Postmedia w mediach: przypadek teatru

• Authors: Marek Pieniążek

Title variants

EN

Postmedia in media: The case of theatre

Abstracts

EN

The paper is devoted to the presence of postmedia in contemporary theatre performances. The author uses the category of the so-called post-theatre. In the context of diagnosis of postmedial culture, he suggests looking at modern theatre plays as a synthesis of dramaturgical, corporal, affective and technological mechanisms of mediatisation. On the basis of Vernon Subutex performance, the author proves that the contemporary subject finds its fullest representation in postmedial theatre. At the same time, reviews show a low social awareness of the new cultural paradigm, which despite creating and stimulating mass behaviours on a daily basis, is not understood or appropriately named.

PL

Artykuł poświęcony jest obecności postmediów w przestrzeni współczesnych przedstawień teatralnych. Autor wykorzystuje kategorię tak zwanego postteatru. W kontekście diagnoz kultury postmedialnej proponuje spojrzenie na współczesne przedstawienia teatralne jako syntezę dramaturgicznych, cielesnych, afektywnych i technologicznych mechanizmów mediatyzacji. Na przykładzie odbioru spektaklu Vernon Subutex autor dowodzi, iż współczesny podmiot znajduje swoje najpełniejsze uobecnienie w postmedialnym teatrze. Reakcje recenzenckie odsłaniają zarazem niską świadomość społeczną nowego paradygmatu kulturowego, który choć na co dzień tworzy i stymuluje zachowania na masową skalę, nie jest rozumiany i adekwatnie nazywany.

Keywords

PL

teatr; postteatr; performans; postmedia; aktor

EN

theatre; post-theatre; performance; postmedia; actor

• Publisher: Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
• Journal: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
• Year: 2020
• Volume: 12
• Issue: 3
• Pages: 13-29

Dates

published

2020

Contributors

author

Marek Pieniążek

• Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie

References

• Agamben Giorgio. 2008. Homo sacer. Suwerenna władza i nagie życie. Mateusz Salwa (przeł.). Warszawa.
• Auslander Philip. 2008. Liveness. Performance in a mediatized culture. London – New York.
• Bauer Zbigniew. 2008. Kalendarium rozwoju mediów. W: Dziennikarstwo i świat mediów. Zbigniew Bauer, Edward Chudziński (red.). Kraków. 87–114.
• BLUR.close up. 2017. Joanna Leśniarowska (reż.). Aleksandra Borys (wyk.). Poznań. Art Stations Foundation.
• Bodzioch-Bryła Bogusława. 2015. Nowe media wobec jednostki i społeczeństwa. W: Bogusława Bodzioch-Bryła, Lilianna Dorak-Wojakowska, Michał Kaczmarczyk, Adam Regiewicz. Przepływy, protezy, przedłużenia… Przemiany kultury polskiej pod wpływem nowych mediów po 1989 roku. Bogusława Bodzioch-Bryła i in. (red.). Kraków. 19–47.
• Celiński Piotr. 2013. Postmedia. Cyfrowy kod i bazy danych. Lublin.
• Chaberski Mateusz. 2018. Cyberpartycypacja i złośliwa interaktywność, czyli kto lub co uczestniczy w post-teatrze. W: Post-teatr i jego sprzymierzeńcy. Tomasz Plata (red.). Warszawa. 159–182.
• Cieślak Jacek. 2018. „Uczciwość bezdomnych”. Teatr nr 2. http://www.teatr-pismo.pl/po-premierze/1958/uczciwosc_bezdomnych/. (dostęp: 12.03.2019).
• Dorak-Wojakowska Lilianna. 2015. Teatr wobec nowych mediów. W: Bogusława Bodzioch-Bryła, Lilianna Dorak-Wojakowska, Michał Kaczmarczyk, Adam Regiewicz. Przepływy, protezy, przedłużenia… Przemiany kultury polskiej pod wpływem nowych mediów po 1989 roku. Bogusława Bodzioch-Bryła i in. (red.). Kraków. 354.
• Duda Artur. 2011. Performans na żywo jako medium i obiekt mediatyzacji. Toruń.
• Festiwal Nowego Teatru. 2016. 55. Rzeszowskie Spotkania Teatralne: 3. Festiwal Nowego Teatru. W: Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, 18–26 listopada. Rzeszów.
• Gergen Kenneth. 2009. Nasycone Ja. Dylematy tożsamości w życiu współczesnym. Mirosława Marody (przeł.). Warszawa.
• Głowacki Paweł. 2018. „Nawet Winnetou tego nie potrafił!”. Kraków nr 2. 19.02.2018. http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/254921,druk.html. (dostęp: 12.03.2019).
• Hybrid Matter. 2018. Digital Cultures. Konferencja Naukowa. 24–25.09.2018. Warszawa. http://digitalcultures.pl/pl. (dostęp: 20.02.2019).
• Irańska konferencja. 2018. Iwan Wyrypajew (reż.). Warszawa. Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy.
• Iser Wolfgang. 2006. „Czym jest antropologia literatury? Różnice między fikcjami wyjaśniającymi i odkrywającymi”. Anna Kowalcze-Pawlik (przeł.). Teksty Drugie nr 5. 11–35.
• Konformista 2029. 2018. Bartosz Szydłowski (reż.). Kraków. Teatr Łaźnia Nowa.
• Kopciński Jacek. 2014. Podmiot w nowym dramacie – ponad głowami bohaterów. W: Dramat w tekście – tekst w dramacie. Artur Grabowski, Jacek Kopciński (red.). Warszawa. 180–197.
• Macioszek Sabina. 2015. Przedłużenia ciała i cielesności w Ogrodzie Marty Cezarego Duchnowskiego. W: Wobec kanonu. Problemy metodologiczne. Marta Kacwin, Jakub Papuczys, Justyna Stasiowska (red.). Kraków. 181–205.
• Markowski Michał P. 2007. Polska literatura nowoczesna. Leśmian, Schulz, Witkacy. Kraków.
• Masara. 2018. Stanisław Mojsiejew (reż.). Kraków. Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie.
• Metafizyka dwugłowego cielęcia. 2019. Natalia Korczakowska (reż.). Warszawa. STUDIO teatrgaleria.
• Nietota. 2018. Krzysztof Garbaczewski (reż.). Warszawa. Teatr Powszechny.
• Nowe technologie w teatrze. 2018. Konferencja. W: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. 28 lutego – 1 marca. Warszawa.
• Nycz Ryszard. 2015. Wstęp: humanistyka wczoraj i dziś (w wielkim skrócie i nie bez uproszczeń). W: Kultura afektu – afekty w kulturze. Humanistyka po zwrocie afektywnym. Ryszard Nycz, Anna Łebkowska, Agnieszka Dauksza (red.). Warszawa.
• Plata Tomasz. 2018. Post-teatr. Ucieczka z teatru. Ucieczka do teatru. W: Post-teatr i jego sprzymierzeńcy. Tomasz Plata (red.). Warszawa. 9–23.
• Polityka. 2014. „Jolanta Janiczak i Wiktor Rubin”. Polityka nr 3 (2941). 14.01.2014. 71.
• Post-teatr i jego sprzymierzeńcy. 2018. Tomasz Plata (red.). Warszawa.
• Rancière Jacques. 2007. „Widz wyemancypowany”. Adam Ostolski (przeł.). Krytyka Polityczna nr 13. 310–319.
• Rosenberg Bartosz. 2018. „Vernon Subutex, czyli strategia zsypu”. O.pl. Magazyn. Recenzje. 03.28. http://magazyn.o.pl/2018/vernon-subutex-czyli-strategia-zsypu-bartosz-rosenberg/#/. (dostęp: 22.12.2019).
• Sajewska Dorota. 2014. Pod okupacją mediów. Warszawa.
• Savat David. 2013. Uncoding the Digital. Technology, Subjectivity and Action in the Control Society. London.
• Scena Jutra. 2018. Konferencja. W: Teatr Muzyczny ROMA. 29 listopada. Warszawa.
• Semenowicz Dorota. 2013. To nie jest obraz. Romeo Castellucci i Societas Raffaello Sanzio. Kraków.
• Teatr wśród mediów. 2015. Artur Duda, Marzenna Wiśniewska, Bartłomiej Oleszek (red.). Toruń.
• Vernon Subutex. 2018. Wiktor Rubin (reż.). Kraków. Teatr im. Juliusza Słowackiego.
• Weibel Peter. 2012. Od mediów mechanicznych do mediów społecznych. W: Mindware. Technologie dialogu. Piotr Celiński (red.). Lublin. 13–33.
• Werdykt Jury Festiwalu Boska Komedia. 2019. https://boskakomedia.pl/news/Werdykt_12?fbclid= IwAR2PCOE8nr-URlzsi3ICZ3KdrvtjPElfBgKfmnOBCVQnJHNZkl-0qtCm8cs. (dostęp: 20.12.2019).
• Woźniak Olga. 2018. „Podłączeni. Nastolatki online”. Gazeta Wyborcza nr 279. 30.11.
• https://wyborcza.pl/7,75400,24224591,podlaczeni-nastolatki-online.html?disableRedirects=true. (dostęp: 20.03.2019).
• Wybory i ryzyka awangardy. Studia z teorii awangardy. 1985. Urszula Czartoryska (red.). Warszawa – Łódź.
• Zamorska Magdalena. 2018. Rematerializacja „internetu”. Choreograficzny performans TO Marty Ziółek. W: Post-teatr i jego sprzymierzeńcy. Tomasz Plata (red.). Warszawa. 127–144.

Identifiers

DOI

10.24917/20837275.12.3.2

Biblioteka Nauki

22645698