Amplifikacja retoryczna w argumentacji z zakresu gender studies w polskiej komunikacji politycznej

• Authors: Ewelina Woźniak-Wrzesińska

Title variants

EN

Rhetorical amplification towards argumentation on gender studies in Polish political communication

Abstracts

EN

The aim of this article is to show how rhetorical amplification affects discourse in giving emotive overlay to scientific terms. The study analyzes the Polish gender discourse in its political variant. The article consists of five parts. After delineating the notions of gender and discourse in the introductory part, attention is paid to the devices of rhetorical amplification. A sample of Polish-language online texts featuring various stances in the gender-related debate is subjected to a typological analysis of amplification mechanisms used.

PL

Celem artykułu jest pokazanie, w jaki sposób amplifikacja retoryczna wpływa na dyskurs, nadając terminom naukowym wydźwięk emocjonalny. Przedmiotem studium jest polski dyskurs genderowy w jego wariancie politycznym. Artykuł składa się z pięciu części. Po zdefiniowaniu w części wstępnej pojęć gender i dyskurs, zwrócono uwagę na narzędzia amplifikacji retorycznej. Materiał badawczy – polskojęzyczne teksty internetowe prezentujące różne stanowiska w debacie na temat płci – przeanalizowany został pod kątem typologii używanych mechanizmów amplifikacji.

Keywords

EN

scientific terms; amplification; emotiveness; political communication; gender studies

PL

gender studies; terminy naukowe; amplifikacja; emotywność; komunikacja polityczna

• Publisher: Polskie Towarzystwo Retoryczne
• Journal: Res Rhetorica
• Year: 2022
• Volume: 9
• Issue: 4
• Pages: 133-147

Dates

published

2022

Contributors

author

Ewelina Woźniak-Wrzesińska

• Justus-liebig-universität, Institut Für Slavistik, Giessen, Niemcy

References

• Abriszewski, Krzysztof. 2013. Kulturowe funkcje filozofowania. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
• Anusiewicz, Janusz i Siciński, Bogdan (red.). 1994. Język polityki a współczesna kultura polityczna. Wrocław: Wydawnictwo Towarzystwa Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej.
• Barłowska, Maria. 2006. „Niebiański punkt odniesienia: o niezawodnych sposobach amplifikacji” W Poezja i astronomia, red. Bogdan Burdziej i Grażyna Halkiewicz-Sojak. 101-116. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
• Barłowska, Maria. 2008. „Amplifikacja retoryczna” W Retoryka, red. Maria Barłowska, Agnieszka Budzyńska-Daca, Piotr Wilczek. 98-115. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Borkowski, Igor. 2003. Świt wolnego słowa. Język propagandy politycznej 1981-1995. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
• Bralczyk, Jerzy. 1976. O języku polskiej propagandy politycznej lat siedemdziesiątych. Warszawa: Wydawnictwo Trio.
• Bralczyk, Jerzy. 2003a. O języku polskiej polityki lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Warszawa: Wydawnictwo Trio.
• Bralczyk, Jerzy. 2003b. „Perswazja w tekstach politycznych – wprowadzenie do dyskusji” W Język perswazji publicznej, red. Katarzyna Mosiołek-Kłosińska, Tadeusz Zgółka. 105-108. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
• Czachur, Waldemar. 2011. „Dyskursywny obraz świata. Kilka refleksji”. Text und Diskurs 4: 79-99.
• Czyżewski, Marek. 2010. „Wprowadzenie” W Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego, red. Marek, Czyżewski i in. 15-48. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
• Duda, Maciej. 2016. Dogmat płci. Polska wojna z gender. Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe KATEDRA.
• Głowiński, Michał. 1990. Nowomowa po polsku. Warszawa: Wydawnictwo PEN.
• Jäger, Siegfried. 2001. Kritische Diskursanalyse. Eine Einführung. Duisburg: Duisburger Institut für Sprach- und Sozialforschung.
• Jedlikowska, Dorota. 2014. „Dyskurs naukowy – perspektywa socjologiczna” W Słowo we współczesnych dyskursach, red. Katarzyna Jachimowska, Barbara Kudra, Ewa Szkudlarek-Śmiechowicz, 119-128.Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
• Karpiński, Jakub. 1986. Mowa do ludu. Szkice o język polityki. Warszawa: Wydawnictwo Grup Oporu Solidarni.
• Karamańska, Marta. 2007. Słownictwo polityczne Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej w latach1926-1939. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej.
• Kamińska-Szmaj, Irena. 1994. Judzi, zohydza, ze czci odziera: język propagandy politycznej w prasie 1919-1923. Wrocław: Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej.
• Kamińska-Szmaj, Irena. 2001. Słowa na wolności. Język polityki po 1989 roku. Wypowiedzi, dowcip polityczny, słownik inwektyw. Wrocław: Wydawnictwo Europa.
• Kamińska-Szmaj, Irena. 2007. Agresja językowa w życiu publicznym. Leksykon inwektyw politycznych 1918-2000. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
• Kamińska-Szmaj, Irena. 2017. Język polskiej lewicy. Od Wielkiego Proletariatu do końca PRL. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
• Kłosińska, Katarzyna. 2013. Etyczny i pragmatyczny. Polskie dyskursy polityczne po 1989 roku. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.
• Latour, Bruno. 2013. Nadzieja Pandory. Eseje o rzeczywistości w studiach nad nauką. Przeł. Krzysztof Abriszewski. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
• Modrzejewska, Ewa. 2012. „Retoryczna strategia sporu politycznego w perspektywie framingu na podstawie dzienników opinii z lat 2005–2009” W Między znaczeniem a działaniem. Retoryka i władza, red. Agnieszka Kampka. 153-170. Warszawa: Wydawnictwo SGGW.
• Rudaś-Grodzka Monika i in. (red.). 2014. Encyklopedia Gender. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca.
• Nowak, Tomasz Ł. 2020. Język ukrycia. Zapisany socjolekt gejów. Kraków: Universitas.
• Nowak, Andrzej W., Abriszewski, Krzysztof i Wróblewski Michał. 2016. Czyje lęki? Czyja nauka? Struktury wiedzy wobec kontrowersji naukowo-społecznych. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Ożóg, Kazimierz. 2004. Język w służbie polityki. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.
• Pisarek, Walery. 1976. Język służy propagandzie. Kraków: Ośrodek Badań Prasoznawczych RSW „Prasa-Książka-Ruch”.
• Pisarek, Walery. 2003. „Perswazja – jak ją widzą, jak ją piszą” W Język perswazji publicznej, red. Katarzyna Mosiołek-Kłosińska, Tadeusz Zgółka. 9-17. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
• Plett, Heinrich F. 2001. „Amplification” W Encyclopedia of Rhetoric, red. Thomas O. Sloane. 25-26. Oxford: Oxford University Press.
• Reisgl, Martin. 2011. „Analiza retoryki politycznej”. Przeł. Danuta Przepiórowska. W Jakościowa analiza dyskursu w naukach społecznych, red. Ruth Wodak i Michał Krzyżanowski, Warszawa: Wydawnictwo WAiP.
• Rodzoch-Malek, Jagoda. 2012. „W jaki sposób mówi się w polszczyźnie o homoseksualizmie i osobach homoseksualnych? Analiza leksyki na podstawie danych leksykograficznych i tekstowych” W Repozytorium Uniwersytetu Warszawskiego: https://depotuw.ceon.pl/bitstream/handle/item/204/Doktorat-J.Rodzoch-Malek.pdf?sequence=1 (dostęp 18.02.2020).
• Ryczek, Wojciech. 2016. Antystrofa dialektyki. Teoria retoryczna Bartłomieja Keckermanna. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
• Skarżyńska, Krystyna. 2003. „Perswazja w tekstach politycznych – wprowadzenie do dyskusji” W Język perswazji publicznej, red. Katarzyna Mosiołek-Kłosińska, Tadeusz Zgółka. 109-111. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
• Szymanek, Krzysztof. 2005. Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Woźniak-Wrzesińska, Ewelina i Zakrzewska-Verdugo, Magdalena. 2021a. „Społeczna dyskursywizacja terminów naukowych na przykładzie wybranej nomenklatury z zakresu Gender Studies. Przypadki polski a rosyjski. Część 1”. Acta Neophilologica 23: 7-18.
• Woźniak-Wrzesińska, Ewelina i Zakrzewska-Verdugo, Magdalena. 2021b. „Społeczna dyskursywizacja terminów naukowych na przykładzie wybranej nomenklatury z zakresu Gender Studies. Przypadki polski a rosyjski. Część 2”. Acta Neophilologica 24: 21-32.
• Ziomek, Jerzy. 1990. Retoryka opisowa. Wrocław, Warszawa, Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Identifiers

DOI

10.29107/rr2022.4.7

Biblioteka Nauki

2232073