Definicja prawno-teologiczna życia konsekrowanego przez profesję rad ewangelicznych

• Authors: BOŻENA SZEWCZUL

Title variants

EN

Juridical-theological definition of the consecrated life by profession of the evangelical counsels

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Pojęcie życie konsekrowane pojawiło się stosunkowo niedawno. Chociaż jest ono powszechnie stosowane, to jednak – jak się wydaje – nie jest rozumiane  w sposób pełny  nawet przez same osoby, których dotyczy.  Niewiele z nich sięga bowiem do Kodeksu Prawa Kanonicznego Jana Pawła II z 1983 roku,  gdzie podano pełną definicję życia konsekrowanego. Termin ten najczęściej wyjaśnia się jako życie szczególnie poświęcone (konsekrowane) Bogu. Tymczasem już sakrament chrztu - określany także mianem konsekracji chrzcielnej -  poświęca Bogu życie każdego ochrzczonego, tak że staje się ono prawdziwym życiem konsekrowanym. Również przez przyjęcie sakramentu święceń kapłańskich kapłan konsekruje się całkowicie Bogu. O jaką więc konsekrację chodzi w przypadku tzw. osób konsekrowanych? Kiedy ona się dokonuje i co tak bardzo wyróżnia osoby konsekrowane, że tworzą one odrębny stan w Kościele, chociaż  nie hierarchiczny? Odpowiedzi na tak postawione pytania dostarcza artykuł analizujący  kodeksową definicję życia konsekrowanego i jego form istniejących w Kościele katolickim.

EN

The term consecrated life appeared quite recently. Though it is commonly used, and yet – as it seems – it is not understand to the full extend even by the very persons to whom it refers. That’s because not many of them read the John Paul’s II Canonical Law Code of 1983, where there is given a full definition of the consecrated life. The term is usually explained as the life particularly sacrificed (consecrated) to God. At the same time sacrament of baptism - called also by the term of baptismal consecration - already dedicates the life of each baptized to God, so it becomes a true consecrated life. Likewise  a priest by reception of the consecration sacrament simultaneously  sacrifices himself to God. What kind of  consecration then we are talking about in the case of so called consecrated persons? When it takes place, and what so much distinguishes the consecrated persons, that they create separate class in the Church, though it is not a hierarchic one? The answers for such questions are given in the article, which analyses the  Code’s definition of the consecrated life, and its forms existing in the Catholic Church.

Keywords

PL

definicja; stan doskonałości; życie konsekrowane; elementy teologiczne; elementy prawne; definicja; stan doskonałości; życie konsekrowane; elementy teologiczne; elementy prawne

EN

definition; state of perfection; consecrated life; theological elements; juridical elements

• Publisher: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
• Journal: Prawo Kanoniczne
• Year: 2016
• Volume: 59
• Issue: 1
• Pages: 19-42

Dates

published

2017-01-25

Contributors

author

BOŻENA SZEWCZUL

References

• Źródła
• BENEDYKT Z NURSJI, Reguła, Prolog, (przekład A. Świderkówna), Tyniec 19972.
• Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus. Kodeks Prawa Kanonicznego. Przekład polski zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu, Pallottinum 1984.
• JAN PAWEŁ II, Adhortacja apostolska o konsekracji zakonnej w świetle tajemnicy Odkupienia «Redemptionis donum» (25.03.1984), w: Życie konsekrowane w dokumentach Kościoła. Od Vaticanum II do Ripartire da Cristo (red. K. Wójtowicz), Kraków 20032, s. 317-339.
• JAN PAWEŁ II, Życie konsekrowane znakiem i świadectwrm Królestwa Chrystusowego (przemówienie Rzym 08.02.1995 r.), http://www.zyciezakonne.pl/1995-02-08-rzym-zycie-konsekrowane-znakiem-i-swiadectwem-krolestwa-chrystusowego-52643/ [dostęp 19.10.2015 r.].
• JOANNES PAULUS II, Adhortatio apostolica post-synodalis, De Vita consecrata euisque missione in Ecclesia ac mundo, «Vita consecrata», 25 martii 1996, Akta Apostolicae Sedis 88(1996)377-486; tekst polski: Jan Paweł II, Posynodalna adhortacja apostolska o życiu konsekrowanym i jego misji w Kościele i świecie «Vita consecrata», Warszawa-Ząbki 1996.
• KONGREGACJA INSTYTUTÓW ŻYCIA KONSEKROWANEGO I STOWARZYSZEŃ ŻYCIA APOSTOLSKIEGO, Instrukcja Posługa władzy i posłuszeństwo. Faciem tuam, Domine, requiram 1, Watykan 2008.
• PAWEŁ VI, Przemówienie In questo giorno, 2 luty 1972, AAS 64 (1972) 206-212; VC 8 (1972) 81-87; tekst polski w: Charyzmat życia zakonnego. Przemówienia i dokumenty. Wybór i opracowanie A. Żuchowski, T. Sułowska, Poznań-Warszawa 1974, s. 169-176.
• Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych (Biblia Tysiąclecia, Poznań-Warszawa 19803.
• PIUS XII, Constitutio apostolica, De statibus canonicis institutisque saecularibus christianae perfectionis adquirendae, «Provida Mater Ecclesia». Lex peculiaris Institutorum saecularium, 2 februarii 1947, Akta Apostolicae Sedis 39(1947)114-124; tekst polski: ŚWIĘTA KONGREGACJA DLA ZAKONÓW I INSTYTUTÓW ŚWIECKICH, Instytuty świeckie w wypowiedziach Magisteriu Kościoła, Roma 1975, s. 13-30.
• SOBÓR WATYKAŃSKI II, Dekret o przystosowanej do współczesności odnowie życia zakonnego «Perfectae caritatis», w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst polski. Nowe tłumaczenie, Poznań 2002, s. 259-275.
• SOBÓR WATYKAŃSKI II, Konstytucja dogmatyczna o Kościele «Lumen gentium», w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst polski. Nowe tłumaczenie, Poznań 2002, s. 97-166.
• Summa Theologiae II-II, 186 1.
• ŚWIĘTA KONGREGACJA ZAKONÓW I INSTYTUTÓW ŚWIECKICH, Instrukcja o istotnych elementach nauczania Kościoła na temat życia konsekrowanego w zastosowaniu do instytutów oddających się pracy apostolskiej «The renewal of religious life», w: Życie konsekrowane w dokumentach Kościoła. Od Vaticanum II do Ripartire da Cristo (red. K. Wójtowicz), Kraków 20032, s. 289-315.
• Literatura
• ANDRÉS D., Definizione teologico-canonica della vita consacrata per mezzo dei consigli evangelici, w: TENŻE, Le innovazioni nel Libro II Parte III del
• Codice di Diritto Canonico sugli IVC e sulle SVA (cc. 573-746), Vita Consacrata 10(1983), s. 545-603.
• ANDRÉS D., Le forme di vita consacrata. Commentario teologico-giuridico al Codice di diritto canonico, Roma 20147.
• BENIAMINO DELLA SS. TRINITÀ P., Vita religiosa e santità della Chiesa, w: AA.VV., La santità nella costituzione conciliare sulla Chiesa, Roma 1966, s. 161- 194.
• CASTAGÑO J. F., Significato di vita consacrata. Studio comparativo tra il Vaticano II e il CIC’83, Angelicum 72(1995), s. 243-279.
• Castagño J.F., Il contesto ecclesiale della vita consacrata, w: Il nuovo diritto dei religiosi, Roma 1984, s. 41- 60.
• CASTAGÑO J.F., Lo «status consecratorum» nell’attuale legislazione della Chiesa, Angelicum 60(1983), s. 190-223.
• CONTI M., La vita consacrata e la sua missione nella Chiesa e nel mondo, Antonianum 68(1993), s. 45-90.
• CONTI M., Voti religiosi e alleanza sponsale nella vita consacrata, Antonianum 63(1988), s. 161-167.
• DE ROSA G., Valore ecclesiale ed apostolica della vita religiosa, Rivista delle Religiose, 14(1965), s. 262-269.
• FAGIOLO V., Identità teologica e canonica della vita consacrata nella Chiesa, Rivista di Scienze Religiose 7(1993), s. 421-442.
• GAMBARI E., Vita religiosa oggi, Roma 1983.
• GHIRLANDA G., Vita consacrata, Dizionario degli Istituti di Perfezione, t. 10, Roma 2003, kol. 351-359.
• GIARDINI F., Lo stato religioso come olocausto, Angelicum 38(1961), s. 187-199.
• LOMBARDÍA P., Księga I. Normy ogólne, w: Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz, red. P. Majer, Kraków 2011, s. 67-198.
• LOZANO J.M., La sequela di Cristo. Teologia storico-sistematica della vita consacrata, Milano1981.
• MALIŃSKI M., Katechizm dla niewierzących: http://www.opoka.org.pl/biblioteka/K/kat_dla_nie11.html [dostęp 24.09.2015]
• PALMÈS C., Battesimo e vita religiosa, Bologna 1976.
• PASSINI A., Professione di carità perfetta, Rivista delle Religiose 15(1966), s. 523-528.
• SERI D., La presenza attiva dello Spirito Santo nell’anima della religiosa, Rivista delle Religiose, 16(1967), s. 294-298.
• ŚLIWA J., La funzione stabilizzante della Chiesa nel processo di nascita degli IVC - CIC can. 573, Angelicum 85/1(2008), s. 103-113.
• TILLARD J.M.R., Consigli evangelici, Dizionario degli Istituti di Perfezione, v. II, Roma 1975, s. 1630-16

Identifiers

DOI

10.21697/pk.2016.59.1.02