Źródła ekumenicznego powołania Yves Congara

• Authors: Paweł Pielka

Title variants

EN

Sources of Yves Congar's Ecumenical Vocation

Abstracts

EN

The author of the article shows the threads inspiring the ecumenical vocation of one of the basic authors of Catholic theology dealing with the issues of ecumenism, Yves Congar (1905-1988). Presenting this context allows us to capture the circumstances of the creation of the work that is a milestone in Catholic reflection on this matter: Chrétiens désunis. Principes d'un «œcuménisme» catholique (1937) and an outline of the later evolution of its author's views.

PL

Autor artykułu ukazuje wątki inspirujące ekumeniczne powołanie jednego z głównych autorów teologii katolickiej zajmujących się problematyką ekumenizmu, Yves Marie Congara (1905-1984). Przedstawienie tego kontekstu pozwala uchwycić okoliczności powstania dzieła pozostającego kamieniem milowym katolickiej refleksji w tejże materii: Chrétiens désunis. Principes d’un «œcuménisme» catholique, (1937) oraz zarys późniejszej ewolucji poglądów jego autora.

Keywords

PL

ekumenizm; powołanie; jedność; dialog; Yves Congar

EN

Yves Congar; ekumenizm; powołanie; jedność; dialog

• Publisher: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
• Journal: Studia Oecumenica
• Year: 2022
• Volume: 22
• Pages: 47-57

Dates

published

2022

Contributors

author

Paweł Pielka

• Uniwersytet Papieski Jana Pawła II

References

• Congar Yves. 1935. „Une conclusion théologique à l’Enquête sur les raisons actuelles de l’incroyance”. La Vie Intellectuelle 37: 215–249.
• Congar Yves. 1963. Sainte Église. Études et approches ecclésiologiques. Paris: Editions du Cerf.
• Congar Yves. 1968. Vraie et fausse réforme dans l'Église. Paris: Editions du Cerf.
• Congar Yves. 1974. Une passion: l’unité. Réflexions et souvenirs 1929–1973. Paris: Editions du Cerf.
• Congar Yves. 1982. Diversités et communion. Paris: Editions du Cerf.
• Congar Yves. 1990. Chenu frère que j’ai connu. W L’Hommage differé au Père Chenu, 242. Red. Claude Geffré. Paris: Editions du Cerf.
• Famerée Joseph. 1988. „« Chrétiens désunis » du P. Congar 50 ans après”. Nouvelle revue théologique 110 (5): 666–668.
• Famerée Joseph. 1992. „L’ecclesiologie du Père Yves Congar. Essai de synthèse critique”. Revue des sciences philosophiques et théologiques 76: 377–419.
• Famerée Joseph. 1999. Formation et ecclésiologie du « premier » Congar. W Cardinal Yves Congar. 1904–1995. Actes du colloque réuni à Rome les 3–4 juin 1996, 51–70. Red. André Vauchez. Paris: Editions du Cerf.
• Fouilloux Etienne. 1982. Les catholiques et l’unité chrétienne du XIXe au XXe siècle. Itinéraires européens d’expression française. Paris: Le Centurion.
• Jossua Jean-Pierre. 1967. Le Père Congar. La théologie au service du peuple de Dieu. Paris: Editions du Cerf.
• Jossua Jean-Pierre. 1982. „L’œuvre œcuménique du Père Congar”. Études 11: 543–556.

Identifiers

DOI

10.25167/so.4711

Biblioteka Nauki

16729541