnp/2020.12(5)

Biblioteka Nauki

23050716