Henry Giroux, studia kulturowe i krytyka filmowa, czyli pytania o granice między pedagogiką krytyczną a moralistyką

• Authors: Wojciech Kruszelnicki

Title variants

EN

Henry Giroux, cultural studies and film criticism; questions about the border between critical pedagogy and moralisation

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

W artykule przybliżam pole naukowej aktywności Henry’ego Giroux, w którym zajmuje się on analizą filmu. Jest ono, jak można sądzić, najmniej znane polskiej pedagogice, a i w zagranicznych studiach edukacyjnych pojawiające się na ten temat komentarze są rzadkością. Twierdzę tu, że krytyka filmowa Giroux wydaje się metodologicznie najsłabszym elementem opracowywanego przezeń programu pedagogicznego; co więcej, może kłaść się cieniem na sylwetce naukowej badacza, podkopując zdobyty przezeń autorytet kulturoznawcy, a także odbierając powagę samej jego myśli pedagogicznej poprzez infantylizujące ją skojarzenie z moralizatorstwem, niemal nachalną społeczną interwencją i konserwatywną w gruncie rzeczy, jako że podszytą nieufnością wobec kultury artystycznej, obroną utylitaryzmu w sztuce – poglądu, że sztuka oprócz funkcji estetycznych spełniać ma inne, ważniejsze – przede wszystkim edukacyjne i polityczne.

EN

My aim in this paper is to present one of the lesser known, in educational studies and in Polish pedagogy, fields of Henry Giroux’s scholarly work, that is film analysis. Another motivation for writing this critical essay was my growing contention that Giroux’s film criticism constitutes the weakest element within his programme of critical pedagogy. Moreover, I argue here that it can cast a shadow on his scholarly figure, undermining his otherwise well-gained authority as a cultural theorist and ridding his pedagogical thought of gravity through an infantilizing association with moralistic pronouncements, almost impudent social intervention, and conservative, in effect, since it is penetrated by distrustfulness toward artistic culture, the the defence of the idea of the utilitarian dimension of art – a belief that art ought to serve other than artistic/aesthetic functions – above all, educational and political ones.

Keywords

PL

Henry Giroux; pedagogika krytyczna; sztuka filmowa; Henry Giroux; pedagogika krytyczna; sztuka filmowa

EN

Henry Giroux; critical pedagogy; film art

• Publisher: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
• Journal: Forum Pedagogiczne
• Year: 2016
• Issue: 2/2
• Pages: 243-260

Dates

published

2016-11-19

Contributors

author

Wojciech Kruszelnicki

References

• Couldry N. (2000). Inside culture: re-imagining the method of cultural studies. London: Sage Publications.
• Giroux H.A. (2002). Breaking in to the movies: film and cultural politics. Malden – Oxford: Blackwell Publishing.
• Giroux H.A. (1997a). Channel surfing. Racism, the media, and the destruction of today’s youth. New York: San Martin’s Griffin.
• Giroux H.A. (1994). Disturbing pleasures: learning popular culture. New York – London: Routledge.
• Giroux H.A. (1997b). Is there a place for cultural studies in colleges of education? W: Giroux H.A., Shannon P. (red.). Education and cultural studies: toward a performative practice. New York: Routledge.
• Giroux H.A. (2003). Public spaces, private lives: democracy beyond 9/11. Boston: Rowman & Littlefield Publishers Inc.
• Giroux H.A. (2005). Schooling and the struggle for public life. Democracy’s promise and education’s challenge. Boulder: Paradigm Publishers.
• Giroux H.A., Shannon P. (1997). Cultural studies and pedagogy as performative practice: toward an introduction. W: tychże (red.). Education and cultural studies: toward a performative practice. New York: Routledge.
• Giroux H.A., Simon R. (1989). Popular culture as pedagogy of pleasure and meaning. W: tychże (red.). Popular culture, schooling and everyday life. New York: Bergin & Garvey Publishers Inc.
• Grossberg L., Nelson C., Treichler P. (1990). Introduction. W: Grossberg L., Nelson C., Treichler P. (red.). Cultural studies. New York: Routledge.
• Hall S. (1980). Cultural studies and the centre: some problematics and problems. W: Hall S., Hobson D., Lowe A., Willis P. (red.). Culture, media, language. London: Hutchinson.
• Insdorf A. (2000). [rec.]: The Night Porter, „The Criterion Collection”, dostępny na:
• https://www.criterion.com/current/posts/66-the-night-porter (otwarty 11.09.2016).
• Kellner D. (1995). Media culture: cultural studies, identity, and politics between the modern and the postmodern. London: Routledge.
• Kellner D. (2003). Reading Giroux: cultural studies, critical pedagogy, and radical democracy. [Afterword] W: Giroux H.A. (2003). Public spaces, private lives… Boston: Rowman & Littlefield Publishers Inc. Kwieciński Z. (2011). Pedagogizm – wariacje wokół rozumienia kategorii. „Przegląd Pedagogiczny”, nr 1, s. 90–94.
• Markowski M.P. (2013). Polityka wrażliwości. Wprowadzenie do humanistyki. Kraków: Universitas.
• McLaren P. (1989). Life in schools. New York: Longman.
• Nowak A. (2016). Sztuka… moralność. Koniunkcja czy alternatywa? „Katolik.pl – serwis internetowy”, dostępny na: http://www.katolik.pl/sztuka-----moralnosc--koniunkcja-czy- alternatywa-,24507,416,cz.html (otwarty 11.09.2016).
• Williams R. (1967). Communications. New York: Barnes & Noble.
• Williams R. (1989). Culture is ordinary. W: tenże, Resources of hope: culture, democracy,
• socialism. London: Verso.
• Williams R. (1975). The long revolution. London: Penguin Books.
• Antychryst (Antichrist), reż. Lars von Trier, scen. Lars von Trier, Anders Thomas Jensen, Dania, Francja, Polska, Szwecja, Niemcy, Włochy 2009.
• Dzieciaki (Kids), reż. Larry Clark, scen. Harmony Corine, Larry Clark, Jim Lewis, Stany Zjednoczone 1995.
• Django (Django Unchained), reż. Quentin Tarantino, scen. Quentin Tarantino, Stany Zjednoczone 2012.
• Kill Bill (Kill Bill, cz. 1–2), reż. Quentin Tarantino, scen. Quentin Tarantino, Stany Zjednoczone 2003–2004.
• Nocny portier (The Night Porter), reż. Liliana Cavani, scen. Liliana Cavani, Italo Moscati, Wielka Brytania 1974.
• Mapy gwiazd (Maps to the Stars), reż. David Cronenberg, scen.
• Bruce Wagner, Kanada, Francja, Niemcy, Stany Zjednoczone 2014.
• Melancholia (Melancholia), reż. Lars von Trier, scen. Lars von Trier, Dania, Szwecja, Francja, Niemcy 2011.
• Nimfomanka (Nymphomaniac, cz. 1–2), reż. Lars von Trier, scen. Lars von Trier, Dania, Francja, Belgia, Niemcy, Wielka Brytania 2013.
• Opętanie (Possession), reż. Andrzej Żuławski, scen. Andrzej Żuławski, Frederic Tuten, Francja 1981.
• Podziemny krąg (Fight Club), reż. David Fincher, scen. Jim Uhls, Stany Zjednoczone 1999.
• Siedem (Seven), reż. David Fincher, scen. Andrew Kevin Walker, Stany Zjednoczone 1995.
• Zabawy z bronią (Bowling for Columbine), reż. Michael Moore, scen. Michael Moore, Stany Zjednoczone 2002.

Identifiers

DOI

10.21697/fp.2016.2.41