Janusze, halyny, sebixy i karyny. Memy internetowe jako źródło nowych eponimów

• Authors: Iwona Burkacka

Abstracts

EN

Internet memes are an important element of the modern culture and their vocabulary is transmitted to other texts thus becoming an important component of communication and familiarity with it becomes necessary for the understanding of various statements and utterances. The object of the description is the meme eponyms and their derivatives. In the analysis of derivative words, the nest methodology and synchronic word formation principles were applied, and in the description of their bases, i.e. eponyms identical to the base ones, references were made to the studies by B. Dereń and M. Rutkowski. The research permitted the determination of a high word formation activity of meme eponyms the status of which varies: some of them are stabilised, which allows their recognition as dictionary units, while others are textual. A large number of the structures have been created with the use of the same formants and word formation techniques. What deserves particular attention is verbs, which are very seldom coined based on first names. Similarities to creating eponyms based on last names can be seen in derivation. Adjectives with the suffi xes –owat(y) and –ow(y) are coined fairly often. The analysed eponyms and their derivatives refer to the stereotypes of Poles functioning in online texts, which differ from the self-stereotypes functioning in the Polish culture to date.

Keywords

EN

eponym; neosemantism; derivative; meme; word formation; appelativisation of onyms

• Publisher: Towarzystwo Kultury Języka
• Journal: Poradnik Językowy
• Year: 2020
• Volume: 773
• Issue: 4
• Pages: 21-34

Dates

published

2020

Contributors

author

Iwona Burkacka

References

• Z. Abramowicz, E. Bogdanowicz (red.), 2006, Onimizacja i apelatywizacja, Białystok.
• I. Burkacka, 2015, Dlaczego pieseł i koteł są lepsze od psa i kota, a nieogar jest nie halo? Uwagi o nowszych neologizmach występujących w słownictwie młodzieżowym [w:] U. Sokólska (red.), Odkrywanie słowa – historia i współczesność, Białystok, s. 395–408.
• I. Burkacka, 2017, Memy a stereotypy [w:] E. Kołodziejek, R. Sidorowicz (red.), Internet jako przedmiot badań językoznawczych, Szczecin, s. 11–26.
• B. Dereń, 2005, Pochodne nazw własnych w słowniku i tekście, Opole.
• J. Fiske, 2010, Zrozumieć kulturę popularną, tłum. K. Sawicka, Kraków.
• R. Grzegorczykowa, J. Puzynina, 1979, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego. Rzeczowniki sufi ksalne rodzime, Warszawa.
• R. Grzegorczykowa, J. Puzynina, 1998, Słowotwórstwo [w:] R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, t. 2, Warszawa, s. 361–634.
• R. Grzegorczykowa, 2010a, Jeszcze w sprawie znaczeń przymiotników odrzeczownikowych [w:] I. Burkacka, R. Pawelec, D. Zdunkiewicz-Jedynak (red.), Słowa – kładki, na których spotykają się ludzie różnych światów, Warszawa, s. 147–157.
• R. Grzegorczykowa, 2010b, Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, wyd. IV rozszerzone, Warszawa.
• R. Iedema, 2013, Multimodalna analiza dyskursu: Resemiotyzacja na potrzeby dyskursów użytkowych [w:] A. Duszak, G. Kowalski (red.), Systemowo-funkcjonalna analiza dyskursu, Kraków, s. 197–227.
• H. Jadacka, 2001, System słowotwórczy polszczyzny (1945–2000), Warszawa.
• H. Jadacka, 1995, Rzeczownik polski jako baza derywacyjna. Opis gniazdowy, Warszawa.
• J. Kaczerzewska, 2018, Stabilność ekspresywna leksemu janusz i jego jednostki derywowane, „Orbis Linguarum” t. 5, http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.desklight-adbc5b8b-b630-44cb-af44-7411930292a0 [dostęp: 10.11.2019].
• K. Kallas, 2010, Słowotwórstwo polskich hipokorystyków imiennych [w:] I. Burkacka, R. Pawelec, D. Zdunkiewicz-Jedynak (red.), Słowa – kładki, na których spotykają się ludzie różnych światów, Warszawa, s. 159–175.
• W. Kopaliński, 1996, Słownik eponimów, czyli wyrazów odimiennych, Warszawa.
• C. Kosyl, 1978, Metaforyczne użycie nazw własnych [w:] M. Szymczak (red.), Z zagadnień słownictwa współczesnego języka polskiego, Wrocław–Warszawa–Gdańsk, s. 133–143.
• M. Łaziński, 2017, Młodzieżowe słowo roku 2017 – komentarz na tydzień przed końcem trwania plebiscytu, https://sjp.pwn.pl/mlodziezowe-slowo-roku/haslo/Mlodziezowe-slowo-roku-2017-komentarz-na-tydzien-przed-koncemtrwania-plebiscytu;6368967.html [dostęp: 27.11.2019].
• J. Maćkiewicz, 2017, Badanie mediów multimodalnych – multimodalne badanie mediów, „Studia Medioznawcze” nr 2, s. 33–43.
• MSSiMP: Miejski słownik slangu i mowy potocznej, https://www.miejski.pl [dostęp: od 10.09.2019 do 25.11.2019].
• A. Nagórko, 2002, Zarys gramatyki polskiej, Warszawa.
• A. Niekrewicz, 2017, Memy internetowe – kierunki badań [w:] E. Kołodziejek, R. Sidorowicz (red.), Internet jako przedmiot badań językoznawczych, Szczecin, s. 72–82.
• J. Nowak, 2013, Memy internetowe: teksty (cyfrowej) kultury językiem krytyki społecznej [w:] I. Hofman, D. Kępa-Figura (red.), Współczesne media. Język mediów, Lublin, s. 239–256.
• OJUW: Obserwatorium Językowe Uniwersytetu Warszawskiego. Najnowsze słownictwo polskie, http://nowewyrazy.uw.edu.pl [dostęp: od 10.09.2019 do 25.11.2019].
• E. Pałuszyńska, 2003, Nazwy własne w funkcji nieonomastycznej [w:] M. Biolik (red.), Metodologia badań onomastycznych, Olsztyn, s. 115–120.
• M. Rutkowski, 2007, Nazwy własne w strukturze metafory i metonimii. Proces deonimizacji, Olsztyn.
• SGSII: H. Jadacka (red.), 2001, Słownik gniazd słowotwórczych współczesnego języka ogólnopolskiego, t. II: Gniazda odrzeczownikowe, Kraków.
• M. Skarżyński (red.), 2003, Słowotwórstwo gniazdowe. Historia, metoda, zastosowania, Kraków.
• H. Stöckl, 2015, Czytanie tekstów językowo-obrazowych? Elementy kompetencji podstawowej [w:] R. Opiłowski, J. Jarosz, P. Staniewski (red.), Lingwistyka mediów. Antologia tłumaczeń, Wrocław–Drezno, s. 113–137.
• J. Storey, 2003, Studia kulturowe i badania kultury popularnej: teorie i metody, tłum. J. Barański, Kraków.
• Vasisdas: Slang. Neologizmy. Mowa potoczna, http://www.vasisdas.pl
• K. Waszakowa, 1994, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego. Rzeczowniki sufiksalne obce, Warszawa.
• K. Waszakowa, 1996, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego. Rzeczowniki z formantami paradygmatycznymi, Warszawa.
• D. Zdunkiewicz-Jedynak, 2015, Wtórne znaczenia metaforyczne literackich i filmowych nazw własnych (z twórczości dla dzieci) we współczesnej polszczyźnie [w:] U. Sokólska, Odkrywanie słowa – historia i współczesność, Białystok, s. 507–525.

Identifiers

DOI

10.33896/PorJ.2020.4.2

Biblioteka Nauki

2084130