„Życie sieroty” Jana Barszczewskiego – czarny romantyzm spoza modelu „antagonizmu wieszczów”

• Authors: Jarosław Ławski

Title variants

EN

“Życie sieroty” by Jan Barszczewski − Dark Romanticism Beyond the Model of “Antagonism of Bards”

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Autor artykułu przypomina Życie sieroty (1849), zapomniany dramat Jana Barszczewskiego (ok. 1780−1851), polskiego romantyka działającego w Petersburgu, na białoruskich ziemiach dawnej Rzeczypospolitej i w Cudnowie na Ukrainie. Barszczewski stworzył oryginalny model nawiązania równocześnie do poetyki Dziadów Adama Mickiewicza i Godziny myśli Juliusza Słowackiego. W mroczną, „czarną” wizję świata wpisał konsekwentnie odwołania do obu poetów romantycznych, unikając jakiegokolwiek antagonizowania, przeciwstawiania jednego wieszcza drugiemu. Jest to zarazem jeden z najwcześniejszych przykładów sięgania w romantyzmie polskim po inspiracje obu autorytetów. Spójność światu przedstawianemu Barszczewskiego zapewnia jego pesymistyczna, mroczna wizja kosmosu, w której jedyną pociechę − ale już w wymiarze pośmiertnym, metafizycznym − niesie religia, rzymski katolicyzm w jego odmianie unickiej.

EN

The article presents the readers with a long forgotten drama Życie sieroty [The Life of An Orphan] by Jan Barszczewski (1780−1851), an outstanding Polish Romantic literature classic who produced his literary work in Saint Petersburg, Russia, Belarus, the former territory of Poland, and Cudowno, Ukraine. Barszczewski is the one who invented a unique model of referring to both the poetics of Dziady [Forefathers’ Eve] by Adam Mickiewicz and Godzina myśli [Hour of Thought] by Juliusz Słowacki. He consistently manages to refer to both of the great Polish Romantics avoiding any ‘antagonisms’ or juxtapositions of the bards whatsoever. Also, he successfully makes these references become a part of his dark and gloomy vision of the world. This literary phenomenon is at the same time one of the earliest examples of how artfully a poet can resort to inspirations of both authority figures of Polish Romanticism. What makes Barszczewski’s world consistent is his gloom-ridden and obscure vision of the cosmos where the ultimate consolation, in a metaphysical and afterlife sense, is religion − Roman Catholicism in its Easter Rite Catholic form.

Keywords

PL

czarny romantyzm; Jan Barszczewski; antagonizm wieszczów; interpretacja; Życie sieroty

EN

dark Romanticism; Jan Barszczewski; antagonism of bards; interpretation; Życie sieroty [The Life of An Orphan]

• Publisher: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
• Journal: Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
• Year: 2021
• Issue: 11 (14)
• Pages: 349-363

Dates

published

2021-06-20

Contributors

author

Jarosław Ławski

• Uniwersytet w Białymstoku

Identifiers

DOI

10.32798/pflit.606