„Amicitia quae desinere potest vera nunquam fuit” . Przyjaźń w Listach św. Hieronima ze Strydonu

• Authors: Michał Kieling

Title variants

EN

„Amicitia quae desinere potest vera nunquam fuit“. Friendship in the Letters of St. Jerome of Stridon

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Artykuł podejmuje tematykę przyjaźni na podstawie Listów św. Hieronima ze Strydonu. W literaturze epistolograficznej tego Ojca Kościoła nie znajdujemy systematycznego nauczania na temat przyjaźni. Natomiast korespondencja Hieronima ukazuje portret człowieka, który utrzymywał żywe relacje z wieloma osobami i podejmował w swoich listach różnorodną tematykę. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej przedstawiono zagadnienie wymiany i pisania listów, które są formą okazywania i pielęgnowania przyjaźni. Dzięki listom nieobecni stają się obecnymi, a korespondencja jest duchową rozmową. W drugiej części ukazano  postacie, które Hieronim określa w swoich listach jako przyjaciół. Należeli do nich przede wszystkim osoby związane ze środowiskiem monastycznym (Rufin z Akwilei, Chromacjusz, Bonozus, Heliodor, Pammachiusz, Paulin, Ocean, Jowin, Euzebiusz). W trzeciej części przedstawiono dzieje przyjaźni Rufina z Akwilei z Hieronimem, którzy w młodości byli wielkimi przyjaciółmi, natomiast wskutek sporu o Orygenesa poróżnili się i stali się nieprzyjaciółmi. Dla Hieronima prawdziwa przyjaźń, to przyjaźń w Chrystusie, przyjaźń wypróbowana  i wierna, to więź między ludźmi, która się nigdy nie urywa. 

EN

The aim of the article is to present friendship on the basis of letters written by St. Jerome of Stridon. In epistolary literature of this Doctor of the Church, it is impossible to find any systematic teaching about friendship. Nevertheless, St. Jerome’s correspondence presents him as a man who maintained relationships with many people and addressed different issues in his letters. The presented article is divided into three parts. The first one concentrates on the subject of exchanging and writing letters, which is a form of befriending people and cherishing such relations. Thanks to those letters the absent person becomes present and the correspondence itself turns into a spiritual conversation. The second part presents people who are Jerome’s friends in his letters. Most of them are associated with the monastic environment (Rufinus of Aquileia, St. Chromatius, Bonozus, Heliodor, Pammachius, Paulinus, Oceanus, Jovinus, Eusebius). The third part is devoted to the story of friendship between St. Jerome and Rufus of Aquileia. They were faithful friends in their youth, but due to the conflict regarding Origen, they finally became enemies. Jerome finds true friendship in Christ, enduring and faithful, that never ceases to exist.

Keywords

PL

Hieronim ze Strydonu; listy; przyjaźń; Rufin z Akwilei; amicitia; patrystyka

EN

Jerome of Stridon; letters; friendship; Rufinus of Aquilei; amicitia; patristic

• Publisher: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
• Journal: Vox Patrum
• Year: 2020
• Volume: 75
• Pages: 267-284

Dates

published

2020-09-15

Contributors

author

Michał Kieling

Identifiers

DOI

10.31743/vp.6390