„Per il vero bene della famiglia umana”: L’analisi sociologica ed etica sul Documento sulla fratellanza umana per la pace mondiale e la convivenza comune

• Authors: Stanisław Biały

Title variants

EN

"For the true benefit of the human family": Sociological and ethical analysis on a document on human fraternity for world peace and living together

Abstracts

EN

This article is an attempt to evaluate, in the ethical and sociological way, the event of signing the Document on Human Fraternity for World Peace and Living Together in the capital of the United Arab Emirates Abu Dhabi (Zabi) on February 4, 2019 by Pope Francis and the Grand Imam of the Islamic Al-Azhar University in Cairo, Sheikh Al-Azhar Ahmad Al-Tayyeb. This act took place at a conference devoted to human fraternity organized by the Muslim Council of Elders, founded in 2014, aimed at overcoming divisions and feuds within Islam, as well as defending this religion against extremists, and promoting the message of human values and tolerance. This document - signed in the context of the assumed goals of the association, as well as the problems of various current religious conflicts (not excluding acts of terrorism) - can be considered an epochal act. It is (in a sense) the culmination of the theological reflections and actions of the predecessor of Pope Francis - Benedict XVI, who, in his significant speech at the University of Ratysbon (March 6, 2006), very boldly described the ethical and theological misunderstanding of usurpation of the law ( in the name of God) to spread one’s religion also with violence, and, what Muslims call, jihad. He stated that violence is an irrational thing and that, as such, it cannot correspond to the rational (and holy) nature of the God we believe in. The protests, which appeared in the Muslim world then, today, with the act of signing this document, seem to be just an echo of unnecessary misunderstanding between the two great religions. Thus, the author of the article comes to the conclusion that one should hope that this document will bring peace in the world and establish positive relations between Christians and Muslims. Moreover, he believes that a great respect for the signatories of such an important reciprocal declaration should be expressed. However, he points out that the document (as important as it is) will not automatically improve the relations between the warring parties, nor will it change the thinking of the people we call fundamentalists (radicals). There is a need for further mutual work and contact for the benefit of even better understanding and reconciliation.

PL

Artykuł ten to podjęta próba oceny, z punktu widzenia możliwości budowania pokojowych relacji społecznych, wydarzenia, jakim było podpisanie Dokumentu o braterstwie ludzkim dla pokoju światowego i wzajemnych relacji, w stolicy Emiratów Arabskich Abu Dhabi (Zabi) 4 lutego 2019 r. przez papieża Franciszka i  wielkiego Imama islamskiego uniwersytetu al.-Azhar w Kairze, Szejka Al-Azhara Ahmada Al-Tayyeba. Akt ten odbył się na konferencji poświęconej braterstwu ludzkiemu organizowanej przez Muzułmańską Radę Starszych (Muslim Council of Elders), założoną w 2014 roku, mającą za cel przełamanie podziałów i waśni w łonie islamu, a także obronę tej religii przed ekstremistami, oraz krzewienie przesłania ludzkich wartości i tolerancji. Niniejszy dokument, podpisany w kontekście zakładanych celów tego stowarzyszenia, jak i problematyki różnych aktualnych konfliktów religijnych (nie wykluczając aktów terroryzmu) - możemy uznać za akt epokowy. Jest on (w pewnym sensie) zwieńczeniem teologicznych przemyśleń i działań poprzednika papieża Franciszka – Benedykta XVI, który w swoim znamiennym wystąpieniu na uniwersytecie w Ratysbonie (6.09.2006 r. ), określił bardzo odważnie etyczno-teologiczne nieporozumienie, jakim jest uzurpowanie sobie prawa (w imię wyznawanego Boga) do szerzenia swojej religii nie wylkuczając przemocy, co muzułmanie nazywają dżihadem. Stwierdził bowiem, że przemoc jest rzeczą irracjonalną i że, jako taka, nie może odpowiadać naturze racjonalnego (i świętego) Boga, którego wyznajemy. Protesty, jakie wtedy się pojawiły w świecie muzułmańskim, dziś, w akcie tego podpisanego dokumentu, wydają się być już tylko echem niepotrzebnego niezrozumienia się pomiędzy dwoma wielkim religiami.          Tym samym autor artykułu dochodzi do przekonania, iż należy mieć nadzieję, że niniejszy dokument posłuży pokojowi na świecie; tzn. układaniu pozytywnych relacji między chrześcijanami i muzułmanami. Nadto uważa, że należy wyrazić duży szacunek dla sygnatariuszy takiej bardzo ważne wzajemnej deklaracji. Jednakowoż (podkreśla), że dokument ten (chociaż bardzo ważny), sam w sobie niczego nie załatwi w poprawieniu stosunków między zwaśnionymi stronami, jak też nie zmieni myślenia ludzi, których nazywamy fundamentalistami (radykałami). Potrzebna jest dalsza wzajemna praca i wzajemne kontakty w trosce o jeszcze lepsze zrozumienie się i pojednanie. Chciałby niniejszym podkreślić, że ma rację P. Prüffer, który w swojej - wyżej wspomnianej - książce pisał o potrzebie czerpania przez współczesną socjologię (tj. teorię życia społecznego) z dorobku katolickiej doktryny społecznej. A to także oznacza, że nie możemy wykluczyć z tego dorobku kodyfikacji zawartych w KPK. Analizowany dokument, mówiący o wzajemnej tolerancji i braterstwie, jest niniejszem dobrym świadectwem potrzeby takiej wzajemnej współpracy.  

Keywords

PL

analiza socjologiczna; braterstwo; islam; chrześcijaństwo; pokój; papież Franciszek; prawo Szariatu; Wielki Imam

EN

sociological analysis; fraternity; Islam; Christianity; peace; terrorism; Pope Francis; the Islamic leg of Scharia; the Great Immac

• Publisher: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
• Journal: Prawo Kanoniczne
• Year: 2020
• Volume: 63
• Issue: 1
• Pages: 149-163

Dates

published

2020

Contributors

author

Stanisław Biały

• Wydział Studiów nad Rodziną Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

• https://orcid.org/0000000263900087

References

• Autorità e potere nei paesi musulmani, (a cura di) E. Giunchi ecc., „Nell’Islam” Milano 2018.
• Arabistka o pielgrzymce papieża do ZEA: nie incydent a relacja; https://ekai.pl/arabistka-o-pielgrzymce-papieza-do-zea-nie-incydent-a-relacja(9.02.2019).
• Benedetto XVI, Fede, ragione e università. Ricordi e riflessioni, Discorso del Santo Padre. Regensburg 12 settembre 2006.
• Benedetto XVI. Przemówienie na uniwersytecie w Ratyzbonie (Regensburg), 12.09.2006, http://fraternitasjesu.pl/doc/pdf/benedyktXVI-regensburg.pdf, s. 1-8.
• Carrino A., Eugen Ehrlich e Hans Kelsen: una controversia sulla sociologia del diritto, Barcelona 1993.
• Companini M., Quale Islam? Jihadismo, radicalismo, riformismo, Brescia 2015.
• Con. Vat. II., Costituzione dogmatica sulla Chiesa Lumen gentium.
• De Angelis F., L’educazione del minore e la libertà religiosa. Profili di riflessione nel diritto canonico e nel diritto internazionale, Roma 2018.
• Etyka islamu, red. D. Sulkiewicz i inni, Białystok 2017.
• Francesco, Esortazione apostolica Evangelii gaudium.
• Francesco, Przemówienie podczas międzyreliginej Międzynarodowej Konferencji na rzecz Pokoju na Uniwersytecie Al-Azhar w Kairze w Egipcie, 28.4.2017.
• Il documento sulla fratellanza umana per la pace mondiale e la convivenza comune, Abu Dhabi, 4 febbraio 2019.
• Islam, https://pl.wikipedia.org/wiki/Islam#Pokój_i_wojna.
• Kielmans-Ratyńska R.; http://www.pch24.pl/rada-europy-nie-ma-watpliwosci--prawo-szariatu-jest-sprzeczne-z-prawami-czlo(1.02.2019).
• Kitab S., Dekalog żydowsko-chrześcijański w oczach islamu, Toruń 2000.
• Kodeks Prawa Kanonicznego, Poznań 1984.
• Koran, przeł. Bielawski J., Warszawa 1986.
• Leźnicki M., Wartość życia u podstaw islamskiej(bio)etyki, „Studia Ecologiae et Bioethicae” 11 (2013), s. 51-70.
• Prüffer P., Wyobraźnia. Terapia. Społeczeństwo. Analiza socjologiczno-etyczna, Kraków 2013.
• Nasr S.H., Idee i wartości islamu, Warszawa 1988.
• Schiavazzi P., Ratisbona. 8 anni fa los contro con I’Islam: e se oggi scoprissimo che Ratzinger aveva ragione?”; https://www.huffingtonpost.it/2014/09/12/ratisbona-ratzinger-discorso-islam-scontro_n_58113 60.html(12.09.2014).
• Sharia, legge islamica, https://giuseppemerlino.wordpress.com/2014/11/05/sharia-la-legge-islamica.
• Tosatti M., Muller: Benedetto a Retisbona fu „profetico”. Corano e spada, una sfida per L’Islam”; http://www.marcotosatti.com/2016/09/20/muller-benedetto-a-ratisbona-fu-profeti co-corano-e-spada-una-sfida (20.09.2016).
• Watykan: Kard. Mulller przypomina pasterzom o obowiązku doprowadzenia wiernych do zbawienia, http://www.niedziela.pl/artykul/40722?tytul=Kard-M%C3zller-przypomina-pasterzom-o (9.02.2019).

Identifiers

DOI

10.21697/pk.2020.63.1.07

Biblioteka Nauki

2086083