Dyplomacja cyfrowa w czasie pandemii COVID-19. Zmiana kierunków komunikacji i dyplomacja quasi-medialna

• Authors: Katarzyna Pagacz

Title variants

EN

Digital Diplomacy During the COVID-19 Pandemic: Change of Direction of Communication and Quasi-Media Diplomacy

Abstracts

EN

The COVID-19 pandemic significantly impacted the functioning of people, states, and public institutions over a very short time. E-diplomacy, functioning until the beginning of 2020 as one of the forms of diplomacy, gained importance during the pandemic, and what is more – for a brief period it became its main (and only) form. Purpose: the paper mainly refers to the area of digital public diplomacy. Taking into consideration various changes taking place in diplomacy during the COVID-19 pandemic, efforts were made to emphasize two of them – those related to the direction of communication and the role of the media in digital public diplomacy. Research methods: a non-standardized observation and a description of selected cases were used, referring to the literature and research on diplomacy in the pandemic. Conclusions: in the period under observation (2020), both the intensification of existing activities with the use of new technologies, including new media and social media, and the development of completely new approaches to digital diplomacy could be observed. Originality and cognitive value: the advantage of this paper is the description of the condition of digital diplomacy during the COVID-19 pandemic in 2020 and its new forms (including in particular quasi-media diplomacy) together with the key changes that have occurred in this area.

PL

Pandemia COVID-19 wpłynęła znacząco i w bardzo krótkim czasie na funkcjonowanie ludzi, państw i instytucji publicznych. E-dyplomacja, funkcjonująca do początku 2020 roku jako jedna z form dyplomacji, w czasie pandemii zyskała na znaczeniu, a co więcej – na krótki czas stała się jej główną (i jedyną) formą. Cel: praca dotyczy głównie obszaru cyfrowej dyplomacji publicznej. Na tle różnych zmian zachodzących w dyplomacji okresu pandemii COVID-19 starano się uwypuklić dwie z nich, wiążące się z kierunkiem komunikacji oraz rolą mediów w cyfrowej dyplomacji publicznej. Metody badań: w tym celu posłużono się obserwacją niestandaryzowaną i opisem wybranych przypadków, przywołując literaturę i badania dotyczące dyplomacji w pandemii. Wnioski: w okresie poddanym obserwacji (rok 2020) można było zauważyć zarówno zintensyfikowanie dotychczasowych działań z wykorzystaniem nowych technologii, w tym nowych mediów i mediów społecznościowych, jak i wykształcenie się zupełnie nowych podejść do dyplomacji cyfrowej. Wartość poznawcza: walorem opracowanej charakterystyki stanu dyplomacji cyfrowej w czasie pandemii COVID-19 w 2020 roku jest opis nowych jej form (w tym w szczególności dyplomacji quasi-medialnej) i kluczowych zmian, jakie nastąpiły w tym obszarze.

Keywords

PL

dyplomacja cyfrowa; dyplomacja publiczna; pandemia COVID-19

EN

digital diplomacy; public diplomacy; COVID-19 pandemic

• Publisher: Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
• Journal: Studia Medioznawcze
• Year: 2022
• Issue: 3
• Pages: 1210-1223

Dates

published

2022

Contributors

author

Katarzyna Pagacz

• Uniwersytet Jagielloński w Krakowie

• https://orcid.org/000000021574047X

References

• Adesina, O.S., & Summers, J. (2017). Foreign policy in an era of digital diplomacy. Cogent Social Sciences, 3(1), 1297175. doi: 10.1080/23311886.2017.1297175
• Arendarska, J. (2012). Elektroniczna dyplomacja – nowe narzędzia komunikowania w dyplomacji. e-Politikon, 4, 42–60.
• Bjola, C. (2021). Digital diplomacy as world disclosure: the case of the COVID-19 pandemic. Place Branding and Public Diplomacy, 18(1), 22–25. doi: 10.1057/s41254-021-00242-2
• Bjola, C., & Kornprobst, M. (2018). Understanding International Diplomacy. Theory, Practice and Ethics. London – New York: Routledge. doi: 10.4324/9781315196367
• Bjola, C., & Manor, I. (2020, March 31). Digital diplomacy in the time of the coronavirus pandemic. Retrieved from https://uscpublicdiplomacy.org/blog/digital-diplomacy-time-coronavirus-pandemic
• Bjola, C., & Manor, I. (2022). The rise of hybrid diplomacy: from digital adaptation to digital adoption. International Affairs, 98(2), 471–491. doi: 10.1093/ia/iiac005
• Broś, N. (2017a). Media społecznościowe w szwedzkiej polityce zagranicznej. Political Preferences, 16, 37–50.
• Broś, N. (2017b). Znaczenie nowych technologii dla współczesnej dyplomacji. Dialogi Polityczne/Political Dialogues, 22, 163–177. doi: 10.12775/dp.2017.010
• Davison, W.P. (1976). Mass Communication and Diplomacy. In J.N. Rosenau, K.W. Thompson, & G. Boyd (Eds.), World Politics: An Introduction (pp. 388–403). New York: The Free Press.
• Deuze, M. (2020). The role of media and mass communication theory in the global pandemic. Communication Today, 2(11), 5–16.
• Di Martino, L. (2019). Conceptualising public diplomacy listening on social media. Place Branding and Public Diplomacy, 16(2), 131–142. doi: 10.1057/s41254-019-00135-5
• Edafejirhaye, I.V. (2016). International Broadcasting as a Tool of International Diplomacy. New Media and Mass Communication, 46, 45–52.
• Eggeling, K.A., & Adler-Nissen, R. (2021). The Synthetic Situation in Diplomacy: Scopic Media and the Digital Mediation of Estrangement. Global Studies Quarterly, 1(2), 1–14. doi: 10.1093/isagsq/ksab005
• European Commission [@EU_Commission]. (2020, May 4). Coronavirus Global Response. [Wideo]. Periscope. Retrieved from https://www.pscp.tv/EU_Commission/1YpKkQNalRAJj?t=2h41m30s
• Gilboa, E. (2001). Diplomacy in the media age: Three models of uses and effects. Diplomacy & Statectraft, 12(2), 1–28. doi: 10.1080/09592290108406201
• Gilboa, E. (2008). Dyplomacja w epoce informacji. W B. Ociepka (Red.), Dyplomacja publiczna (s. 37–58). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
• Goban-Klas, T. (1999). Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu. Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.
• Hanson, F. (2010). A Digital DFAT: Joining the 21th Century. Policy Brief, November 2010, 1–16. Sydney: The Lowy Institute for International Policy.
• Hjarvard, S. (2008). The Mediatization of Society. Nordicom Review, 29(2), 102–131. doi: 10.1515/nor-2017-0181
• Hocking, B., & Melissen, J. (2015). Diplomacy in the Digital Age. The Hague: Netherlands Institute of International Relations Clingendael.
• Jönsson, C., & Hall, M. (2003). Communication: An Essential Aspect of Diplomacy. International Studies Perspectives, 4(2), 195–210. doi: 10.1111/1528-3577.402009
• Labott, E. (2020). Redefining Diplomacy in the Wake of the COVID-19 Pandemic. The Meridian Center for Diplomatic Engagement.
• Langlet, A., Vadrot, A., Tessnow-von Wysocki, I., Tolochko, P., Brogat, E., & Ruiz, R.S.C. (2020). COVID-19 and the BBNJ negotiations. Vienna: MARIPOLDATA.
• Manfredi-Sánchez, J.L. (2022). Vaccine (public) diplomacy: legitimacy narratives in the pandemic age. Place Branding and Public Diplomacy. doi: 10.1057/s41254-022-00258-2
• Marshall, P. (1997). Positive diplomacy. New York: Palgrave Macmillan.
• Michalczyk, S. (2009). Pojęcie mediatyzacji w nauce o komunikowaniu. W M. Kolczyński, M. Mazur, & S. Michalczyk (Red.), Mediatyzacja kampanii politycznych (s. 17–33). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
• Nelam Sari, P.R. (2021). Indonesia Digital Public Diplomacy on @kemlu_ri Instagram: Benefit and Challenges during COVID-19. Jurnal Riset Manajemen Komunikasi, 1(1), 36–45. doi: 10.29313/jrmk.v1i1.115
• Ociepka, B. (2002). Komunikowanie międzynarodowe. Wrocław: Wydawnictwo Astrum.
• Ociepka, B. (2008). Dyplomacja publiczna jako forma komunikowania międzynarodowego. W B. Ociepka (Red.), Dyplomacja publiczna (s. 11–35). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
• Ociepka, B. (2012). Nowa dyplomacja publiczna – perspektywa teorii stosunków międzynarodowych i komunikowania politycznego. Przegląd Strategiczny, 1, 121–139. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
• Ociepka, B. (2013). Miękka siła i dyplomacja publiczna Polski. Warszawa: Scholar.
• Ociepka, B. (2016). Wpływ internetu na wykorzystanie mediów w polityce zagranicznej. W A. Jaskiernia & K. Gajlewicz-Korab (Red.), Rozwój internetu a zmiany w mediach, systemach medialnych oraz społecznych (s. 233–243). Warszawa: Instytut Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.
• Ociepka, B. (2018). Dyplomacja publiczna – oksymoron? W A. Stępińska, E. Jurga-Wosik, & B. Secler (Red.), Oblicza współczesnej komunikacji. Konteksty-problemy-wyzwania (s. 19–30). Poznań: Polskie Towarzystwo Komunikacji Społecznej.
• Ociepka, B. (2022). Dyplomacja publiczna Polski i zagraniczna polityka kulturalna Niemiec w stosunkach wzajemnych. Warszawa – Darmstadt: Instytut Spraw Publicznych, Deutsches Polen-Institut.
• O’Keefee, A., & Oliver, A. (2010). International broadcasting and its contribution to public diplomacy. LOWY Institute.
• Olędzki, J. (2001). Komunikowanie w świecie. Narzędzia, teorie, unormowania. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.
• Pisarek, W. (2008a). Mediatyzacja. W W. Pisarek (Red.), Słownik terminologii medialnej. Kraków: Universitas.
• Pisarek, W. (2008b). Wstęp do nauki o komunikowaniu. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
• Piskorska, B. (2014). Dyplomacja cyfrowa: instrument miękkiej siły Unii Europejskiej w stosunkach międzynarodowych. W M. Kosienkowski & B. Piskorska (Red.), Dyplomacja cyfrowa jako instrument polityki zagranicznej XXI wieku (s. 105–142). Lublin: Wydawnictwo KUL.
• Price, M.E. (2002). Public Diplomacy and the Transformation of International Broadcasting. In Media and Sovereignty (pp. 199–225). Cambridge – London: The MIT Press.
• Romero Vara, L., Alfaro Muirhead, A.C., Hudson Frías, E., & Aguirre Azócar, D. (2021). Digital Diplomacy and COVID-19: An Exploratory Approximation towards Interaction and Consular Assistance on Twitter. Comunicación y Sociedad, 2021, 1–23. doi: 10.32870/cys.v2021.7960
• Sasińska-Klas, T. (2014). Mediatyzacja a medializacja sfery publicznej. Zeszyty Prasoznawcze, 57(2), 162–175.
• Snow, N. (2009). Rethinking Public Diplomacy. In N. Snow & P.M. Taylor (Eds.), Routledge Handbook of Public Diplomacy (pp. 3–11). New York – London: Routledge.
• Snow, N. (2014). Public Diplomacy. New Dimensions and Implications. In T.L. McPhail (Ed.), Global Communication. Theories, Stakeholders and Trends (pp. 64–79). Wiley Blackwell.
• Surmacz, B. (2013). Tendencje ewolucji współczesnej dyplomacji. W E. Haliżak & M. Pietras (Red.), Poziomy analizy stosunków międzynarodowych (s. 233–253). Warszawa: Rambler.
• Surmacz, B. (2014). Wpływ nowych technologii na funkcje współczesnej dyplomacji. W M. Kosienkowski & B. Piskorska (Red.), Dyplomacja cyfrowa jako instrument polityki zagranicznej XXI wieku (s. 17–43). Lublin: Wydawnictwo KUL.
• Surmacz, B. (2015). Ewolucja Współczesnej Dyplomacji. Aktorzy. Struktury. Funkcje. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
• Szczepanik, K. (2017). Dyplomacja a postęp naukowo-techniczny – wyzwania badawcze. Przedsiębiorstwo Przyszłości. Kwartalnik Uczelni Techniczno-Handlowej im. H. Chodkowskiej, 2(31), 9–34.
• Twiplomacy Study 2020 - Twiplomacy. (2020, July 20). Twiplomacy. Retrieved from https://www.twiplomacy.com/twiplomacy-study-2020
• Vadrot, A.B.M., Langlet, A., Tessnow-von Wysocki, I., Tolochko, P., Brogat, E., & Ruiz-Rodríguez, S.C. (2021). Marine Biodiversity Negotiations During COVID-19: A New Role for Digital Diplomacy? Global Environmental Politics, 21(3), 169–186. doi: 10.1162/glep_a_00605
• Wihlborg, E., & Norstedt, A. (2017). New ways and actors when diplomacy goes digital: The e-Diplomacy Campaign „Midwives4All”. In Proceedings of the 50th Hawaii International Conference on System Sciences (pp. 2438–2447). University of Hawaii. doi: 10.24251/hicss.2017.295
• World Health Organization. (2020, March 11). BREAKING "We have therefore made the assessment that #COVID19 can be characterized as a pandemic"-@DrTedros #coronavirus. [Tweet]. Retrieved from https://twitter.com/WHO/status/123777702174233804
• Zaharna, R.S. (2021). The pandemic’s wake-up call for humanity-centered public diplomacy. Place Branding and Public Diplomacy, 18(1), 4–7. doi: 10.1057/s41254-021-00244-0

Identifiers

DOI

10.33077/uw.24511617.sm.2022.3.708

Biblioteka Nauki

2137734