SILENCES OF ALEKSANDER WAT

• Authors: Piotr Mitzner
• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

The author focuses on the periods of Aleksander Wat’s poetic silence. He states that although after 1926 Wat – perhaps “out of disgust for language” and perhaps he felt that literature in a traditional sense is unnecessary – he becomes silent as a poet, he does not lose a great linguistic sensibility (a “bird” language of one of fellow-prisoners in 1931). An important event in the context of Wat’s thinking of the lanaguge, word, was his acquaintance with Evgeni Dunajewski in 1941 in a cell in Łubianka in Moscow who became Wat’s linguistic “mentor”. When returning to poetry (1940) Wat encounters difficulties: the poet obstinately searches for a language suitable for the description of the world plunged into communism, he was convinced that everything was already said and simultaneously that a lot of truths were not touched upon, the poet wavered between love and hate for words. And besides words there was silence, holy silence which for Wat had a metaphysical dimension, and it was the silence (and not speech) that he enumerated as one of the instruments of cognition (Trzy starości. Trzecia [Three ages. The third one]).

Keywords

EN

Aleksander Wat

• Publisher: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
• Journal: Colloquia Litteraria
• Year: 2017
• Issue: 1

Dates

published

2019-01-11

Contributors

author

Piotr Mitzner

References

• Szkice o poezji Aleksandra Wata, pod red. Jacka Brzozowskiego i Krystyny Pietrych, Warszawa 1999, s. 23–46.
• Tristan Tzara, Dada, „Zwrotnica” 1922, nr 3.
• Józef Czapski, Głosy o Aleksandrze Wacie, „Zeszyty Literackie” 2007, nr 99, s. 50.
• Aleksander Wat, List do Czesława Miłosza z 28.02.1966, K, cz. 1, s. 432.
• A. Wat, Dziennik bez samogłosek, oprac. Krzysztof Rutkowski, Londyn 1986.
• Julian Przyboś, Odpowiednie rzeczy słowo, w: tenże, Najmniej słów, Kraków 1955, s. 147.
• List do Czesława Miłosza z 5.09.1960 (Nervi), K, cz. 1, s. 398.
• List do Konstantego Jeleńskiego z 2.08.1964, K, cz. 1, s. 335.
• Andrzej Panufnik – Zygmunt Mycielski, Dwa listy, „Ruch Muzyczny” 2007, nr 24. List z 25 II 1961.
• List do Jerzego Lisowskiego z 26.05.1962, K, cz. 1, s. 362
• List do Czesława Miłosza z 31.05.1962, K, cz. 1, s. 408.
• Adam Mickiewicz, Dzieła. (Wydanie rocznicowe 1798–1998), t. I: Wiersze, oprac. Czesław Zgorzelski. Warszawa 1998, s. 379.
• Rękopis przedmowy do Wierszy śródziemnomorskich; cyt. za: Tomas Venclova, Aleksander Wat. Obrazoburca, przeł. Jan Goślicki, Kraków 1997, s. 404.
• Czesław Miłosz, Zadanie, w: tenże, Wiersze, t. 3, Kraków 2003, s. 95. Z tomu Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada (1974). Wiersz datowany na 1970 r. (Berkeley).
• Czesław Miłosz, Strukturalista, w: tenże, Wiersze, dz.cyt., s. 36. Wiersz datowany: XI 1967.
• Aleksander Wat, Trzy starości. Trzecia, podał do druku i oprac. Adam Dziadek, „Zeszyty Literackie” 2009, nr 108.

Identifiers

DOI

10.21697/cl.2018.1.4