Przestrzenie „ślepoty” w polityce oświatowej

• Authors: Henryk Mizerek

Title variants

EN

Spaces of “blindness” in educational policy

Abstracts

EN

This paper attempts to identify areas of knowledge about human nature that are invisible to educational policy. The analysis presented here is based on the concept of effective policy contrasted with the “blind” policy. The author examines the meanings of three vital educational categories: quality, excellence, and change. This article presents the dominant discourses of each category and the causes and consequences of the “silence” of alternative discourses.

PL

W artykule podjęto próbę identyfikacji obszarów wiedzy o człowieku, które są niedostrzegane przez politykę oświatową. Fundamentem przedstawionych tutaj analiz jest koncept efektywnej polityki przeciwstawiony polityce „ślepej”. Autor analizuje znaczenia trzech kluczowych kategorii praktyki i polityki edukacyjnej. Są nimi: jakość, doskonałość oraz zmiana. Przedstawiono tutaj dominujące dyskursy każdej z tych kategorii oraz przyczyny i skutki „milczenia” dyskursów alternatywnych.

Keywords

PL

efektywna polityka oświatowa; jakość edukacji; zmiana edukacyjna; doskonałość

EN

effective educational policy; quality of education; educational change; excellence

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
• Journal: Przegląd Pedagogiczny
• Year: 2022
• Issue: 2
• Pages: 9-26

Dates

published

2022

Contributors

author

Henryk Mizerek

• Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

References

• Ball S.J. (2016). Neoliberal education? Confronting the slouching beast. Policy Futures in Education, 14(8), 1046–1059. DOI: 10.1177/1478210316664259.
• Barone T. (2007). A return to the gold standard? Questioning the future of narrative construction as educational research. Qualitative Inquiry, 13(4), 454–470.
• Bauman Z. (2008). Zindywidualizowane społeczeństwo. Gdańsk: GWP.
• Benner D. (2015). Pedagogika ogólna. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
• Biesta G. (2007). Why “what works” won’t work: evidence-based practice and the democratic deficit in educational research. Educational Theory, 57(1), 1–22. DOI: 10.1111/j.1741-5446.2006.00241.x.
• Biesta G. (2009). Good education in an age of measurement: On the need to reconnect with the question of purpose in education. Educational Assessment, Evaluation and Accountability, 21(1), 33–46. DOI: 10.1007/s11092-008-9064-9.
• Christensen T. i Lægreid P. (2002). New public management: the transformation of ideas and practice. Fomham: Ashgate Pub Limited.
• Chutorański M. i Szwabowski O. (2018). Parametryzacja, humanistyka i los mieszkańców Rapa Nui. Rocznik Lubuski, 44(2), 145–163.
• Connell R. (2013). The neoliberal cascade and education: An essay on the market agenda and its consequences. Critical Studies in Education, 54(2), 99–112. DOI: 10.1080/17508487.2013.776990.
• Cushman K. (1997). Essential leadership in the school change process. Horace, 932619666. DOI: 10.1080/0260136860060112.
• Danilewska J. (red.) (2008). Wspólnota pedagogicznego niepokoju. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• De Saint-Exupery A. (2019). Mały Książę. Warszawa: Wydawnictwo Muza.
• Delors J. (red.) (1998). Edukacja: jest w niej ukryty skarb. Toruń: Stowarzyszenie Oświatowców Polskich.
• Deming W.E. (1986). Out of the crisis. Boston: MIT Center for Advanced Engineering Study. Cambridge: MIT.
• Didier J. (1992). Słownik filozofii. Wrocław: Wydawnictwo Książnica.
• Fenwick T. i Edwards R. (2011). Considering materiality in educational policy: Messy objects and multiple reals. Educational Theory, 61(6), 709–726. DOI: 10.1111/j.1741-5446.2011.00429.x.
• Foucault M. (1977). Archeologia wiedzy. Warszawa: PIW.
• Fullan M. (2001). The new meaning of educational change. London: Routledge.
• Giddens A., Lash S. i Beck U. (1994). Reflexive Modernization: Politics, Tradition and Aesthetics in the Modern Social Order. Redwood City: Stanford University Press.
• Goldfarb J. (2013). Crises in Education: Reflections on the Conflation of Education with Economics and Politics. Forum Oświatowe, 3(50), 153–161.
• Hargreaves A., Lieberman A. i Fullan M. (2010). Second international handbook of educational change (Vol. 1). Berlin: Springer Verlag.
• Head B.W. (2010). Reconsidering evidence-based policy: Key issues and challenges. Policy and Society, 29(2), 77–94. DOI: 10.1016/j.polsoc.2010.03.001.
• Krzychała S. (2018). Nauczyciel – tutor. Prakseologiczna rekonstrukcja tutoringu szkolnego. Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
• Krzychała S. (2020). Teacher responses to new pedagogical practices: A praxeological model for the study of teacher-driven school development. American Educational Research Journal, 57(3), 979–1013.
• Lingard B. (2013). The impact of research on education policy in an era of evidence-based policy. Critical Studies in Education, 54(2), 113–131. DOI: 10.1080/17508487.2013.781515.
• MacBeath J.E.C. (1999). Schools Must Speak for Themselves: The Case for School Self-evaluation. London: Routledge.
• MacBeath J.E.C. i McGlynn A. (2002). Self-evaluation: what’s in it for schools? London: Routledge Falmer.
• McLaughlin M.W. (1987). Learning From Experience: Lessons From Policy Implementation. Educational Evaluation and Policy Analysis, 9(2), 171–178. DOI: 10.3102/01623737009002171.
• Michałowska D.A. (2013). Neoliberalizm i jego (nie)etyczne implikacje edukacyjne. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Mizerek H. (2015). Evidence-based practice in education: premises, dilemmas, prospects. Forum Oświatowe, 27(2), 25–40.
• Mizerek H. (2017). Ewaluacja edukacyjna. Interdyskursywne dialogi i konfrontacje. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
• Mizerek H. (2021). Refleksja krytyczna w edukacji i pedagogice. Misja (nie)wykonalna? Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
• Mizerek H. (2023). „Ewaluacja” w akademii – los „skradzionego” słowa. Forum Nauk Społecznych, 1. DOI: 10.31648/fns.8839.
• Murawska A. (2018). Uniwersytet jako przestrzeń życia w ideach. Rocznik Lubuski, 44, 119–127.
• Nowakowska-Siuta R. i Dmitruk-Sierocińska K. (red.) (2018). Polityka oświatowa w perspektywie porównawczej. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
• Pirsig R.M. (1974). Zen and the Art of Motorcycle Maintenance. An Inquiry into Values. New York: Vintage Books.
• Platon (2000). Fajdros. W: tegoż, Dialogi. Tłum. S. Witkiewicz. Gdańsk: Tower Press.
• Potulicka E. i Rutkowiak J. (2010). Neoliberalne uwikłania edukacji. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
• Przyszczypkowski K. (1999). Edukacja dla demokracji: strategie zmian a kompetencje obywatelskie. Legnica: Edytor.
• Przyszczypkowski K. (2012). Polityczność (w) edukacji. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Ramot R. i Bialik G. (2020). Researchers as knowledge brokers: A step toward researchinformed policy? lessons from the Israeli case. Education Policy Analysis Archives, 28, 1–25. DOI: 10.14507/epaa.28.5115.
• Rutkowiak J. (2012). Jak kształtować kulturę zaufania i odpowiedzialności w szkole w warunkach promowania rywalizacji przez neoliberalizm? Studia Edukacyjne, 22, 127–138.
• Rutkowski D.J. (2007). Converging us softly: how intergovernmental organizations promote neoliberal educational policy. Critical Studies in Education, 48(2), 229–247. DOI: 10.1080/17508480701494259.
• Semetsky I. (2010). Silent discourse: The language of signs and “becoming-Woman.” Sub-Stance, 39(1), 87–102. DOI: 10.1353/sub.0.0068.
• Senge P. (2012). Piąta dyscyplina: teoria i praktyka organizacji uczących się. Warszawa: Oficyna Wolters Kluwer Business.
• Simkins T. (2005). Leadership in Education: “What Works” or “What Makes Sense”? Educational Management Administration & Leadership, 33(1), 9–26. DOI: 10.1177/1741143205048168.
• Śliwerski B. (2015). Edukacja (w) polityce: polityka (w) edukacji: inspiracje do badań polityki oświatowej. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
• Van Aken J.E. (2005). Management research as a design science: Articulating the research products of mode 2 knowledge production in management. British Journal of Management, 16(1), 19–36. DOI: 10.1111/j.1467-8551.2005.00437.x.
• Viennet R. i Pont B. (2017). Education Policy Implementation: A Literature Review and Proposed Framework. OECD Education. OECD Education Working Papers, 162(December), 63.
• What Works: Evidence-based Policy and Practice in Public Services. (2001). W: H. Davies, S. Nutley i P. Smith (red.), Health & Social Care in the Community (Vol. 9, Issue 6). Bristol: The Policy Press. DOI: 10.1046/j.0966-0410.2001.10281.x.
• Wójcicka M. (red.) (2001). Jakość kształcenia w szkolnictwie wyższym: słownik tematyczny. Warszawa: Centrum Badań Polityki Naukowej i Szkolnictwa Wyższego, Uniwersytet Warszawski.
• Zamojski P. (2022). Edukacja jako rzecz publiczna. Warszawa: Oficyna Naukowa.
• Zamorska B. i Krzychała S. (2010). Nauczyciele „wobec” edukacyjnej obcości – rekonstrukcja kolektywnych wzorów orientacji. W: R. Kwiecińska i M.J. Szymański (red.), Nauczyciel wobec zróżnicowań społecznych (s. 27–64). Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.

Identifiers

DOI

10.34767/PP.2022.02.01

Biblioteka Nauki

18105186