Destrukcja wizerunku publicznego w dyskursie. Rola argumentu ad hominem w komentarzach internautów dotyczących polskiej pisarki Olgi Tokarczuk

• Authors: Jolanta Dyoniziak , Joanna Koswenda

Title variants

EN

Destruction of the public image in discourse. The role of the ad hominem argument in the comments of Internet users about the Polish writer Olga Tokarczuk

Abstracts

EN

The aim of this article is to analyze the destruction of a person’s image on the example of ad hominem argument in readers’ comments reacting to the news of the attribution of the Nobel prize in Literature 2018 by the Polish writer and activist Olga Tokarczuk. Selected comments were published on the polish news websites: „Dorzeczy”, „Gość Niedzielny”, „Wprost”, „Niezalezna”, „Fronda”, „wPolityce” and „Salon24”. The study was conducted from October 2019 to January 2020 on 104 comments, which constitute research material. The corpus was subjected to the argumentative analysis proposed by the French school; the studies on the concept of ethos and the ad hominem argument were used in detail (Amossy, Charaudeau, Druetta i Paissa, Maingueneau). The results of the analysis showed that ad hominem argument can play an important role in deconstructing the public image. In the comments concerning Olga Tokarczuk, the dominant argument was the personal ad hominem argument, which takes the form of the personal attack (ad personam argument), and the circumstantial ad hominem argument in various forms.

PL

Celem niniejszego artykułu jest analiza destrukcji wizerunku osoby w dyskursie na przykładzie użycia argumentu ad hominem w komentarzach internautów dotyczących nagrody Nobla 2018 przyznanej w dziedzinie literatury polskiej pisarce i intelektualistce Oldze Tokarczuk. Wybrane do analizy komentarze zostały opublikowane na stronach polskich portali informacyjnych: „Dorzeczy”, „Gość Niedzielny”, „Wprost”, „Niezależna”, „Fronda”, „w Polityce” i „Salon24”. Badanie przeprowadzono w okresie od października 2019 do stycznia 2020 na 104 komentarzach, które stanowią materiał badawczy. Został on poddany analizie argumentacyjnej zaproponowanej przez szkoły francuską, szczegółowo wykorzystano opracowania dotyczące pojęcia etosu i argumentu ad hominem (Amossy, Charaudeau, Druetta i Paissa, Maingueneau). Badanie wykazało, iż argument ad hominem może odegrać istotną rolę w dekonstrukcji wizerunku publicznego. W komentarzach dotyczących Olgi Tokarczuk dominujący okazał się argument ad hominem personalny, który przybiera formę ataku osobowego (argument ad personam), oraz argument ad hominem okolicznościowy w różnych formach.

Keywords

PL

wizerunek publiczny; etos; ad hominem; dyskwalifikacja; dyskurs; Olga Tokarczuk

EN

public image; ethos; ad hominem; disqualification; discourse; Olga Tokarczuk

• Publisher: Polskie Towarzystwo Retoryczne
• Journal: Res Rhetorica
• Year: 2022
• Volume: 9
• Issue: 2
• Pages: 84-100

Dates

published

2022

Contributors

author

Jolanta Dyoniziak

• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

• https://orcid.org/0000000182811664

author

Joanna Koswenda

• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

References

• Amossy, Ruth. 2006. L’argumentation dans le discours. Paris: Armand Colin.
• Amossy, Ruth. 2010. La présentation de soi. Ethos et identité verbale. Paris: Presses Universitaires de France.
• Amossy, Ruth. 2014. Apologie de la polémique. Paris: Presses Universitaires de France.
• Aristote. 1991. Rhétorique. Livres I et II. Texte établi et traduit par Médéric Dufour. Paris: Gallimard.
• Bralczyk, Jerzy. 2003. O języku polskiej polityki lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Warszawa: Trio.
• Charaudeau, Patrick. 2011. Les médias et l'information: L'impossible transparence du discours. Louvain-la-Neuve: De Boeck Supérieur.
• Copi, Irving M., Cohen, Carl i McMahon, Kenneth. 2014. Introduction to Logic. Harlow: Pearson New International Edition.
• Derive, Jean i Derive, Marie-Jo. 2004. „Processus de création et valeur d'emploi des insultes en français populaire de Côte-d'Ivoire”. Langue Française 144(4): 13-34.
• Druetta, Ruggero i Paissa, Paola. 2020. „Éthos discursif, éthos préalable et postures énonciatives” Corela. Cognition, Représentation, Langage HS-32. https://journals.openedition.org/corela/12457, [dostęp 30.12.2021].
• Eemeren, Frans H. van i Grootendorst, Rob. 1993. „The history of the argumentum ad hominem since the seventeenth century”. Poznań Studies in the Philosophy of the Sciences and the Humanities 35: 49-68.
• Ernotte, Philippe i Rosier, Laurence. 2004. „L'ontotype: une sous-catégorie pertinente pour classer les insultes?”. Langue Française 144: 35-48.
• Gauthier, Gilles. 1995, „L’argumentation périphérique dans la communication politique: le cas de l’argument ad hominem”. Hermès 16: 167-185.
• Grzegorczykowa, Renata. 2001. Wprowadzenie do semantyki językoznawczej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Jakosz, Mariusz. 2019. „Etykietowanie wartościujące w polskim dyskursie politycznym (na przykładzie retoryki partii Prawo i Sprawiedliwość)”. Linguistische Treffen in Wrocław 15: 115-130.
• Jaubert, Anna i Mayaffre, Damon. 2013. „Ethos préalable et ethos (re) construit. La transformation de l'humour légendaire de François Hollande”. Langage et société 146: 71-88.
• Kerbrat-Orecchioni, Catherine. 1994. „Rhétorique et pragmatique: les figures revisitées”. Langue Française 101: 57-71.
• Laforest, Marty i Vincent, Diane. 2004. „La qualification péjorative dans tous ses états”. Langue Française 144: 59-81.
• Laforest, Marty i Moïse, Claudine. 2013. „Entre reproche et insulte, comment définir les actes de condamnation?”. W Violences verbales. Analyses, enjeux et perspectives, red. B. Fracchiolla, C. Moïse, Ch. Romain i N. Auger Rennes: Presses universitaires de Rennes.
• Maingueneau, Dominique. 2014. „Le recours à l’éthos dans l’analyse du discours littéraire. Quelques réflexions”. Fabula. http://www.fabula.org/colloques/document2424.php, [dostęp 29.03.2022].
• Molek-Kozakowska, Katarzyna. 2016. „O wizerunkowości sfery publicznej i jej analizie retorycznej”. Retoryka wizerunku medialnego, red. A. Budzyńska-Daca, A. Kampka, K. Molek-Kozakowska. Warszawa: Polskie Towarzystwo Retoryczne.
• Perelman, Chaïm i Olbrechts-Tyteca, Lucie. 2008. Traité de l’argumentation. La nouvelle rhétorique. Bruxelles: Éditions de l’Université de Bruxelles.
• Toulmin, Stephen, Riecke, Richard i Janik, Allan. 1984. An introduction to Reasoning. New York: Macmillan.
• Walton, Douglas i Woods, John. 1977. „Ad hominem”. The Philosophical Forum 8: 1-20.
• Walton, Douglas. 1999. „Ethotic arguments and fallacies: The credibility function in multi-agent dialogue systems”. Pragmatic & Cognition 7(1): 177-203.
• Wieczorek, Krzysztof A. 2006. „Argumenty »ad hominem«: ich rodzaje oraz sposoby oceny”. Folia Philosophica 24: 189-210.
• Vincent, Diane i Barbeau, Geneviève B. 2012. „Insulte, disqualification, persuasion et tropes communicationnels: à qui l’insulte profite-t-elle?” Argumentation et Analyse du Discours 8. http://journals.openedition.org/aad/1252, [dostęp 16.09.2020].

Identifiers

DOI

10.29107/rr2022.2.5

Biblioteka Nauki

2232086