Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2023 | 809 | 10 | 66-83

Article title

Polacy mówią o jedzeniu... Konceptualizacja czynności jedzenia w świetle polskiej leksyki

Content

Title variants

EN
Poles talk about eating… Conceptualisation of the act of eating in light of Polish lexis

Languages of publication

Abstracts

EN
This article discusses the Polish vocabulary related to the act of eating. Assuming that lexis acts as a sensitive device to detect and record changes in history and culture, and referring to the methodology of cognitive linguistics, I describe three conceptualisation profiles of the act of eating. The first one described is the biological profile (with 3 cognitive pathways: food is life, food is strength, and food is protection). In the field of “verbs of eating” treated as a biological fact, I distinguish the ones describing the act of eating from the viewpoint of the way it is performed, particularly the speed (fast – slow) and the size of the portions put into the mouth (small or large bites), the amount of food consumed, aesthetics, apparent appetite, and a kind of rhythmicity and automatism of eating or using cutlery, the function of which in eating is compared to an oar – while sailing a boat or a sword – during a fight. Afterwards, I deal with more recent cognitive profiles: psychological and cultural. In particular, I am interested in the contemporary changes, established in language, in the approach to the act of eating towards treating it, for instance, as a threat or disturbance from the sphere of the human psyche (cf. jedzenioholizm (binge eating), feederyzm (feederism), manoreksja (manorexia), ortoreksja (orthorexia), etc.), a way of spending time (cf. gastroturystyka (gastrotourism), foodie, pornografia jedzenia (food pornography), etc.), or as a specific philosophy of life and a component of the human cultural identity (cf. freeganin (a freegan), frutarianin (a fruitarian), fleksitarianin (a flexitarian), solarianin (a solarian)).
PL
W artykule zajmuję się polskim słownictwem dotyczącym czynności jedzenia. Wychodząc z założenia, że leksyka działa jak czułe urządzenie do wykrywania i rejestracji zmian w historii i kulturze, i odwołując się do metodologii lingwistyki kognitywnej, opisuję trzy profile konceptualizacyjne czynność jedzenia. Jako pierwszy opisowi podlega profil biologiczny (z 3 ścieżkami poznawczymi: jedzenie – to życie, jedzenie – to siła, a także jedzenie – to ochrona). W polu „czasowników jedzenia” traktowanego jako fakt biologiczny wyodrębniam te, opisujące czynność jedzenia z punktu widzenia sposobu jej wykonywania, zwłaszcza prędkości (szybko − wolno) oraz wielkości porcji wkładanych do ust (małe lub wielkie kęsy), ilości spożytego pokarmu, estetyki, widocznego apetytu oraz swego rodzaju rytmiczności i automatyzmu spożywania posiłku lub posługiwania się sztućcami, których funkcja w jedzeniu jest porównywana z wiosłem − podczas pływania łodzią czy z pałaszem − podczas walki. W drugiej kolejność zajmuję się nowszymi profilami poznawczymi: psychicznym i kulturowym. Interesują mnie zwłaszcza, utrwalone w języku, współczesne zmiany w traktowaniu czynności jedzenia ku pojmowaniu jej np. jako zagrożenia lub zaburzenia ze sfery ludzkiej psychiki (por. jedzenioholizm, feederyzm, manoreksja, ortoreksja itp.), sposób spędzania czasu (por. gastroturystyka, foodie, pornografia jedzenia itp.) czy jako swoistej filozofii życia i komponent tożsamości kulturowej człowieka (por. freeganin, frutarianin, fleksitarianin, solarianin).

Year

Volume

809

Issue

10

Pages

66-83

Physical description

Dates

published
2023

Contributors

References

  • Bartmiński, J. 1990. ta. W: Językowy obraz świata, red. J. Bartmiński, s. 109‒127. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
  • Bartmiński, J., Chlebda, W. 2013. Problem konceptu bazowego i jego profilowania – na przykładzie stereotypu Europy. Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury 25, s. 69‒95.
  • Dawidziak-Kładoczna, M. 2013. Nazwy potraw a marketing. Perswazyjne środki językowe we współczesnym nazewnictwie gastronomicznym. Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Filologia Polska. Językoznawstwo 9, s. 85–108.
  • Dąbrowska, A. 1998. O językowym zachowaniu się przy stole. Dlaczego upiększamy nazwy potraw. W: Oczywisty urok biesiadowania, red. P. Kowalski, s. 248–253. Wrocław: Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej.
  • Dźwigoł, R. 2013. O jedzeniu i pracy – na podstawie polskich przysłów. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Linguistica 8, s. 62–72.
  • Filar, D. 2010. Synonimia leksykalna w leksykologii i leksykografii polskiej. Roczniki Humanistyczne 58, z. 6, s. 41−57.
  • Lesz-Duk, M. 2002. Słownictwo kulinarne we współczesnej polszczyźnie. Prace Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie. Filologia Polska. Językoznawstwo 4, s. 175–180.
  • Lewiński, P.H. 1998. Smak zdrowia i raju, czyli o reklamie produktów spożywczych. W: Oczywisty urok biesiadowania, red. P. Kowalski, s. 254–260. Wrocław: Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej.
  • Łachnik, J. 2022. Nowe słownictwo związane z jedzeniem na materiale obserwatorium językowego UW. Próba rekonstrukcji struktury pola tematycznego. Prace Filologiczne 77, s. 25–45.
  • Mitrenga, B. 2014. Zmysł smaku. Studium leksykalno-semantyczne. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
  • Nowowiejski, B. 2005. Małgorzata Witaszek-Samborska, Studia nad słownictwem kulinarnym we współczesnej polszczyźnie, Poznań 2005, s. 444. Białostockie Archiwum Językowe 5, s. 213–218.
  • Przymuszała, L. 2021. „Rozkosz dla zmysłów”, czyli język kart dań. LingVaria16/1 (31), s. 225–234.
  • Wierzchowska, M. 1999. „Niewypowiedzianie smaczne, nieopisanie pięknie pachnące” – opis smaku i zapachu w komunikatach perswazyjnych na przykładzie tekstów reklam telewizyjnych. W: Polszczyzna w komunikowaniu publicznym. Prace poświęcone Profesor Halinie Satkiewicz z okazji jubileuszu Jej i Jej Zakładu, red. W. Gruszczyński, J. Bralczyk, G. Majkowska, s. 107–114. Warszawa: Aspra JR F.H.U.
  • Witaszek-Samborska, M. 2005. Studia nad słownictwem kulinarnym we współczesnej polszczyźnie. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
  • Wójcicka, M. 2010. Menu jako gatunek językowo-kulturowej wypowiedzi. W: Historie kuchenne. Rola i znaczenie pożywienia w kulturze, red. R. Stoličná, A. Drożdż, s. 274–279. Cieszyn – Katowice – Brno: Uniwersytet Śląski w Katowicach.
  • Adalberg S., 1889−1894, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Warszawa: Księgarnia E. Wende i S-ka.
  • DS – Czesak, A, Szałkiewicz, Ł, Żurowski, S., brw., Dobry słownik, https://dobryslownik.pl/
  • SEJPBr – Brűckner, A. 1927. Słownik etymologiczny języka polskiego. Kraków: Krajowa Spółdzielnia Wydawnicza.
  • Krzyżanowski, J. red. 1969−1978. Nowa księga przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich w oparciu o dzieło Samuela Adalberga oprac. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
  • Masłowski W., Masłowska D. 2000. Wielka księga przysłów polskich. Kęty: Klub dla Ciebie – Bauer-Weltbild Media.
  • SJPDor – Doroszewski, W. red. 1958–1969. Słownik języka polskiego, t. 1–10 + suplement. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  • SJP PWN – Słownik języka polskiego PWN [sjp.pwn.pl].
  • WSJP PAN – Żmigrodzki, P. red. 2007–. Wielki słownik języka polskiego PAN. Online: https://wsjp.pl/ [dostęp: wrzesień–październik 2023].

Document Type

Publication order reference

Identifiers

Biblioteka Nauki
28765543

YADDA identifier

bwmeta1.element.ojs-doi-10_33896_PorJ_2023_10_5
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.